گلینیدها (Meglitinides): داروهای دیابت

محصولات

گلینیدها به صورت قرص به صورت تجاری در دسترس هستند. رپاگلیناید (NovoNorm ، ایالات متحده آمریکا: 1997) اولین کسی بود که در بسیاری از کشورها در سال 1999 تصویب شد و ناتگلینید (Starlix) یک سال بعد در سال 2000 تأیید شد.

ساختار و خواص

گلینیدها از نظر ساختاری با سولفونیل اوره. آنها همچنین به عنوان آنالوگهای مگلیتینید شناخته می شوند. رپاگلیناید مشتق اسید کارباموئیل متیل بنزوئیک است. ناتگلیناید یک مشتق سیکلوهگزان از اسید آمینه فنیل آلانین است.

اثرات

گلینیدها (ATC A10BX) دارند خون گلوکزخواص پایین آمدن گل آنها ترویج می کنند انسولین ترشح از سلولهای بتا پانکراس. پیش نیاز اثر بخشی موجود داخلی است انسولین تولید گلینیدها نیمه عمر کوتاهی دارند. مانند سولفونیل اوره، گلینیدها وابسته به ATP را مسدود می کنند پتاسیم کانالهای بتا غشای سلولی. این منجر به دپلاریزاسیون غشا و در نتیجه باز شدن سوراخ می شود کلسیم کانال ها نتیجه افزایش یافت کلسیم هجوم ایجاد می کند انسولین ترشح از سلول بتا.

موارد مصرف

برای درمان نوع 2 دیابت ملیتوس (دیابت نوع 2).

مقدار مصرف

با توجه به SmPC. قرص ظرف 30 دقیقه قبل از وعده های اصلی مصرف می شوند.

عناصر فعال

دو ماده فعال در بسیاری از کشورها تأیید شده اند:

  • رپاگلیناید (NovoNorm ، محصولات عمومی).
  • نایتگلینید (ستارهلیکس)

میتیگلیناید در بسیاری از کشورها ثبت نشده است.

موارد منع مصرف

موارد منع مصرف شامل (انتخاب):

  • حساس بودن
  • دیابت نوع 1
  • کتواسیدوز دیابتی
  • بارداری و شیردهی

اقدامات احتیاطی کامل را می توان در برچسب دارو مشاهده کرد.

عوارض جانبی

متداول ترین حالت ممکن عوارض جانبی شامل هیپوگلیسمی و علائم گوارشی مانند درد شکم و اسهال.