La تهویهنسبت پرفیوژن ، ضریب تهویه ریوی و پرفیوژن ریوی را توصیف می کند. مقادیر طبیعی نسبت در یک فرد سالم از 0.8 به یک است. انحراف براساس اصل شنت داخل ریه راست به چپ یا افزایش فضای مرده آلوئول است تهویه.
نسبت تهویه و پرفیوژن چقدر است؟
La تهویهنسبت پرفیوژن به رابطه بین تهویه کل ریه ها و پرفیوژن آنها اشاره دارد. پرفیوژن به جریان خون. ریه تهویه به تهویه نیز معروف است. تحت این ، دارو خلاصه تهویه کل است دستگاه تنفسی در طی تنفس. تبادل گاز از طریق تهویه آلوئول انجام می شود. با این حال ، سازه های کمتر درگیر تبادل گاز نیز تهویه می شوند. همچنین به این حالت تهویه فضای مرده گفته می شود. ضریب پرفیوژن تهویه به رابطه بین تهویه کل ریه ها و پرفیوژن آنها اشاره دارد. پرفیوژن به جریان خون. در ضریب پرفیوژن تهویه ، پرفیوژن برابر است با برون ده قلب ، که به صورت محاسبه می شود ضربه حجم بار قلب نرخ. هنجار خروجی قلب حدود پنج لیتر است. پرفیوژن ریه ها بین پنج تا هشت لیتر است. تهویه در یک بزرگسال سالم حدود پنج تا هفت لیتر است. در حالت استراحت ، نسبت تهویه و پرفیوژن به طور متوسط بین 0.8/XNUMX و یک است. ضریب دو جلد یک پارامتر تجزیه و تحلیل گاز تنفسی است که برای اهداف تشخیصی در پنومولوژی استفاده می شود.
کارکرد و وظیفه
تنفس ریوی برای انسان حیاتی است. تبادل گاز در آلوئولهای اندام جفت شده صورت می گیرد. اکسیژن با هوایی که تنفس می کنیم جذب می شود. کربن دی اکسید همزمان به محیط آزاد می شود. اگر مقدار زیادی CO در بدن باقی بماند ، این منجر به علائم مسمومیت یا حتی مرگ می شود. به همین ترتیب ، مرگ نیز می تواند ناشی از کمبود عرضه باشد اکسیژن. هر بافتی در بدن برای نگهداری به طور دائم به منبع O2 وابسته است. اگر اکسیژن تأمین در طی یک دوره زمانی از بین می رود ، بافت از بین می رود. در اندام ها ، نارسایی عضو نتیجه این روند است. اکسیژن از هوایی که تنفس می کنیم به جریان خون آلوئول منتقل می شود. خون به عنوان یک وسیله حمل و نقل در هنگام تنفس ریوی عمل می کند. بنابراین اکسیژن از طریق جریان خون به باریک ترین بافت ها نیز می رسد. اکسیژن به دو شکل محلول و مقید در خون منتقل می شود. مولکول ها اکسیژن به آن متصل می شود هموگلوبین در خون انسان است. میل اتصال آن در محیط اسیدی در حال افزایش بقیه بدن کاهش می یابد. به این ترتیب اکسیژن از آن جدا می شود هموگلوبین همانطور که از طریق جریان خون عبور می کند ، اجازه می دهد تا در بافت ها جذب شود. هنجار ضریب تهویه - پرفیوژن ایده آل بودن نسبت جریان خون و تهویه مورد نیاز ریه ها برای تأمین اکسیژن به بدن را توصیف می کند. تهویه و پرفیوژن آلوئول به دلیل جاذبه در هر یک از یکدیگر متفاوت است ریه بخش. با قفسه سینه (قفسه سینه) به صورت قائم ، پرفیوژن و تهویه به تدریج از راس به پایه آن افزایش می یابد ریه. شیب تهویه عمودی کمتر از شیب پرفیوژن مشخص است. تأمین متغیر برونش و عروق در مناطق ریه ، ناهمگنی تهویه- پرفیوژن را شدیدتر می کند. به عنوان مثال ، نسبت ناحیه ای در بخشهای پایه 0.5 است ، در حالی که در بالای ریه ها به سه برابر می رسد. میانگین این اعداد نسبت تهویه-پرفیوژن حدود یک را نشان می دهد. مناطقی که بالاتر از حد متوسط هستند را مناطق فوق تهویه و به مناطق کمتر از میانگین مناطق کم هوا می گویند. مناطق بیش از حد تهویه ، به عنوان مثال ، آلوئول ها هستند. آنها بیشتر از مناطق دارای هیپوژنز در تبادل گاز نقش دارند. ناهمگنی پرفیوژن و تهویه در اختلال عملکرد ریه افزایش یافته و ظرفیت تبادل گاز ریه ها را بدتر می کند.
بیماری ها و شرایط پزشکی
دو اصل مختلف ممکن است زمینه ساز رابطه ناهنجار تهویه و پرفیوژن باشند. اصل اول مربوط به انحراف ناشی از شنت داخل ریه راست به چپ است. در این حالت ، آلوئول ها تهویه نمی شوند بلکه پرفیوژن می شوند و خون وریدی مخلوط را در سیستم سیگنال مخلوط می کنند گردشبنابراین ، شنت راست به چپ نوعی اختلال در خون است گردش که خون بی اکسیژن از پاهای وریدی را به داخل شریانی پمپ می کند پا بدون عبور از گردش خون ریوی. علت چنین پدیده ای ممکن است نقص دیواره دهلیزی یا بطنی باشد ، که اتصال مستقیم بزرگ را ایجاد می کند عروق از بدن. بنابراین فشار بطن راست از فشار بطن چپ بیشتر است. کمبود سورفاکتانت نیز ممکن است با ایجاد تهویه ناکافی در نواحی پایه ریه ها باعث ایجاد این پدیده شود. اصل دوم برای یک رابطه غیر طبیعی تهویه و پرفیوژن مربوط به افزایش تهویه فضای مرده آلوئول است. در این حالت ، آلوئول ها پرفیوژن نمی شوند اما تهویه می شوند ، بنابراین تهویه موثر را به عنوان دقیقه تنفسی کاهش می دهد حجم به روشی جبرانی افزایش می یابد. فشار جزئی کربن دی اکسید با وجود تنفس بدون تغییر باقی می ماند. از اختلالات تبادل گاز ریوی با تغییر سطح گاز خون نیز به عنوان نارسایی تنفسی یاد می شود. چنین نارسایی ممکن است در هرگونه عدم تعادل در رابطه تهویه و پرفیوژن وجود داشته باشد. نارسایی تنفسی نسبی مربوط به هیپوکسمی شریانی با فشار جزئی اکسیژن زیر 65 میلی متر جیوه است. در نارسایی جهانی تنفسی ، هیپرکاپنی علاوه بر هیپوکسمی وجود دارد. بنابراین ، فشار جزئی از کربن دی اکسید بالاتر از 45 میلی متر جیوه است. از مهمترین علائم نارسایی می توان به تنگی نفس ، بی قراری درونی و تپش قلب اشاره کرد. در موارد شدید ، ضعف هوشیاری و برادیکاردی همچنین ممکن است رخ دهد. صداهای غیرمعمول نفس یا رال نیز رخ می دهد.
