حفظ پستان درمان (مترادف: BET) (مترادف: جراحی با حفظ پستان ، BEO) یک روش جراحی برای درمان سرطان پستان است (سرطان پستان) در مقابل ماستکتومی (برداشتن پستان توسط جراحی) ، روش جراحی بدون برداشتن کامل پستان تغییر یافته پاتولوژیک انجام می شود. هر دو روش در درجه اول برای دستیابی به کنترل بهینه تومور در ناحیه پستان و در ناحیه مجاری لنفاوی تخلیه است. برای چندین سال ، درمان کارسینومای پستان فقط بر اساس استفاده از یک روش جراحی نبوده است ، بلکه در عوض یک مفهوم درمانی را نشان می دهد پرتو درمانی or شیمی درمانی علاوه بر مداخله جراحی نقش مهمی را ایفا می کند.
موارد مصرف (مناطق کاربرد)
- سرطان پستان - استفاده از محافظت از پستان درمان برای سرطان پستان نشان داده شده است زیرا آزمایش های بالینی مختلف با کیفیت بالا نشان داده است که استفاده از آن همان تأثیر را در بقای کلی دارد ماستکتومی. بر این اساس ، همه بیماران باید به طور كافی در مورد احتمال مداخله درمانی با حفظ پستان مطلع شوند. با این حال ، در صورت لزوم ، استفاده از یک رادیکال به اصطلاح اصلاح شده ماستکتومی نشان داده شده است ، زیرا روند نئوپلاستیک می تواند با اطمینان بیشتری درمان شود.
- سرطان مجاری در محل (DCIS) - بر خلاف کارسینومای بدخیم پستان ، کارسینوم داکتال درجا نشان دهنده یک واقعه پاتولوژیک موضعی است. به عنوان یک قاعده ، کارسینومای موجود فقط یک سیستم مجرای پستانی را تحت تأثیر قرار می دهد. BET با حاشیه برداشتن (برداشتن در بافت سالم) ده میلی متر نشان دهنده کنترل بی خطر تومور است. با کمک پرتو درمانی پس از جراحی می توان خطر عود (احتمال عود تومور) را حدود 50٪ کاهش داد.
پیش نیازهای استفاده از BET عبارتند از:
- تومور مشخص شده کوچکتر از چهار سانتی متر.
- تومور انفرادی بدون درگیری پوست
- نسبت اندازه تومور پستان باید کافی باشد
- در هنگام لمس ، نباید هیچ درگیری در غدد لنفاوی زیر بغل وجود داشته باشد
- رعایت حاشیه برداشتن بدون تومور حداقل 1 میلی متر (R0) باید در حضور سرطان پستان تهاجمی انجام شود
موارد منع مصرف
طبق رهنمودهای "Deutsche Krebsgesellschaft e. V. " و "Deutsche Gesellschaft für Gynäkologie und Geburtshilfe" ، BET برای موارد زیر مشخص نشده است:
- وجود کارسینومای چند مرکز.
- کارسینومای پستان همراه با روند التهابی
- نسبت نامطلوب تومور به پستان
- در صورت غیرممکن بودن پس از تابش
قبل از جراحی
- تشخیص قبل از عمل - عملکرد به اصطلاح تشخیص سه گانه ، متشکل از ماموگرافی، معاینه بالینی و سونوگرافی ، قبل از عمل جراحی نشان داده شده است.
- برنامه ریزی جراحی - برنامه ریزی BET از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، زیرا فقط از طریق یک برنامه ریزی موردی میان رشته ای سیستماتیک ، نتایج زیبایی شناختی و در عین حال از نظر سرطان شناسی بهینه قابل دستیابی است. بنابراین ، بسته به تصویربرداری و پانچ بیوپسی تومور تایید شده تاریخ شناسی، علاوه بر منطقه مورد انتظار تومور و همچنین برداشتن برنامه ریزی شده حجم باید دقیقاً به روشی میان رشته ای بین رادیولوژیست ها ، جراحان و آسیب شناسان تعریف شود. در نتیجه می توان نیاز به مداخلات ثانویه را کاهش داد.
روشهای جراحی
بسته به اندازه و محلی سازی بافت برداشته شده ، روشهای جراحی جداگانه:
- برداشتن قطعه - این روش جراحی BET مبتنی بر برداشتن تومور همراه با بخشی از آن است پوست, نوک پستان (پستان) و fascia از عضله بزرگ سینه.
- لومپکتومی - در این روش ، که به آن عمل برش گسترده ، یک بخشنامه نیز می گویند پوست برش معمولاً ابتدا در بالای ناحیه تومور ایجاد می شود. بسته به محلی سازی تومور ، حجم برای حذف در طول روش نیز متفاوت است. اگر نئوپلازی مستقیماً در زیر ناحیه قرار گرفته باشد پوست، اسپیندل پوست نیز اغلب برداشته می شود. بعد از برش پوست ، اندازه تومور توسط جراح با استفاده از دو انگشت برای تعیین محل تومور با لمس و سپس استفاده از قیچی برای برداشتن تومور با حاشیه ای از بافت سالم ارزیابی می شود. برداشتن بافت سالم مجاور تومور ، که باید با آن برداشته می شود ، معمولاً بین ده تا بیست میلی متر است.
