عوارض جانبی درمان کورتیزون برای نورودرماتیت چیست؟
تردید زیادی در مورد استفاده از وجود دارد کورتیزون از آنجا که عوارض جانبی متعددی شناخته شده است ، با این حال، کورتیزون هورمونی است که توسط بدن در قشر آدرنال تولید می شود. بسیاری از فرایندهای متابولیسم را کنترل می کند و تمایل بدن را برای انجام در شرایط استرس زا افزایش می دهد.
به منظور بروز عوارض جانبی با کاربردهای محلی ، استفاده طولانی مدت ضروری است. این عوارض جانبی شامل آتروفی پوست و teleangiectasia است. آتروفی پوست نازک شدن پوست را توصیف می کند.
پوست می تواند راحت تر پاره شود و ایجاد زخم های باز گسترش یابد. این به نوبه خود خطر عفونت را افزایش می دهد. گشاد شدن قابل مشاهده عروق در سطح پوست teleangieectasia نامیده می شود.
به منظور جلوگیری از پیشرفت این عوارض ، کورتیزون باید به درستی دوز مصرف شود و برای مدت طولانی استفاده نشود. درمان کورتیزون فقط برای درمان حاد مناسب است. در مورد یافته های برجسته ، برنامه های محلی نمی توانند تسکین دهند.
در این حالت کورتیزون به صورت خوراکی تجویز می شود و در کل بدن عمل می کند. این منجر به عوارض جانبی بعدی می شود ، مانند پوکی استخوان، افزایش حساسیت به عفونت به دلیل سرکوب سیستم ایمنی ، افزایش یافته است خون فشار و افسردگی. در موارد استثنایی حتی می تواند منجر شود سندرم کوشینگ. علاوه بر عوارض جانبی توصیف شده ، کاهش تحمل گلوکز و تغییر در چربی بدن وجود دارد (اصطلاحاً به آن اعتیاد به چربی تنه گفته می شود).
آیا نورودرماتیت با کورتیزون نیز بدتر می شود؟
کورتیزون منجر به مهار واکنش التهابی خود بدن می شود. این علائم را بهبود می بخشد و مدت زمان حمله حاد را کوتاه می کند. در نتیجه ، کورتیزون نباید منجر به زوال شود.
با این حال ، برخی از بیماران به مواد افزودنی موجود در کرم های کورتیزون حساسیت دارند. این می تواند منجر به بدتر شدن تصویر بالینی شود. در این صورت باید با پزشک معالج خود مشورت کنید.
پزشک باید شرایط را روشن کند و احتمالاً کرم دیگری تجویز کند یا اقدامات درمانی دیگری انجام دهد. آیا نورودرماتیت قابل درمان است؟
تمام مقالات این مجموعه:
