علاوه بر پرتاب و پرش رشته های دو و میدانی به اصطلاح وجود دارد در حال اجرا رشته ها در دو و میدانی ، 13 در حال اجرا رشته ها از هم تفکیک می شوند. اینها به سه بلوک مختلف تقسیم می شوند: دو سرعت ، فاصله میانی در حال اجرا و دویدن از راه دور. اینها در مقاله زیر با جزئیات بیشتری توضیح داده شده است.
با حداکثر سرعت دویدن
اسپرینت غلبه بر مسافت در کمترین زمان ممکن است ، یعنی با بیشترین سرعتی که باید حاصل شود. برای زنان و مردان به طور یکسان ، 100 متر ، 200 متر ، 400 متر ، 4x100 متر رله ، 4x400 متر و 400 متر با مانع وجود دارد. علاوه بر این ، 110 متر با مانع برای مردان و 100 متر با مانع برای زنان وجود دارد.
همچنین بین دو سرعت کوتاه و طولانی (مسافت بیش از 200 متر) تمایز قایل می شود ، دویدن در مسافت کوتاه به عنوان قدیمی ترین رشته المپیک دارای یک سنت است. بدن از انرژی غنی استفاده می کند فسفات ذخیره در طول دو سرعت. خطر آسیب دیدگی در سرعت دویدن عمدتا در مرحله شروع و در پایان دویدن است.
شایع ترین آسیب ها بر روی عضلات پشت لگن تأثیر می گذارد ران (مخصوصاً عضله دوسر ران عضله) ، و همچنین آسیب های عضلانی در قسمت جلویی (مانند عضله رکتیس فمور). به همین ترتیب ، دوومیدانی ها به ندرت از پارگی آشیل رنج نمی برند تاندون ها. به عنوان یک نتیجه احتمالی دیررس ، تجمع هالوکس ریگیدوس در دوومیدانی مشاهده می شود - علت آن مشکوک است به فشار ناشی از موقعیت شروع.
دوومیدانی های با مانع خطر اضافی برای آسیب به ساکروایلیاک ایجاد می کنند مفاصل، کمر کمر و عضلات شکمی. علاوه بر این ، کوتاه شده است جمع كننده ها یک عامل خطر هستند.
دویدن از راه دور
فاصله میانی به عنوان هر چیزی بین 800 متر و 1609 متر تعریف شده است (معادل یک مایل انگلیسی). رشته های المپیک شامل مسابقات 800 متر و 1500 متر است و انجمن بین المللی فدراسیون های دوومیدانی نیز مسابقات 2000 متر ، 4x800 متر امدادی و 4 1500 1960 متر (برای مردان) را ثبت می کند. اگرچه امروزه مسابقات بین مسافت نیز توسط هر دو جنسیت انجام می شود ، از دهه 800 زنان فقط در مسابقات بین المللی مجاز به این رشته هستند. پس از اولین مسابقه 1928 متر زنان در المپیک XNUMX ، در ابتدا تصور می شد که از نظر جسمی برای زنان بسیار طاقت فرسا است ، زیرا زنان شرکت کننده بیش از حد خسته به نظر می رسند.
دویدن در مسافت میانی یک رشته دو و میدانی با آسیب دیدگی کم است. خطر صدمات حاد کم است. بیش از حد از تاندون ها در پاها ، به ویژه تاندون آشیل، بیشتر احتمال دارد. علاوه بر این ، شکستگی می تواند به دلیل اضافه بار و فشار. در اینجا ، متاتارس و درشت نی خصوصاً در معرض خطر هستند ، علاوه بر این نیز گردن استخوان ران
دویدن از راه دور
اصطلاح دویدن از راه دور شامل تمام مسافت های بالاتر از مایل انگلیسی است. از جمله مهمترین رشته ها می توان به 5000 متر و 10000 متر دویدن ، 3000 متر ماده پرش با سرعت و مسابقات قهرمانی اشاره کرد مسابقه دو ماراتون. سایر مسابقات دو و میدانی ، کراس کانتری یا ساعت دویدن نیز از رشته های محبوب بین شهری هستند. طولانی ترین رشته دو و میدانی ورزشی در المپیک است مسابقه دو ماراتون با مسافت 42.195 کیلومتر.
خطرات آسیب دیدگی در دویدن در مسافت های طولانی اساساً همان خطرات در دویدن در مسافت میانی است ، اما منیسک آسیب نیز به عنوان یک مشکل معمول در دونده های مسافت طولانی اتفاق می افتد. کمتر شایع حاد است منیسک آسیب نسبت به مزمن التهاب ناشی از سایش و استفاده بیش از حد.
سندرم باند الیو-تیبیال ، معروف به زانو دونده، یک مشکل خاص برای دوندگان مسافت طولانی با پاهای تعظیم است ، به عنوان طناب تاندون واقع در بین تاج ایلیاک و تیبیا به راحتی شکاف می زند و می تواند باعث ایجاد شدید شود درد. یکی دیگر از مشکلات کلاسیک برای دوندگان مسافت طولانی است رباط صلیبی.