- کوادرانکتومی - ماما را می توان به چهار ربع تقسیم کرد. اگر یافته های تشخیصی مثبت باشد ، ربع همراه با دوک پوستی پوشانده شده در محل تومور برداشته می شود. برداشتن ربع لاتروکرانیال (جانبی فوقانی) ممکن است با برداشتن زیر بغل همراه باشد لنف گره ها یا گره لنفاوی نگهبان (گره لنفاوی نگهبان) در صورت لزوم. استفاده از کوادرانکتومی یک روش ترکیبی با سایر روشهای درمانی را نشان می دهد. ترکیبی از کوادرانکتومی ، برداشتن زیر بغل لنف گره ها و پرتو درمانی همچنین به عنوان QUART شناخته می شود.
به عنوان یک قاعده ، پس از برداشتن تومور ، یک معاینه بافت شناسی (بافت ریز) بلافاصله با استفاده از بخش به اصطلاح منجمد انجام می شود تا اطمینان حاصل شود که حذف کامل "سالم" است. در صورت لزوم ، برداشت مجدد انجام می شود. اگر تومور کلسیفیه مجبور بود از قبل از طریق ماموگرافی با رنگ یا با استفاده از یک پروب فلزی بسیار ظریف محلی شود ، زیرا تنها اندازه کوچک و غیر قابل لمس آن است ، اشعه ایکس از بافت خارج شده قبل از بخش منجمد گرفته می شود تا بررسی شود که آیا یافته از نظر نوری برداشته شده است یا خیر. در صورت لزوم ، برداشتن باید انجام شود.
بعد از جراحی
- پیگیری درمانی - به عنوان یک قاعده ، تقریباً همه بیماران پس از عمل تومور ، از درمان کمکی (حمایتی) استفاده می کنند. علاوه بر رادیوتراپی (مترادف: پرتودرمانی ؛ تابش بافت پستان) ، سیستمیک شیمی درمانی or آنتی بادی درمانی ممکن است برای از بین بردن (از بین بردن) سلولهای تومور باقی مانده استفاده شود. اگر سرطان پستان یک تومور حساس به هورمون (وابسته به هورمون) باشد ، معمولاً از تومور درمانی ضد هورمونی استفاده می شود.
- مراقبت های بعدی - اقدامات مراقبت های بعدی برای سرطان پستان در حال حاضر طبق دستورالعمل های آلمانی انجام می شود سرطان جامعه. در سه سال اول پس از تشخیص تومور ، ماموگرافی باید هر شش ماه انجام شود. در سالهای بعدی ، ماموگرافی باید سالانه انجام شود. در معاینات پیگیری ، علاوه بر کنترل تومور ، باید به واکنشهای جانبی دارو یا عدم تحمل دارو نیز توجه شود.
عوارض احتمالی
- برداشتن ناکافی تومور - در صورت باقی ماندن سلولهای تومور در پستان ، این نشان دهنده کاهش قابل توجه بقای پنج ساله است.
- عفونت ها - واکنش های التهابی می توانند در حفره زخم و همچنین در ناحیه اسکار ایجاد شوند.
- ترومبوز - در حین جراحی یا بعد از عمل ، ترومبوز (خون لخته) ممکن است رخ دهد ، به خصوص در اندام تحتانی. در صورت لزوم ، این می تواند منجر به ریوی شود آمبولی (ته نشینی لخته محلول در ریه ریوی) ، که اغلب کشنده است. با این حال ، این عارضه بسیار نادر رخ می دهد.
- خونریزی بعد از عمل - خونریزی عروق در ناحیه جراحی ممکن است باعث خونریزی بعد از عمل شود. در موارد نادر ، جراحی هموستاز باید انجام شود
سایر یادداشت ها
- در مطالعه ای بر روی تقریباً 130,000،1 بیمار مبتلا به تومورهای مرحله T2-0 ، N1-1 و T2-2 ، NXNUMX از اراسموس سرطان موسسه در روتردام ، در طول اولین دوره مطالعه (1999-2005 ؛ 60/381 = n) ، احتمال سرطان-بقای اختصاصی در مقایسه با ماستکتومی (با نسبت خطر [HR]: 28 ؛ 0.72٪ فاصله اطمینان: 95-0.69 ؛ 0.76 p <) و بقای کلی 0.0001٪ بیشتر بود (HR: 26؛ فاصله اطمینان 0.74٪: 95-0.71 ؛ p <0.76). در دوره دوم مطالعه (0.0001-2006 ؛ n = 2015) ، درمان محافظت از پستان نیز از هر دو پارامتر بقا در مرحله T69,311-1 ، N2- بهتر از ماستکتومی بود 0 تومور (HR: 1؛ 0.75٪ فاصله اطمینان: 95-0.70؛ p <0.80 و HR: 0.0001؛ 0.67٪ فاصله اطمینان: 95-0.64؛ p <0.71). اما در تومورهای T0.0001-1 ، N2 وجود ندارد.
