رادیو ید درمانی با ید 131
در این شکل از درمان ، بیمار رادیواکتیو دریافت می کند ید (131 ید) ، که در ذخیره می شود غده تیروئید اما نمی تواند برای تولید تیروئید استفاده شود هورمون: به دلیل تشعشع رادیواکتیو سلولهای بزرگ تیروئید را از بین می برد. بنابراین ، سلولهای تولید کننده هورمون از بین رفته و تولید بیش از حد هورمون کاهش می یابد. این گزینه درمانی را می توان برای بیماران زیر در نظر گرفت: بیماران در سن رشد یا بارداری و همچنین دوره شیردهی نباید دریافت کنید رادیو ید درمانی.
به همین ترتیب ، این فرم درمانی برای افراد مشکوک به تومورهای بدخیم تیروئید مناسب نیست (= منع مصرف دارد). عوارض جانبی احتمالی رادیو ید درمانی ممکن است شامل تابش باشد تیروئیدیت (تیروئیدیت ناشی از اشعه) ، کم کاری تیروئید or پرکاری تیروئید. بعد از رادیو ید درمانی، عملکرد تیروئید بیماران به طور منظم (ابتدا از نزدیک ، بعداً سالانه) بررسی می شود ، زیرا ممکن است کم کاری تیروئید هنوز هم می تواند سالها پس از درمان ایجاد شود.
- بیماران مبتلا به بیماری گریوز
- در حضور نواحی خودکار غده تیروئید
- در صورت عود (= عود) پرکاری تیروئید با وجود تیروئیدکتومی
- اگر یک عمل جراحی روی بیمار انجام نشود
- اگر یک اربیتوپاتی غدد درون ریز به طور مداوم بدتر شود
درمان اربیتوپاتی غدد درون ریز
اقدامات محلی می تواند برای جلوگیری از خشک شدن قرنیه انجام شود: مرطوب شدن قطره چشم یا یک باند شیشه ای ساعت دار که وقتی بیمار دیگر قادر به بستن چشم نیست ، چشم را مرطوب نگه می دارد پلک. علاوه بر این ، می توان از طریق درمان کورتیکواستروئیدها از سوراخ سوراخ چشم استفاده کرد (به عنوان مثال کورتیزون) برای مهار واکنش التهابی خود ایمنی در حفره چشم می توان انجام داد.
عوارض
بحران تیروتوکسیک یا اغماء (= از دست دادن هوشیاری) از عوارض آن است پرکاری تیروئید. این شرط اغلب پس از تجویز ید- حاوی مواد مخدر یا ماده حاجب برای اشعه ایکس تشخیص یا بعد از قطع داروهای تیروستاتیک که عملکرد آن را محدود می کنند غده تیروئید. بحران یا اغماء in پرکاری تیروئید در سه مرحله اتفاق می افتد: در مرحله I ، بیماران افزایش می یابند قلب نرخ بیش از 150 ضربان در دقیقه یا فیبریلاسیون دهلیزی.
آنها بیشتر عرق می کنند ، مایعات زیادی از دست می دهند (exsiccosis) و دمای آنها تا 41 درجه سانتیگراد است. بیماران استفراغ می کنند و دارند اسهال، آنها همچنین بسیار ناآرام و لرزان هستند. ضعف عضلانی را تحت تأثیر قرار می دهد.
در مرحله II ، علاوه بر علائمی که در بالا ذکر شد ، بیماران مبتلا گمراه می شوند ، ضعف در هوشیاری دارند و به محرک های خارجی واکنش کافی نشان نمی دهند (= خواب آور). مرحله III با یک ویژگی اضافی مشخص می شود اغماء، که می تواند با نارسایی گردش خون پیچیده شود. بیماران مبتلا به بحران تیروتوکسیک باید تحت مراقبت های ویژه قرار گیرند ، زیرا آنها یک تصویر بالینی شدید دارند.
علت درمانی ، مهار سریع سنتز بیش از حد هورمون است که با تجویز وریدی داروهای تیروستاتیک حاصل می شود. در مورد تهدید کننده زندگی ید مسمومیت ، خون پلاسما را می توان به صورت پارزیس پلاسما شستشو داد یا می توان یک عمل جراحی را انجام داد تا تقریباً به طور کامل حذف شود غده تیروئید. درمان علائم شامل تجویز مایع و نمک است (=الکترولیت ها) و همچنین کالری از طریق تزریق
علاوه بر این ، مسدود کننده های گیرنده ß برای درمان افزایش داده می شود قلب میزان و فشار خون بالا، و تب باید با اقدامات بدنی مانند استفاده از سرما کاهش یابد. برای جلوگیری از ترومبوز، داروهایی برای جلوگیری از ترومبوز تجویز می شوند (به عنوان مثال اسید استیل سالیسیلیک: ASS 100).
