دررفتگی (ICD-10 T14.3) به دررفتگی اشاره دارد ، که به نوبه خود از بین رفتن کامل تماس بین مفصل ساز را توصیف می کند استخوان ها.
فرسودگی را می توان از تجمل تشخیص داد. این از دست دادن ناقص تماس بین مفصل ساز است استخوان ها.
اشکال زیر را از تجمل (اشکال دررفتگی) می توان تشخیص داد:
- مادرزادی - به دلیل اختلال در رشد ، به آرامی بوجود می آیند.
- عادت - بدون آسیب به وجود می آیند. اغلب در کودکی معمولاً به دلیل دیسپلازی مشروطه
- آسیب زا - به دلیل ضربه ناگهانی بوجود می آیند
دررفتگی شانه بیانگر رایج ترین دررفتگی در انسان است (بیش از 50٪ موارد) ، به دنبال آن:
- دررفتگی مفصل آرنج (25٪ موارد).
- دررفتگی شست
- تجمل انگشت
- دررفتگی مفصل ران
- دررفتگی مفصل زانو
- تجمع کشکک (دررفتگی مچ پا)
- تالوس لوکس (در مفصل مچ پا)
95٪ از همه مفصل شانه دررفتگی آسیب زاست. طبق ICD-10 ، دررفتگی شانه را می توان به شرح زیر تقسیم کرد:
- S43.0: دررفتگی مفصل شانه [مفصل گلنوهمرال].
- M24.41: دررفتگی عادی و افتادگی مفصل: ناحیه شانه
- Q68.8: سایر ناهنجاریهای عضلانی - اسکلتی مادرزادی مشخص شده - دررفتگی مادرزادی شانه.
اشکال زیر دررفتگی شانه را می توان تشخیص داد:
- دررفتگی قدامی شانه - دررفتگی شانه به جلو (> 90٪ موارد).
- دررفتگی قدامی - تحتانی شانه - دررفتگی شانه قدامی رو به پایین.
- دررفتگی خلفی شانه - دررفتگی شانه به عقب.
- موارد دیگر: دررفتگی زیر بغل ، دررفتگی شانه پاراکوراکوئیدال ، تجمل گرایی (جابجایی که در آن سر از استخوان بازو به سمت پایین در حرکت است و بازو علاوه بر این به صورت عمودی به سمت بالا نگه داشته می شود).
نسبت جنسیت: آسیب زا مفصل شانه دررفتگی: مردان بیشتر از زنان مبتلا می شوند.
اوج فرکانس: دررفتگی عادی به صورت خوشه ای در رخ می دهد کودکیدررفتگی مفصلی شانه به طور عمده بین سال های پانزدهم و سی ام زندگی رخ می دهد.
شیوع (بروز بیماری) دررفتگی مادرزادی مفصل ران 0.1٪ از کل نوزادان است. شیوع دررفتگی مفصل شانه 1-2٪ است (در آلمان).
بروز (فراوانی موارد جدید) برای دررفتگی مفصل شانه تقریباً 15 مورد در هر 100,000 نفر جمعیت در سال است (در آلمان). بروز دررفتگی آرنج حدود 6 بیماری در هر 100,000 نفر در سال است (در آلمان). دوره و پیش آگهی: دررفتگی شانه یک وضعیت اضطراری است! به منظور جلوگیری یا به حداقل رساندن آسیب ناشی از آن ، مفصل فورا و به آرامی جابجا می شود (به حالت طبیعی (تقریبی) یا وضعیت طبیعی باز می گردد). در جوانان ، دررفتگی قدامی شانه با محافظه کار درمان اغلب با دررفتگی شانه جدید همراه است. در افراد بالای 40 سال ، دررفتگی شانه جدید اغلب تحت محافظه کار رخ می دهد درمان. با محافظه کار درمان، صدمه به روتاتور کاف (گروهی از چهار عضله که تاندون هاهمراه با لیگامنتوم کوراکولومرال ، یک کلاهک تاندونی سخت ایجاد می شود که مفصل شانه را در بر می گیرد) که اغلب اتفاق می افتد. در دررفتگی عادی شانه ، با اقدامات درمانی محافظه کارانه ثابت ، در بیش از 80 ماه ، در 6٪ موارد می توان نتایج خوبی کسب کرد ، همچنین تن درمانیبا جراحی درمانی میزان رلاکساسیون حداکثر تا 20٪ است.
