معرفی
جوش در گوش التهاب a است مو در گوش ، دقیق تر در خارج کانال شنوایی. این منجر به تشکیل یک کوچک می شود چرکگره پر شده در اطراف مو، که می تواند منجر به گاهی شدید شود درد. جوش در گوش همیشه منجر می شود درد، که معمولاً به صورت پراکنده روی گوش قرار می گیرد و لزوماً فقط به دلیل التهاب نیست مو.
La درد معمولاً بسیار قوی است و شخصیتی تپنده یا حتی خنجری دارد. اگر فردی گوش را بکشد ، بسته به محل قرارگیری خز ، می تواند منجر به افزایش درد شود. خوابیدن به پهلو برای برخی از بیماران نیز می تواند دردناک باشد ، زیرا تغییر وضعیت خواب ممکن است باعث جابجایی اندکی گوش شود ، بنابراین فشار بر جوش وارد می شود.
اما نه تنها فشار روی گوش ناخوشایند است. جویدن یا صحبت کردن نیز می تواند باعث درد شود ، زیرا حرکت فک به طور حتم باعث خارج می شود کانال شنوایی کمی جابجا شدن این جابجایی های کوچک می تواند باعث احساس درد در بیمار شود. علاوه بر درد ، ممکن است تورم در ناحیه قسمت خارجی نیز وجود داشته باشد کانال شنوایی. اگر بیمار بتواند به گوش خود نگاه کند ، نوعی مشاهده می کند چرکجوش پر شده ، که در اطراف آن گاهی قرمزی شدید ظاهر می شود.
دلایل ایجاد خز در گوش
جوش در گوش همیشه به دلیل التهاب است. این یک التهاب است که بر روی آن تأثیر می گذارد فولیکول مو، یعنی ساختار مویی که در پوست قرار دارد. مهم است که لازم نباشد موی آن به ویژه بزرگ باشد ، یک موی کوچک کافی است که بدون التهاب به سختی قابل مشاهده است.
التهاب ، که منجر به جوش گوش می شود ، معمولاً ناشی از آن است استافیلوکوک. عفونت می تواند ناشی از تلاش بیمار برای از بین بردن موهای زائد باشد گوش خارجی یا توسط بیمار که سعی در پاک کردن گوش و حمل دارد میکروب ها به گوش باکتری همچنین می تواند از طریق شاخه های گوش به گوش منتقل شود ، که هنگام گوش دادن به موسیقی یا از طریق Oropax استفاده می شود و باعث جوش در گوش می شود.
با این حال ، بیشترین توصیه برای تمیز کردن کانال شنوایی خارجی با پنبه است. از یک طرف ، گوشه گوشه و در بدترین حالت اندام تعادل می تواند آسیب ببیند ، و از طرف دیگر ، باکتری مانند استافیلوکوک می تواند معرفی شود ، که می تواند باعث جوش دردناک در گوش شود. اما فقط تحریک مکانیکی نیست که می تواند باعث ایجاد مشکلات گوش شود.
مکرر شنا در آب کلر یا تمیز کردن مکرر با ژل شستشو نیز می تواند منجر به این شود که گوش دیگر از خود محافظت کافی برای دفع احتمالی ندارد میکروب ها. این یک التهاب را تقویت می کند ، به عنوان مثال باکتری استافیلوکوکوس ، که به نوبه خود می تواند منجر به جوش در گوش شود. در برخی موارد ، بیماری های مزمن همچنین می توانند منجر به جوش در گوش شوند. مخصوصاً در دیابت بیماران قندی ، یعنی بیماران به اصطلاح دیابت، چنین furuncles می تواند بارها و بارها (به طور مکرر) رخ دهد. نورودرماتیت، نقص ایمنی یا پسوریازیس همچنین می تواند منجر به ایجاد خز در گوش شود ، زیرا پوست می تواند به شدت توسط این بیماری ها آسیب ببیند و بنابراین نمی تواند عملکرد محافظتی خود را در مناطق حساس مانند کانال شنوایی خارجی به اندازه کافی انجام دهد.
