کلید معنی در کلمه است: بیمارستانی به عنوان آسیب روانی ، روحی و جسمی ناشی از طولانی مدت در بیمارستان یا اقامت در خانه (اغلب در اوایل 3 ماه) شناخته می شود. عمدتا نوزادان و کودکان در سالهای اول زندگی ، عمدتا بدون والدین و سرپرستان تحت تأثیر قرار می گیرند. به دلیل فقدان هرگونه روابط عاطفی ، آنها دچار اختلالات جدی در رشد می شوند که بازیابی آنها دشوار است. این موارد شامل ، به عنوان مثال ، بی قراری حرکت (تکان خوردن با سر یا بدن) ، کاهش بیان حرکات و حالات صورت ، کاهش رشد جسمی و روانی ، افسردگی، و یک وضعیت کلی ضعیف از سلامت.
گرمای لانه لازم است
در دهه 1960 ، روانکاو وینی رنه A. اسپیتز (1887-1974) اهمیت توجه مادران را در یتیم خانه ها و بندهای نوزادان زندان های زنان ، از جمله مکان های دیگر ، مشاهده کرد و سخن گفت در این زمینه از یک "بیماری کمبود عاطفی". با توجه به بهبود شرایط زندگی ما و از جمله تحقیقات روانکاوی مدرن ، تصویر بالینی بستری شدن در بیمارستان امروز تقریباً مربوط به گذشته است. آنچه باقی می ماند تحقق بسیار مهم تربیت عاشقانه و مسئولیت پذیر نوزادان و کودکان است.
