نورالژی عصبی پودندوس
عصب پودندال نورالژی به آسیب عصب پودندال و مرتبط با آن اشاره دارد درد. آسیب معمولاً در بیشترین انقباض در طی جریان عصب پودندال ، به اصطلاح کانال آلکاک رخ می دهد. به همین دلیل ، عصب پودندال نورالژی اغلب به عنوان سندرم 'آلکاک' شناخته می شود.
در زنان ، عصب پودندال نورالژی دو برابر بیشتر از مردان رخ می دهد. علائم معمولی از نورالژی پودندال ناگهانی هستند درد در منطقه پرینه - منطقه بین مقعد و دستگاه تناسلی درد می تواند از شدت متفاوتی برخوردار باشد.
معمولاً هنگام نشستن زیاد می شوند ، زیرا فشار به ناحیه مربوطه وارد می شود. هنگام ایستادن یا نشستن روی توالت ، فشار از بین می رود و درد برطرف می شود. در مورد صدمات بسیار شدید عصب پودندال ، این حتی می تواند منجر به فلج عضلات و اختلالات حسی شود.
این حتی می تواند منجر به ادرار و مدفوع شود بیاختیاری، از آنجا که آسیب به عصب به معنای عضلات اسفنکتر مقعدی و کف لگن عضلات دیگر نمی توانند تأمین شوند. علاوه بر تأمین اسفنکترها و کف لگن عضلات ، عصب پودندال همچنین وظیفه تأمین آلت تناسلی و کلیتوریس را بر عهده دارد. اگر عصب آسیب دیده باشد ، ممکن است عملکرد جنسی و باروری محدود شود.
آسیب به عصب پودندال می تواند به صورت مکانیکی ایجاد شود ، به عنوان مثال در اثر فشار بر ناحیه پرینه هنگام دوچرخه سواری یا موقعیت خاص در حین جراحی. با این حال ، آسیب می تواند در اثر آسیب های لگن ، عواقب زایمان یا ترومبوز در ناحیه لگن نیز ایجاد شود. نورالژی پودندال معمولاً توسط یورولوژیست یا متخصص زنان تشخیص داده می شود و سپس بیمار را به متخصص مغز و اعصاب مراجعه می کند.
اگر عصب پودندال نیشگون گرفته شود چه اتفاقی می افتد؟
اگر عصب پودندال نیشگون گرفته شود ، این می تواند باعث درد شدید شود. سپس درد معمولاً می تواند در ناحیه بین مقعد و دستگاه تناسلی آنها می توانند بسیار ناگهانی و بسیار شدید رخ دهند.
بیماران مبتلا به عصب پودندال خرد شده حتی گاهی احساس را به صورت تیغ تیغ توصیف می کنند. اگر عصب پودندال نیشگون گرفته شود ، با فشار دادن بافت یا عضله بر روی آن تحریک می شود. این تحریک سیگنال های درد را به بدن ارسال می کند مغز، که در نهایت می تواند به احساس ناگهانی و گاهی اوقات بسیار شدید درد منجر شود.
بزرگترین انقباضی که از آن عصب پودندال عبور می کند کانال پودندوس است که به آن کانال 'آلکاک' نیز گفته می شود. بنابراین بیشترین خطر گیر افتادن عصب در آنجا وجود دارد. علت گیر افتادن می تواند حرکات بسیار ساده و روزمره مانند دوچرخه سواری باشد.
