نشانه ها
پیتریازیس versicolor یک است پوست اختلالی که در درجه اول در مناطقی با تولید سبوم زیاد مانند کمر ، قفسه سینه، بازوها ، شانه ها ، زیر بغل ، گردن، صورت ، و پوست سر وصله های دور یا بیضوی هیپوپیگمانته به صورت بیضی شکل ایجاد می شود. پوست کمی ضخیم ، پوسته پوسته و گاهی خارش ملایم دارد. تکه ها ممکن است رنگی باشند ، به عنوان مثال صورتی ، ماهی قزل آلا ، قهوه ای ، قرمز یا سیاه. هنگامی که آنها هیپو یا رنگ آمیزی می شوند ، به آنها نیز گفته می شود پیتریازیس رنگ آمیزی آلبا
علل
علت بیماری عفونت قارچی سطحی لایه شاخی با مخمرهای جنس ، به ویژه با است. این قارچ های تک سلولی و لیپوفیل بخشی طبیعی از این قارچ ها هستند پوست فلورا در همه افراد وجود دارد ، اما فقط در برخی از آنها به دلیل عوامل درون زا و برونزا علائم بالینی ایجاد می کنند.
عوامل خطر
رشد قارچ توسط یک محیط گرم ، مرطوب و غنی از لیپید مطلوب است. نوجوانان و بزرگسالان جوان احتمالاً بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند زیرا سبوم بیشتری تولید می کنند شرط بیشتر در کشورهایی با آب و هوای گرمسیری رخ می دهد. همچنین تصور می شود که تعریق باعث ترویج آن می شود شرط، و وراثت احتمالاً نقش مهمی دارد (در بستگان درجه یک معمول است). عوامل دیگر ، مانند سرکوب سیستم ایمنی ، مورد بحث قرار گرفته است.
تشخیص
تشخیص معمولاً بر اساس تصویر بالینی توسط یک متخصص پوست با تجربه انجام می شود. علاوه بر این ، یک آزمایش میکروسکوپی نیز انجام می شود. فلس های پوستی با حل می شوند پتاسیم هیدروکسید (KOH) و کمی گرما و آغشته به آن آبی متیلن، مثلا. در زیر میکروسکوپ ، این امر باعث می شود که اسپورهای گرد و شبه هیفای رشته ای (در اصطلاح اصطلاحاً "اسپاگتی با کوفته" نیز شناخته شود ، تصاویر مربوطه را می توان در ادبیات تخصصی یافت). در بعضی از بیماران ، ضایعات تحت تابش اشعه ماورا بنفش فلورس می شوند (نور چوب ، 365 نانومتر یا در دیسکو).
تشخیص
این تشخیص تحت درمان پزشکی انجام می شود. تشخیص افتراقی شامل سایر اختلالات رنگدانه مانند ویتیلیگو است ، اما عمدتا در دست و صورت رخ می دهد. سایر بیماری های پوستی مانند کلواژما ، تینیا جسمی ، درماتیت سبورئیک, پیتریازیس رزا ، گلبول قرمز یا سیفلیس باید از تشخیص خارج شود.
درمان دارویی
عوامل ضد قارچ موضعی:
- از آنجا که این یک عفونت قارچی ، ضد قارچی است داروهای برای درمان استفاده می شوند. آزول ضد قارچ مانند اکونازول, میکونازول, کلوتریمازول، یا کتوکونازول، و همچنین سیکلوپیروکس یا تربینافین ، برای درمان خارجی استفاده می شود. از آنجا که این بیماری اغلب در یک منطقه بزرگ رخ می دهد ، درمان با محلول یا شامپو سودمند است (به عنوان مثال ، کتوکونازول).
ضد قارچ سیستمیک:
- در داخل ، فلوکونازول, ایتراکونازول or کتوکونازول استفاده می شود. اینها داروهای باید توسط پزشک تجویز شود و ممکن است باعث موارد بیشتری شود عوارض جانبی از درمان محلی. علاوه بر این ، باید توجه داشت که برای همه بیماران مناسب نیست. از طرف دیگر ، یک مزیت ساده ترین کاربرد است.
کراتولیتیک موضعی:
- مانند سلنیوم دی سولفید ، روی پیریتیون ، گوگرد or اسید سالیسیلیک عوامل حل کننده قرنیه هستند که می توانند بر تولید سبوم نیز تأثیر بگذارند و برخی از آنها فعالیت ضد میکروبی دارند. آنها به صورت استفاده می شوند شامپو یا به عنوان تعلیق.
لازم به ذکر است که لکه ها ممکن است هفته ها تا ماه ها پس از درمان موفقیت آمیز باقی بمانند ، به خصوص اگر تخریب یا کاهش رنگدانه باشند.
پیشگیری
از آنجا که عود معمول است ، ضد قارچ و کراتولیتیک ها همچنین به طور پیشگیرانه استفاده می شود. به عنوان مثال ، ادبیات پیشنهاد می کند که استفاده کنید سلنیوم برای سه روز اول هر ماه سولفول زدایی کنید. پروفیلاکسی با عوامل ضد قارچی داخلی یا خارجی نیز امکان پذیر است.
