درمان جراحی
همه شکستگی های ناپایدار و شکستگی های همراه با آسیب عروقی و عصبی باید با جراحی درمان شوند. همین امر در مورد شکستگی هایی که رضایت بخش نیستند صدق می کند شکستگی تعمیر امکان پذیر است قبل از هرگونه عمل جراحی ، بیمار باید در مورد نوع روش ، جایگزین ها ، خطرات و شانس موفقیت مطلع شده و رضایت کتبی خود را اعلام کند.
تعیین کننده برای روش جراحی انتخاب شده (روش استئوسنتز) هستند شکستگی نوع (طبقه بندی) ، سن بیمار ، کیفیت استخوان و همراه آن صدمات بافت نرم. به عنوان یک قاعده ، عمل در روز حادثه به عنوان یک اورژانس انجام می شود. در صورت تورم شدید بافت نرم ، ممکن است لازم باشد 3-5 روز منتظر بمانید (در این میان ، ارتفاع ، خنک شدن ، بی حرکتی در گچ ریخته گری) تا زمانی که عملیات انجام شود.
- استئوسنتز سیم لاردینگ: The شکستگی بسته می شود و از داخل با سیم هایی که از طریق پوست وارد می شوند تثبیت می شود. سیم ها منطقه شکستگی را پل می زنند و در دیواره استخوان مقابل (قشر) ثابت می شوند. سپس انتهای سیم زیر سطح پوست کوتاه می شود.
پس از عمل ، یک مورد اضافی گچ آتل روی آن اعمال می شود کشش جانبی (پشتی) ، زیرا سیمها به تنهایی معمولاً وضعیت ثابتی برای تمرینات ایجاد نمی کنند. 6 هفته پس از عمل ، سیم های وارد شده را می توان در یک روش سرپایی کوچک تحت بیهوشی موضعی. مزیت: روش جراحی کوچک و کمتر استرس زا عیب: عدم ثبات قابل اعتماد در هنگام ورزش
گچ لازم است. پیگیری جراحی ضروری است.
- استئوسنتز صفحه: بهترین تثبیت شکستگی با آبکاری ناحیه شکستگی به دست می آید. صفحات پایدار زاویه ای مخصوصاً برای این منظور مناسب هستند ، زیرا به ثبات شکست بسیار بالایی دست می یابند. صفحات یا در طرف امتداد یا خم شدن قرار می گیرند مچ دست.
اشعه ایکس تصویر از مچ دست شکستگی که از کنار دیده می شود تصویر سمت چپ شکستگی را نشان می دهد ، در سمت راست شکستگی با یک صفحه درمان شده است.
گفتار جراحی شکستگی
ترجیحاً صفحه باید در قسمت خم شدن چشم قرار گیرد ، زیرا دید کشیده ممکن است در قسمت کشش ، که مستقیماً بر روی صفحه کاشته شده بدون هیچ گونه محافظت بیشتر از بافت نرم ، تحریک می شود ، تحریک شود. شکستگی هایی با مواد استخوانی ضعیف مانند شکستگی های پوکی استخوان نیز می توانند با صفحات پایدار زاویه ای به خوبی تثبیت شوند. استفاده از آتل گچی پس از عمل ضروری نیست.
تمرینات فیزیوتراپی می توانند بلافاصله پس از عمل شروع شوند. صفحات تیتانیوم لزوماً نباید برداشته شوند. مزیت: ثبات فوری ورزش.
احتباس ایمپلنت امکان پذیر است. معایب: جراحی بزرگ. کشش استخوان خارجی (فیکساتور خارجی) درمان شکستگی شعاع با فیکساتور خارجی مختص موارد مشکل خاص است.
استفاده در شکستگی های باز ، شکستگی های فشرده گسترده ، شکستگی های داخل مفصلی و شکستگی های عفونی در نظر گرفته می شود. اصل درمانی تثبیت شکستگی پس از بسته شدن شکستگی با یک فیکساتور خارجی و پل اتصال دهنده است. برای این منظور ، پیچ (پیچ Schanz) در استخوان شعاع دیستال و دومین استخوان متاکارپال وارد شده و همراه با گیره و میله محکم می شود.
مزیت: تثبیت شکستگی در شرایط سخت بافت نرم و استخوان امکان پذیر است. معایب: معمولاً تغییر روش لازم است (سیم کشی/صفحه). هنگام درمان در فیکساتور ، تشکیلات مفصلی کاذب بیشتر مشاهده می شود.
