تعریف
انوس praeter اصطلاح منسوخ فنی مقعد مصنوعی است. همانطور که این نام نشان می دهد ، یک مصنوعی است مقعد با جراحی از طریق دیواره شکم ایجاد شد تا مدفوع مداوم ادامه یابد و یا قسمتهای بعدی روده تحت تأثیر بیماری یا جراحی باقی بماند. آن مقعد praeter را می توان برای اجابت مزاج نهایی یا به طور موقت (برای مدت معینی) ایجاد کرد.
بسته به جایی که پرتوس مقعدی مدفوع را تخلیه می کند یا محل خروجی مصنوعی روده است ، می توان بین ایلئوستوم ، کوکوستوم ، ترانس تراستوم یا کولوستوم تمایز قائل شد. ترانس تراستوما یک پرتوس مقعدی است که روی عرض قرار می گیرد روده بزرگ (روده بزرگ عرضی ، روده بزرگ روده بزرگ) به منظور تسکین بخش روده زیر. ایلئوستوم مدفوع را از ایلئوم که بخشی از آن است ، منحرف می کند روده کوچک (اثنی عشر).
کولوستومی آن را از سیگموئید تخلیه می کند روده بزرگ (روده بزرگ سیگموئید). استومای تسکین دهنده نادر ، کوکوستوم است. این یک سیستم استوما در ناحیه آپاندیس (coecum) است.
نشانگر
دلایل (نشانه ها) مختلفی برای استفاده از پرایتر مقعد وجود دارد. ایلئوستوم می تواند باشد ایلئوستومی می تواند پس از برداشتن یا برداشتن جزئی (برداشتن) روده بزرگ ایجاد شود (روده بزرگ) دلیل اصلی حذف معمولاً است سرطان از روده بزرگ یا رکتوم.
در اینجا ممکن است عضله اسفنکتر در انتهای روده بزرگ نیز برداشته شود. این منجر به این واقعیت می شود که دیگر نمی توان مدفوع را عقب نگه داشت و اجابت مزاج ناخواسته (مدفوع) را انجام داد بیاختیاری) رخ می دهد. برای جلوگیری از این امر ، پرایتر مقعدی اعمال می شود و دهانه روده (مقعد ، مقعد) بسته می شود.
اگر درمان محافظه کارانه بی اثر شود یا عارضه ای رخ دهد ، این نشانه ها برای برداشتن روده بزرگ روده بزرگ و مقعد ممکن است ایجاد شود: یک پرینس مقعد نیز می تواند موقتی باشد. اگر به عنوان مثال ، قسمت تحتانی روده بزرگ به علت سرطان، اما ممکن است قسمت تحتانی روده بزرگ را مستقیماً به عضله اسفنکتر متصل کنید ، برای این قسمت از قسمت بخیه یا بخیه مصنوعی از مقعد استفاده می شود. پس از بهبود بخیه می توان شاعر مقعد را بسته یا خارج کرد (تغییر مکان).
تا زمانی که جابجایی مجدد انجام شود ، بیماران مقعد مقعد باید توجه داشته باشند که ممکن است تا زمان جابجایی مجدد زمان لازم باشد و پس از جابجایی مجدد مدتی طول بکشد تا دفع طبیعی دفع شود. - کولیت اولسراتیو: التهاب مزمن روده بزرگ
- سرطان کولون
- بیماری کرون: التهاب مزمن دستگاه گوارش ، به ویژه روده کوچک (اثنی عشر) و روده بزرگ - ناهنجاری ها: به عنوان مثال انسداد روده ای مادرزادی (آترزی روده)
- انسداد روده (ایلئوس)
- دیورتیکولیت: التهاب روده بزرگ است که در اثر برجستگی مخاط روده بزرگ ایجاد می شود
- بی اختیاری مدفوع در بیماری های عصبی
چه موقع می توان مقعد را بعداً عقب برد؟
در یک پرایتر مقعد باید تشخیص داد که آیا نصب دائمی در حال انجام است یا اینکه در طی زمان جابجایی برنامه ریزی شده است. پس از برخی از عمل ها مانند برداشتن دائمی مقعد ، پرایتر مقعد باید تا پایان عمر حفظ شود. با این حال ، در بیشتر موارد ، می توان مجرای روده را بازیابی کرد و پس از مدتی پروتئوس مقعد مجدداً قرار گرفت.
در بیشتر موارد ، تا زمانی که زخم ها ترمیم نشوند ، یک پرایتر مقعد به عقب منتقل نمی شود. این بدان معناست که پرایتر مقعدی مقعدی معمولاً حداقل به مدت 6 هفته در جای خود باقی می ماند و سپس می توان آن را خارج کرد. اگر یک پرایتر مقعدی نصب شده است به دلیل مشکلات در التیام زخم در طی یک عمل روده ، مدت زمان طولانی تر می تواند باشد.
یک عارضه معمول در جراحی روده بسته نشدن کافی روده است که منجر به عفونت می شود. اگر به دلیل این عارضه مقعد ایجاد شود ، باید تا زمان بهبودی همه چیز در جای خود باقی بماند. فقط در این صورت است که می توان مقعد را جابجا کرد.
تغییر مکان یک شاعر مقعد نیاز به یک عمل دیگر تحت دارد بیهوشی عمومی. هنگامی که پرایتر مقعد ایجاد می شود ، روده به پوست شکم بخیه زده می شود و همراه با آن رشد می کند. هنگامی که پرایتر مقعد به عقب منتقل می شود ، این اتصال دوباره از هم جدا می شود.
سپس انتهای روده ای که به عنوان خروجی عمل کرده است باید دوباره به روده متصل شود. به این اتصال آناستوموز نیز گفته می شود. پس از ایجاد آناستوموز ، غذای بیمار باید خیلی آهسته بازسازی شود تا زخم به خوبی بهبود یابد. مهمترین عارضه این روش شکست بخیه است که از طریق آن میکروب ها می تواند فرار کند و منجر به عفونت شود.
