درمان دارویی | درمان خار خار

درمان دارویی

هیچ دارویی وجود ندارد که باعث از بین رفتن خار پاشنه شود. با این حال ، می توان با برخی از داروها روند بهبودی را تسریع کرد. تمام این داروها با هدف کاهش درد و التهابی که رخ می دهد.

داروهایی که می توانند همزمان به هر دو دست یابند اغلب مصرف می شوند. به اصطلاح داروهای ضد التهاب ، مانند Voltaren یا ایبوپروفن همیشه محبوب هستند. با توجه به آنها معدهاثر مخرب ، با این حال ، آنها فقط باید برای مدت زمان مشخصی استفاده شوند.

استفاده طولانی مدت توصیه نمی شود و اگر چنین است ، معده محافظت باید با مصرف Pantozol® انجام شود. در موارد شدید ، این دارو همچنین می تواند به عنوان تزریق در ناحیه آسیب دیده تجویز شود. در بیشتر موارد ، یک داروی ضد درد در نزدیکی استخوان پاشنه تزریق می شود.

همچنین می توان سعی در جلوگیری از واکنش التهابی با کورتیزوناز ژل ها و لوسیون های دارویی که اثر خنک کنندگی بر روی پوست دارند می توان استفاده کرد ، همچنین می توان از پماد های گیاهی برای رفع ناراحتی روی پوست بالای پاشنه استفاده کرد. بعضی اوقات استفاده از پماد Kytta می تواند مفید باشد و به عنوان تسکین دهنده توصیف می شود درد و التهاب در مواردی که رویکردهای درمانی محافظه کارانه ناموفق باشد ، باید مداخله جراحی در نظر گرفته شود.

این مورد به ویژه هنگامی که دوره های شدید و علائم خار پاشنه وجود دارد که بیمار و زندگی روزمره و تحرک او را به شدت محدود می کند ، استفاده می شود. روش جراحی را می توان تحت ناحیه عمومی یا ستون فقرات انجام داد بیهوشی. در حین عمل ، یک برش در حدود 5 سانتی متر در سطح استخوان پاشنه در کف پا و به اصطلاح آپونوروز کف پا ، صفحه تاندون که کف واقعی پا را تشکیل می دهد ، ایجاد می شود.

پس از آن ، یا این صفحه سینوسی شکافته می شود یا یک قطعه از آن بریده می شود. این کار باید در سطح خار استخوان استخوانی انجام شود. برآمدگی استخوانی با این روش جا باز می شود تا در تماس مستقیم با تاندون قرار نگیرد ، که در نهایت منجر به شکایات توصیف شده می شود.

در برخی موارد خار پاشنه واقعی در حین عمل برداشته می شود. سپس دوباره پاشنه پا بسته می شود. بعد از عمل باید تا آنجا که ممکن است از پا صرفه جویی شود تا از عود فوری خار پاشنه جلوگیری شود.

به دنبال آن فیزیوتراپی منظم انجام می شود که شامل: کشش تمرینات و قدرت سازی. بعد از تقریباً 3 ماه بیمار باید بتواند دوباره وزن کامل را روی پا بگذارد و بتواند حرکات روزمره را بدون محدودیت انجام دهد.