درمان
درمان باید به گونه ای طراحی شود که به علت آن وابسته باشد. در صورت التهاب ، دارو می تواند روند بهبودی را پشتیبانی کند. در بهترین حالت ، درمان شامل است داروهای ضد درد، داروهای ضد التهاب و فیزیوتراپی. مربوط به التهاب درد سندرم در تروکانتر بزرگ باید در درجه اول با داروهای محافظه کار درمان شود ، در حالی که بورسیت اغلب خودبخود بهبود می یابد.
برای داروهای ضد درد، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) با عوارض جانبی کمی توصیه می شود. اینها یک اثر ضد التهابی اضافی دارند. نمایندگان اصلی این گروه از داروها هستند ایبوپروفن و دیکلوفناک.
داروهای ضد التهاب باعث می شود التهاب با سرعت بیشتری بهبود یابد و معمولاً به صورت قرص نیز مصرف می شود. به ندرت لازم است دارو مستقیماً در ناحیه آسیب دیده تزریق شود. عامل اصلی ضد التهاب است کورتیزون. علت التهاب در تروکانتر بزرگ همیشه مشخص نیست.
با این حال ، اگر توسط آن ایجاد شود باکتری، برای جلوگیری از التهاب در آینده باید درمان آنتی بیوتیکی انجام شود. فیزیوتراپی می تواند بعد از انجام شود درد کاهش یافته است به منظور آموزش تحرک مفصل ران و برای مقابله با عوارضی مانند آتروفی عضلات. علل مکانیکی ، به عنوان مثال آسیب های استخوان ، گاهی اوقات باید با درمان جراحی برطرف شوند.
به طور کلی ، جراحی بر روی تروکانتر بزرگ به ندرت لازم است. در صورت عدم موفقیت گزینه های محافظه کارانه ، ممکن است درمان جراحی لازم باشد. در مورد مشکلات اسکلتی عضلانی در ناحیه مفصل ران، بی حرکتی و بهبود باید ابتدا انجام شود تا بتوان از طریق فیزیوتراپی تحرک طبیعی را بازیابی کرد.
در صورت بورسیت در ناحیه تروکانتر بزرگتر ، تمرینات درمانی خاصی را می توان در خانه نیز انجام داد. در ابتدا ، درد باید تا حد زیادی توسط درمان قبلی کاهش یابد ، بنابراین حرکات ران می تواند بدون عارضه انجام شود. هدف این تمرینات است کشش و به اصطلاح "tractus iliotibialis"، که در امتداد خارج از کشور اجرا می شود ران تا زانو
برای انجام این کار ، می توان روی زمین در کنار خود دراز کشید ، در حالی که طرف بیمار رو به بالا است و سپس کشیده و بیمار را بلند می کند پا. این موقعیت باید برای چند ثانیه حفظ شود. کل این روش را می توان چندین بار با مکث کوتاه تکرار کرد.
یک تمرین به سرعت در قسمت فوقانی ، بیرونی احساس می شود ران. بلند کردن پاها را می توان دراز کشیدن روی زمین نیز تکرار کرد معده و پشت ، که عضلات ران را در اطراف تقویت می کند. به کشش tractus iliotibialis، برای حفظ به دیواری در کنار آن تکیه دهید تعادل و پاها را صلیب بزنید تا احساس کشیدگی در قسمت بیرونی کنید ران.
بسیاری از تمرینات دیگر را می توان با انجام داد ایدز. در بهترین حالت ، این موارد با راهنمایی جراح ارتوپدی یا فیزیوتراپیست انجام می شود. تحت هیچ شرایطی نباید تمرینات را با درد انجام داد.
