درد در عضلات بازو
عضله درد می تواند دلایل مختلفی داشته باشد ، از جمله آسیب دیدگی ، گرفتگی عضلات، تنش ، بیماری های عضلانی ، اختلالات عصبی و دارو. آسیب های عضلانی شامل این موارد است عضلات درد، کوفتگی عضلانی ، کشیدگی ، پارگی عضله یا پارگی فیبر عضلانی. بیشتر این آسیب ها در حین ورزش رخ می دهد.
حرکات قوی و ناگهانی عضلات می تواند باعث بروز آنها شود ، به خصوص اگر عضلات از قبل به درستی گرم نشده باشند. به عنوان مثال ورزش هایی که اغلب منجر به چنین آسیب هایی می شوند تنیس، هندبال یا آموزش وزن. سایر علل صدمات عضلانی می تواند لگد زدن یا مشت زدن باشد ، یعنی خشونت مستقیم.
A کبودی یا فشار معمولاً باعث حرکت و فشار می شود درد، در حالی که پارگی قبل از آن با درد ضربات چاقو ممکن است و کبودی رخ دهد. ماهیچه گرفتگی عضلات در بازوها به ندرت رخ می دهد ، اما همچنین می تواند رخ دهد و معمولاً توسط یک ایجاد می شود منیزیم کمبود با افزایش تعریق آنها خیلی ناگهانی اتفاق می افتند.
درد در بازوها نیز می تواند تابشی از شانه ها باشد ، گردن یا قسمت فوقانی کمر اینها به دلیل ضعف عضلات ، وضعیت بد بدن ، نشستن زیاد و کمبود حرکت ایجاد می شوند. به عنوان مثال درد ناشی از بیماری های عضلانی می تواند ناشی از التهاب باشد.
این می تواند توسط ایجاد شود ویروس ها (آنفولانزا), باکتری (قاعدگی) یا انگلی ، بلکه توسط بیماری های خود ایمنی مانند میاستنی گراویس. در این حالت ، عضله خیلی سریع خسته می شود و دیگر قدرت کامل ندارد. بیماری های غیر التهابی عضلانی نیز ممکن است.
این شامل دیستروفی عضلانی، مثلا. همچنین اختلالات متابولیکی ، مانند کم کاری تیروئید، قابل تصور هستند. علاوه بر این ، بیماری های سیستم عصبی می تواند منجر به درد عضلانی شود.
اینها شامل بیماری پارکینسون ، ALS ، اسکلروز متعدد یا فلج اطفال بعضی از داروها همچنین می توانند باعث درد عضلانی شوند ، از جمله استاتین ها (به ویژه در حین فعالیت بدنی) ، پنی سیلین ها (ضعف عضلانی ، گرفتگی عضلات، درد) و الکل (مرگ سلولهای عضلانی). اساساً می توان گفت که درد اگر فقط مدت کوتاهی طول بکشد و به خودی خود از بین برود بی خطر است. اگر چند هفته طول بکشد ، باید با پزشک مشورت شود.
کشش عضلات بازو
در ادامه متنوع است کشش تمریناتی توصیف شده است که می تواند در هر مکان انجام شود. چهار تمرین اول مربوط به عضلات شانه و بازو است. برای اولین ورزش کمی بیشتر از عرض مفصل پا بایستید (یا می نشینید).
بازوی چپ به سمت بالا کشیده شده و پشت آن خم شده است سر. حالا سمت چپ را بگیرید مچ دست با دست راست پشت گردن و آن را به سمت راست بکشید تا جایی که به شانه چپ و بالای بازو بکشد. سپس کل مراحل را برای سمت راست تکرار کنید.
در تمرین بعدی دقیقاً به همان روش قبلی که بایستید (یا بنشینید). بازوی چپ دوباره به سمت بالا کشیده شده و سپس پشت آن خم می شود سر از نو. حالا آرنج چپ را با دست راست به سمت راست بکشید تا شانه و بازوی باز هم دوباره کشیده شوند.
اکنون برای طرف مقابل نیز تکرار کنید. در تمرین سوم وضعیت شروع دوباره همان است. اما اکنون بازوی چپ در جلوی بدن به سمت راست کشیده شده و دست چپ بر روی شانه راست قرار گرفته است.
