درمان | التهاب عضله

درمان

اگر ضعف عضلانی مداوم و شدید احساس می کنید درد، شما باید با یک دکتر مشورت کنید مانند التهاب عضلات در مناطق ما یک بیماری نادر است و تشخیص آن همیشه آسان نیست. با این حال ، اگر سو of ظن به التهاب وجود داشته باشد و اگر این مورد تأیید شود ، به عنوان مثال توسط یک نمونه بافتی ، باید سریعاً درمان را شروع کنید تا روند التهابی متوقف شود.

در غیر این صورت ، التهاب مزمن و دردناک می تواند رخ دهد ، که در دراز مدت منجر به کاهش شدید توده عضلانی می شود. محافظت فوری برای ناحیه عضله آسیب دیده مهم است. دکتر تجویز می کند کورتیزون آماده سازی به عنوان دارو

این موارد پس از چند روز تا چند هفته اثر می گذارد ، در بعضی از بیماران ممکن است تا 6 هفته طول بکشد تا بهبود یابد. درمان با ثابت کنترل می شود خون بررسی می شود تا زمانی که التهاب و عضله خاص باشد آنزیم ها در خون به حالت عادی برگردد. در موارد شدید ، که در آن حتی کورتیزون آماده سازی کمک نمی کند ، داروهای سرکوب کننده ایمنی می تواند گرفته شود

آنها پایین می آورند سیستم ایمنی بدن و در نتیجه واکنش التهابی خود بدن را نیز کاهش می دهد. با این حال ، این باعث حساسیت بیشتر بدن نسبت به انواع عوامل بیماری زا می شود. برای برخی از گروه های عضلانی ، فیزیوتراپی در مرحله حاد التهاب نیز توصیه می شود.

این امر به ویژه در موارد بلعیدن یا تنفس عضلات درگیر می شوند تا عملکرد خود را بیش از حد از دست ندهند. توانبخشی عمومی فقط در صورت بهبود التهاب امکان پذیر است یا اینکه دیگر در مرحله حاد نیست. یک دوره بیش از حد طولانی با از دست دادن عملکردهای عضلانی موجود هنوز آغاز می شود. هدف از توانبخشی حفظ هرچه بیشتر عملکردها و بازسازی عملکردهای عضلانی به بهترین شکل ممکن پس از فروکش شدن التهاب است.

التهاب عضله در بازو

التهاب ماهیچه ای در ناحیه بازو و به ویژه کل بازو غیر معمول نیست. اغلب توسط التهاب روماتیسمی تحریک می شود. علامت میوزیت در بازو ضعف عضلانی است.

به خصوص عضلات نزدیک به تنه به سرعت ضعیف و شل می شوند. اغلب بیماران مبتلا هنگامی که احساس درد عضلانی بدون دلیل داشته باشند ، متوجه التهاب عضلات بازو می شوند. عضلات درد پس نمی توان آن را به فعالیت ورزشی قبلی نسبت داد.

این به سرعت منجر به این واقعیت می شود که بیماران به سختی می توانند بازوهای خود را از حد مشخصی بلند کنند. پس از تشخیص دقیق ، درمان باید بلافاصله قبل از ایجاد تغییرات تحلیل برنده در عضله آغاز شود. بیش از هر چیز ، ابتدا باید درمان های کم مصرف و دارویی دنبال شود. پس از بهبودی ، ممکن است فیزیوتراپی لازم باشد.