تورم سلولهای اتموئیدال
در حالت سالم ، ذرات و میکروب ها در موکوس توسط حرکت سلول منتقل می شود ، مژک ها به سمت خارج می شوند (اوستیوم ، واحد استخوان سازی). در طی التهاب سلولهای اتموئید (سینوزیت ethmoidalis) مخاط (مژه دار تنفسی اپیتلیوم) سلولهای اتموئید می توانند متورم شوند. این تورم می تواند خروجی (اوستیم) را ببندد و بنابراین جریان ترشحات از سینوس های فک بالا و پیشانی را مختل می کند (پیشانی و سینوس فک بالا) در نتیجه، میکروب ها همچنین در دیگری باقی می ماند سینوسهای پارانازال و می تواند منجر به التهاب بیشتر در آنجا شود ، به طوری که التهاب و تورم می تواند به سینوس های پیشانی و فک بالا گسترش یابد.
OP سلولهای اتموئیدی
در مورد التهاب مزمن سلولهای اتموئید و ساختارهای مجاور ، هدف این است که با پاکسازی ترشحات ، تخلیه بهتر ترشح شود. این شامل پاکسازی کل سیستم سینوس پارانازال نیست ، بلکه فقط غشای مخاطی متورم و پولیپ ها، و همچنین دیواره های استخوانی نازک بین سلولهای اتموئید. این عمل به عنوان یک روش آندونازال انجام می شود ، یعنی فقط قسمت داخلی آن بینی بدون هیچ برش خارجی تحت عمل قرار می گیرد.
عمل تحت انجام می شود بیهوشی عمومی و اقامت در بیمارستان معمولاً یک هفته طول می کشد. برای باز نگه داشتن مجاری بینی ، یک درمان پیگیری دنبال می شود. این می تواند سه ماه یا بیشتر طول بکشد. پس از عمل ، تورم ، قرمزی یا سایر علائم التهاب معمولاً دیگر قابل مشاهده نیست ، اما سردرد ممکن است رخ دهد قبل از عمل توضیحات مفصلی توسط جراح و متخصص بیهوشی داده شده است.
تومور سلولهای اتموئیدال
بین تومورهای خوش خیم و بدخیم تمایز قائل می شود. تومورهای خوش خیم در سینوسهای پارانازال معمولاً تومورهای استخوانی (استئوم) یا تومورهای زگیل نفوذی (پاپیلومهای نفوذی) هستند. تومورهای سلولهای اتموئیدی می تواند ناشی از تأثیرات محیطی مانند گرد و غبار چوب ، بخارات شیمیایی یا دود باشد و به عنوان بیماری شغلی شناخته می شود ، به عنوان مثال در نجاران.
عوامل ژنتیکی را نمی توان به طور کامل رد کرد و در مورد آنها بحث می شود. علائم اولیه تومور بدخیم سلولهای اتموئید یا سایر موارد سینوسهای پارانازال می تواند بینی یک طرفه باشد تنفس انسداد ، علائم التهابی سلولهای اتموئید (تورم ، قرمزی ، درد, چرک) و تکراری ، مکرر خونریزی بینی (خون دماغ شدن). بعدا ممکن است گونه ، پلک ها و پیشانی متورم شود.
مشکلات بینایی در دو بینایی نیز ممکن است در صورت جابجایی کره کره چشم توسط فشار ایجاد شود. در ابتدا ، رینوسکوپی برای تشخیص مستقیم تومور احتمالی انجام می شود. برای تعیین دقیق تر تومور می توان از تکنیک های تصویربرداری مانند اشعه ایکس ، توموگرافی کامپیوتری (CT) و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) استفاده کرد.
لمس کامل دهانه رحم لنف گره ها نیز کاملا ضروری است. در بیشتر موارد ، برداشتن تومور از طریق جراحی توصیه می شود. در مورد تومورهای بدخیم بزرگتر ، اشعه و شیمی درمانی نیز اغلب انجام می شود.
استئوم های خوش خیم کوچک معمولاً نیازی به درمان ندارند. با این حال ، پاپیلوماها به سرعت رشد می کنند و گاهی اوقات حاوی قطعات بدخیم هستند. بنابراین باید دقیقاً مانند تومورهای بدخیم درمان شوند. پیش آگهی بسته به نوع تومور متفاوت است ، اما اگر در مراحل اولیه کشف شود معمولاً خوب است. با این حال ، اگر آنها به ساختارهای اطراف مانند حفره چشم و حفره ناخنک (fossa pterygopalatina) حمله کنند ، پیش آگهی معمولاً نسبتاً ضعیف است.
تمام مقالات این مجموعه:
