جاروب به ویژه در اروپای مرکزی ، جنوبی و شرقی گسترش یافته است و گیاه در آفریقای جنوبی ، آمریکای شمالی و جنوبی طبیعی شده است. این گیاه در بهار یا اواخر پاییز جمع آوری می شود و عمدتا از کشورهای بالکان وارد می شود.
در داروهای گیاهی استفاده شود
In طب گیاهی، از قسمتهای هوایی استفاده می شود ، اغلب همراه با گلهای جدا شده و نوک شاخه های گل (Cytisi scoparii herba). از گلها به تنهایی (Cytisi scoparii flos) بیشتر در طب عامیانه استفاده می شود.
جاروب: ویژگی های خاص
جارو جاروئی درختچه ای منشعب است که ارتفاع آن تا دو متر است و شاخه های سبز و عصایی شکل ایجاد می کند. شاخه ها دارای برگهای تقسیم نشده بر روی بخشهای شاخه فوقانی هستند و برگها به صورت سه شاخه ای پایین تر هستند. مشخصه گلهای زرد نسبتاً متراکم است رشد طول تا 2.5 سانتی متر و به غلاف های صاف و منحنی تبدیل می شوند.
جز component اصلی جارو گیاه شاخه های شاخه ای مایل به قهوه ای مایل به سبز تا سبز مایل به قهوه ای است که ضخامت آن حدوداً دو تا سه میلی متر است. این پنج لبه طولی کاملاً برجسته و برجسته دارند. قطعات کوچک برگ و گل نیز به صورت پراکنده رخ می دهد.
بو و طعم جارو چیست؟
این گیاه بوی خاصی از خود ساطع نمی کند. به لحاظ طعم، جارو بسیار تلخ است.