حالا دست راست را به دور آرنج سمت چپ قرار داده و آن را به سمت راست بکشید تا جایی که کششی در شانه چپ ایجاد شود. سپس برای سمت راست تکرار کنید. در تمرین چهارم پاها دوباره در همان وضعیت قرار می گیرند ، بازوی چپ دوباره مانند ابتدا به سمت بالا کشیده شده و در پشت خم می شود سر دوباره.
حالا آرنج سمت چپ را با دست راست بگیرید و آن را به سمت عقب فشار دهید تا در بازوی چپ قرار بگیرد. سپس طرف را عوض کنید. در آخرین تمرین ساعد عضلات کشیده شده اند.
برای این کار ، پاها دوباره کمی بیشتر از عرض باسن فاصله دارند. سپس بازوی چپ را به جلو ، کف دست پایین بکشید. سپس دست را به سمت بالا دراز کنید.
اکنون انگشتان خود را به آرامی به سمت انگشتان خود بکشید قفسه سینه با دست راست خود و سپس در سمت دیگر تکرار کنید. آموزش از بازو عضلات به ویژه در میان بازدید کنندگان ورزشگاه مردانه محبوب هستند. در حالی که قسمت جلویی (شکمی) عضله (عضله دو سر ، خم کننده بازو, بازو عضله صحبت می کند) بصورت هدفمند آموزش داده می شود ، قسمت پشتی (پشتی) در هنگام فشار دادن نیمکت و ثانویه ایجاد می شود گردن فشار دادن
بازکننده بازو (M. triceps brachii) در بسیاری از حرکات ورزشی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. احتمالاً شناخته شده ترین تمرین عضله بازو ، تمرین دو سر بازویی است. برای این منظور می توانید به صورت ایستاده ، در حالی که بازوها در پهلو و یک دمبل در هر دست قرار دارید ، بایستید.
اکنون هر دو بازو همزمان و رو به بالا خم شده اند تا زمانی که دیگر امکان پذیر نباشد. سپس این کار را به دفعات دلخواه تکرار می کنیم. این دو عضله دوسر را آموزش می دهد.
متناوباً ، می توانید روی باند Thera به اندازه پهن بایستید و انتهای باند را در یک دست و دست دیگر بگیرید. وقتی بازوها به یک طرف و به طرف پایین کشیده می شوند ، باید باند کمی تنش داشته باشد. حالا هر دو دست را دوباره خم کنید تا دیگر این امکان وجود نداشته باشد و باند را به آرامی به سمت بالا بکشید ، سپس بازو را دوباره کشیده و تکرار کنید.
برای عضلات سه سر می توانید روی یک مدفوع بنشینید ، مثلاً زانوها را به اندازه مفصل ران از هم باز کنید و کمرتان را صاف بگذارید. سپس با هر دو دست دمبل بگیرید و آن را پشت سر خود بگیرید. بازوها در زاویه قائم خم شده و بازوها در کنار گوش ها قرار دارند.
حالا دمبل را به آرامی و روی بازوهای کشیده بالای سر حرکت دهید. هر وقت دوست دارید این کار را تکرار کنید. متناوباً می توانید برای کمک به آنها از باند Thera استفاده کنید.
روی ترا باند بایستید ، زانوهایتان کمی خم باشد. با دستان خود یک انتهای باند را گرفته و همزمان با هر دو بازو به سمت بالا می کشید. بازوها ابتدا به کنار بدن نگه داشته می شوند ، سپس به پهلو خم می شوند.
اکنون آرنج ها از پشت هر دو گوش بالا کشیده شده و سپس بازوها به سمت بالا و پشت سر کشیده می شوند. بدین ترتیب باند همیشه به سمت بالا کشیده می شود. این کار را می توان به دفعات دلخواه تکرار کرد.
برای ساعد تمرینات عضلانی را می توانید در حالی که زانوها از هم باز است ، بنشینید. حالا یک هالتر یا دو دمبل در دستان خود بگیرید. بالاتنه کمی خم به جلو است ، پشت صاف می ماند.
بازوها روی زانوها قرار می گیرند ، کف دستها به سمت بالا است. حالا دست ها را با دمبل دراز کرده و سپس آنها را به آرامی به سمت بدن خم کنید. این تمرین را به آرامی انجام دهید و هر زمان که دوست دارید تکرار کنید.
