دوپامین پیام رسان مهمی از سیستم عصبی. به اصطلاح انتقال دهنده عصبی - نوعی هورمون - سیگنال هایی را بین نورون ها منتقل می کند و بنابراین کنترل حرکات جسمی و روانی را تضمین می کند. در نتیجه، دوپامین مسئول انواع مختلف واکنشهای بدنی ، مانند مهارتهای حرکتی خوب یا حرکت بدن ، بلکه همچنین انگیزه ذهنی ، بهزیستی ، شادی ، شجاعت ، غلظت و لذت دوپامین به طور مداوم با سروتونین، که اثر مرطوب کننده و آرامش بخشی بیشتری دارد. علاوه بر این ، دوپامین به عنوان احساس شادی در حین فعالیتهای خاص مانند غذا خوردن یا رابطه جنسی آزاد می شود و در این راه میل به تکرار را برمی انگیزد.
دوپامین: اعتیاد به مواد مخدر از طریق "سیستم پاداش"
با این حال ، این "سیستم پاداش" زمانی می تواند خطرناک شود داروهای مورد سوء استفاده قرار می گیرند ، زیرا دوپامین نیز زمانی بیشتر آزاد می شود آمفتامین ها، مواد افیونی و كوكائين مصرف می شوند که منجر به اعتیاد می شود. نیکوتین همچنین منجر به ترشح دوپامین می شود و در نتیجه در هنگام کشیدن احساس شادی می کند. حتی نگه داشتن و روشن کردن یک سیگار باعث آزاد شدن دوپامین می شود. این امر ترک معتادان را برای معتادان دشوار می کند استعمال دخانیات. مقدار دوپامین موجود در مغز از فردی به فرد دیگر متفاوت است و احتمالاً مسئول خلق و خوی فردی نیز هست. محققان بیمارستان دانشگاه شاریته برلین دریافتند افرادی که غلظت دوپامین بالایی دارند معمولاً بیشتر از افرادی که دوپامین کمتری دارند مضطرب هستند. افرادی که به طور متوسط مقدار انتقال دهنده عصبی معمولاً متعادل و محتوا هستند. با این حال ، به دلیل عملکردهای زیاد آن ، هنگامی که کمبود یا بیش از حد دوپامین وجود دارد ، می تواند به سرعت خطرناک شود.
دوپامین اضافی: اضطراب و اسکیزوفرنی.
دوپامین مسئول انتقال احساسات و احساسات است. در افراد سالم ، این درک عاطفی پایدار را تضمین می کند ، زیرا آنها فقط حدود ده درصد از تمام احساسات و احساساتی را که دائماً آنها را احاطه کرده است درک می کنند. افرادی که دوپامین بالایی دارند غلظتبا این حال ، می تواند به طور قابل توجهی بیشتر درک کند و به طور فزاینده ای توانایی تشخیص بین احساسات مهم و غیر مهم را از دست بدهد. اگر فردی 20 درصد از کل احساسات را درک کند ، می تواند یک شکست عصبی رخ دهد. دوپامین حتی بیشتر غلظت منجر به جنون or اسکیزوفرنیا. آنتاگونیست های دوپامین مانند نورولپتیک، که به کاهش سطح دوپامین کمک می کند ، در این مورد برای درمان مناسب است.
ADD و ADHD در نتیجه
سندرمهای کمبود توجه ADD و ADHD همچنین به دلیل اختلال متابولیک دوپامین است. در اینجا دوپامین خیلی سریع تجزیه می شود و باعث می شود اعصاب ناتوانی در فیلتر کردن محرک های ورودی برخلاف افراد سالم ، افراد مبتلا نمی توانند احساسات یا صداهای بیهوده را مرتب کرده و آنها را به اندازه موارد مهم درک کنند. در نتیجه، ADHD همچنین ADHD منجر به اختلالات تمرکز و مشکلات توجه می شود.
دوپامین به عنوان محرک طبیعی بدن
در موارد دیگر ، بدن از دوپامین برای کمک به خود استفاده می کند. به عنوان مثال ، پس از یک شب طولانی با خواب کم ، بدن قادر است دوپامین بیشتری ترشح کرده و از آن به عنوان محرک بدن به عنوان محرک استفاده کند. این است که چگونه اتفاق می افتد که با وجود محرومیت از خواب، ما اغلب احساس تمرکز ، بیداری و همچنین تناسب شگفت انگیز می کنیم.
کمبود دوپامین: تهدید بیماری پارکینسون
دوپامین در بدن مسئول احساس خوشبختی و سیستم پاداش است. هرچه مقدار آن کمتر منتشر شود ، شخص مربوطه غم انگیزتر و بی حال تر است. بنابراین کمبود دوپامین می تواند رهبری به افسردگی و بی حالی با توجه به تأثیر دوپامین بر فعالیت حرکتی بدنی ، سطح دوپامین نیز بسیار پایین است رهبری به فلج مرتعش. ثابت شده است که این امر به طور جدایی ناپذیری با کمبود دوپامین ارتباط دارد - در افراد مبتلا به پارکینسون ، غلظت دوپامین در مغز تا 90 درصد کمتر از افراد سالم است. پارکینسون به طور مکرر افراد مسن را تحت تأثیر قرار می دهد. این بیماری که "فلج تکان دهنده" نیز نامیده می شود ، با علائم زیر همراه است:
- لرزش
- تکان خوردن سر
- عرق کردن شبیه تشنج
- راه رفتن ممنوع
- اختلال حافظه
- چالش
در موارد شدید پارکینسون ، ممکن است به مصرف داروهای تقویت کننده دوپامین کمک کند.
تنظیم سطح دوپامین از طریق تعادل درونی
با این حال ، برای سایر علائم همراه با کمبود یا افزایش دوپامین ، حکومت از داروها برای سلامت تعدیل مطرح نیست در اینجا ، افراد آسیب دیده باید خود اقدام کنند. در صورتی که شیوه زندگی آنها تغییر کند ، میزان مطلوب دوپامین به تنهایی قابل دستیابی است. جستجوی شغلی که شما را برآورده کند ، شما را خوشحال کند و به شما این احساس را بدهد که کار مفیدی انجام داده اید ، می تواند مفید باشد. تفکر, تمدد اعصاب تمرینات ، یوگا, خشک دهن درمان می کند یا پیلاتیز همچنین می تواند به بازسازی داخلی کمک کند تعادل و در نتیجه دوپامین بدن را به سطح مناسب برساند.
