مواد مخدر
داروهایی وجود دارد که بصورت استاندارد برای کرونر تجویز می شوند قلب بیماری زیرا تأثیر مثبتی بر پیشرفت بیماری دارند. اینها شامل مهار کننده های تجمع پلاکت ها و استاتین ها هستند. ضد پلاکت جلوگیری می کند خون پلاکت از اتصال به دیواره های عروق کرونر و تشکیل پلاک.
به عنوان مثال داروهایی با مواد فعال مانند استیل سالیسیلیک اسید (اسپرین® محافظت از 100) ، کلوپیدوگرل، prasugrel یا ticagrelor. برخی مطالعات نشان داده اند که این داروها می توانند به طولانی شدن عمر شما کمک کرده و از بروز عوارضی مانند آن جلوگیری کنند قلب حملات استاتین ها (به عنوان مثال سیمواستاتین) داروهایی هستند که به حفظ مطلوب کمک می کنند خون سطح چربی
به آنها به صورت عامیانه نیز گفته می شود کلسترولداروهای کم مصرف و باعث می شود کلسترول کمتری که از طریق غذا جذب می شود وارد جریان خون شود. بسته به علائم و سایر بیماری ها ، داروهای دیگری مانند بتا بلاکرها یا مهار کننده های ACE میتواند مورد استفاده قرار گیرد. استاتین ها داروهایی هستند که پایین می آیند خون سطح چربی با مهار HMG-CoA ردوکتاز (یک آنزیم متابولیکی مورد نیاز برای تشکیل کلسترول).
یکی از مهمترین عوامل خطر در عروق کرونر قلب بیماری بالا می رود کلسترول سطح به عبارت دقیق تر ، مرتفع LDL سطح به ویژه باعث بیماری عروق کرونر قلب می شود. LDL روی دیواره رگ ها می نشیند و منجر به رسوب سلول های دیگر می شود.
در طی بیماری ، کلسیفیکاسیون ها در این مکان ها تشکیل شده و رگ منقبض می شود. با مهار تشکیل LDL، استاتین ها می توانند این پیشرفت را خنثی کنند. ASA مخفف استیل سالیسیلیک اسید است که به آن نیز می گویند اسپرین و طبق تعریف ضد درد است.
علاوه بر آن درداثر بازدارنده ، با این حال ، اثر رقیق کننده خون نیز دارد ، که آن را برای درمان بیماری عروق کرونر قلب (CHD) مناسب می کند. برای لخته شدن خون در صورت صدمات ، اصطلاحاً ترومبوسیت ها در بدن فعال می شوند. اینها پلاکت با هم ذخیره می شوند و بنابراین خونریزی را متوقف می کنند.
ASA بر روی ترومبوسیت ها عمل کرده و از تجمع آنها جلوگیری می کند (= تجمع). در بیماری عروق کرونر قلب ، مناطق باریک در آن وجود دارد عروق کرونر. برای جلوگیری از تشکیل لخته خون در این مکان ها ، که پس از آن به داخل وارد می شود مغزبه عنوان مثال ، خون با داروهایی مانند ASA رقیق می شود.
یک عمل بای پس برای بهبود جریان خون در مناطقی از عضله قلب در معرض خطر بیماری کرونر قلب با کمک بای پس انجام می شود. این بای پس ها خون را در اطراف خون تنگ شده هدایت می کنند عروق به طوری که مناطق عضله قلب آسیب دیده می توانند به خوبی توسط بای پس خون تأمین شوند. نشانه جراحی بای پس در کرونر علامتی شریان بیماری در درجه اول زمانی است که انقباضات عروقی در مکان های نامطلوب آناتومیکی قرار داشته باشند ، به عنوان مثال بسیار نزدیک به دهانه عروقی یا در سایت های عروقی منشعب شده. دیابت به دلیل انقباضات عروقی پیچیده ، نارسایی کلیوی یا کلیوی علاوه بر CHD برای جراحی بای پس بیشتر از استنت گذاری ارسال می شود.
به طور کلی بای پس کرونر باعث از بین رفتن آن می شود آنژین سینه (قلب باریک) ناشی از CHD و بقا را به طور قابل توجهی طولانی می کند. آ استنت یک مش سیم مفتول گرد است که می تواند برای درمان عروق کرونر مورد استفاده قرار گیرد شریان بیماری (CAD) CHD با این واقعیت مشخص می شود که عروق کرونر در بعضی جاها باریک می شوند
در نتیجه ، خون کافی نمی تواند از طریق آنها جریان یابد و بافت پشت سر آنها به میزان کافی تأمین نمی شود. آ استنت می تواند برای گسترش مجدد ناحیه باریک استفاده شود. این امر به طور معمول از طریق کاتتر به قلب وارد می شود.
کاتتر یا از طریق یک رگ در کشاله ران یا از طریق یک رگ بر روی قلب پیش می رود ساعد. در سایت ، استنت می تواند دقیقاً در تنگی تشخیص داده شده قبلی قرار گیرد. در طی این روش ، می توان محلی سازی استنت را با استفاده از اشعه ایکس بررسی کرد.
هنگامی که استنت در رگ قرار گرفت ، با یک بالون کوچک باد می شود تا در برابر دیواره رگ قرار بگیرد. به دلیل مش سیمی محکم استنت ، رگ معمولاً در این مرحله نمی تواند دوباره منقبض شود. برای افزایش بیشتر اثر ، استنت هایی وجود دارند که با مواد خاصی پوشانده شده اند.
اینها برای جلوگیری از تشکیل مجدد کلسیفیکاسیون است. پس از قرار دادن استنت ، درمان دارویی اضافی با داروهای رقیق کننده خون مانند ASS یا کلوپیدوگرل باید تجویز شود این از تشکیل لخته های خون جلوگیری می کند.
علاوه بر جراحی بای پس ، بیماران مبتلا به بیماری کرونر قلب در برخی شرایط ممکن است واجد شرایط استنت شوند. استنت یک مش فلزی کوچک و لوله ای است که برای باز نگه داشتن رگ در رگ آسیب دیده قرار می گیرد. استنت هایی وجود دارد که روکش دارویی دارند و داروهای ضد التهاب و ضد رشد برای جلوگیری از تکثیر بافت عروقی و همچنین استنت های بدون دارو هستند.
در مورد استنت های فاقد دارو ، بیمار قلبی باید داروهای ضد انعقادی مانند استیل سالیسیلیک اسید (اسپرین® محافظت 100) یا کلوپیدوگرل حداقل برای یک سال استنت را می توان در بیمارانی که راحت تر قرار دارند استفاده کرد عروق، در بخشهای مستقیم ، نه مستقیم در شاخه ها و دهانه های رگ. استنت معمولاً فقط در بیماران مبتلا به کرونر علامت دار استفاده می شود شریان بیماری وقتی علائم کیفیت زندگی را محدود می کنند.
