بسته به ماهیت دقیق ضایعه شانه ، جراحی است درمان باید استفاده شود.
تکنیک های زیر بسته به ماهیت دقیق ضایعه موجود است:
- آرتروسکوپی / باز روتاتور کاف بخیه برای پارگی کامل یا جزئی.
- بخیه روتاتور کاف با / بدون آکرومیوپلاستی (صاف شدن باز یا آندوسکوپی سطح تحتانی مقعر آکرومیون (از نظر آسیب شناسی)) برای پارگی های اساسی
- بازسازی نسبی یا ولووپلاستی عضله برای روتاتور کاف پارگی که از نظر آناتومیکی قابل بازسازی نیست.
- حذف آرتروسکوپی کلسیم
یادداشتهای بعدی
- روتاتور کاف بعد از چهار تا شش هفته بی حرکتی بازو با استفاده از اسلینگ بازو انجام می شود. در یک مطالعه کوچک با یک دوره پیگیری نسبتاً کوتاه ، شش ماه بعد نشان داده شد که اگر از اسلینگ بازو بعد از عمل استفاده نشود (= توانبخشی بدون زنجیر) ، تحرک بیشتر بود و درد کمی کمتر بود
- در بیماران با پارگی روتاتور کاف کوچک تا متوسط ، نتایج 10 ساله برای بیماران تحت جراحی اولیه به طور قابل توجهی بهتر از بیماران تحت عمل جراحی بود درمان فیزیوتراپی تنها.
- طبق یک مطالعه ، جراحی کتف (رفع فشار آکرومومی زیر آرتروسکوپی) برای شانه ساب آکرومیال درد (CSAW) از نظر بالینی هیچ مزیت قابل توجهی نسبت به عدم درمان ندارد. نتیجه گیری: فقط پس از ماه ها محافظه کار ناموفق درمان، جراحی باید در چنین مواردی مورد بحث قرار گیرد.
