عیب یابی | تاندون پاره شده روی انگشت

امکانات عیب شناسی

اولین راه تشخیص a تاندون پاره شده در انگشتان یک معاینه بالینی توسط پزشک است. در طی این معاینه ، تحرک و ثبات دستگاه مفصل و کپسول بررسی می شود. این موارد معمولاً در صورت پاره شدن محدود می شوند تاندون ها.

در حالی که حرکت فعال مبتلا انگشت دیگر در حالت a دیگر امکان پذیر نیست تاندون پاره شده، انگشت را می توان منفعلانه به حالت عادی برد ، اما فرد مبتلا نمی تواند آن را نگه دارد. اغلب پارگی یا تخریب انگشت تاندون ها از قبل بدون معاینه قابل مشاهده است. اگر خم کننده باشد تاندون ها در اثر بریدگی ، اینها در ترکیب با عدم تحرک آسیب دیده اند انگشت، قبلاً می توان مشکوک شد

در مورد آسیب دیدگی تاندون های اکستانسور ، غلبه شدید تاندون های خم کننده منجر به تغییر شکل معمولی انگشت می شود که به عنوان راهنما عمل می کند. اگر تاندون اکستانسور در انتهای انگشت قرار دارد ، یعنی در ناحیه نوک انگشت، پاره می شود ، از بین می رود. انگشت باقیمانده هنوز می تواند کشیده شود.

انگشت آسیب دیده به دلیل شباهت آن به چکش ، "انگشت چکش" نامیده می شود. پارگی تاندون اکستانسور در مفصل میانی منجر به "تغییر شکل سوراخ دکمه" می شود. اگر تاندون اکستانسور پاره شود ، به طرف و وسط رانده می شود مفصل انگشت مانند یک دکمه از سوراخ دکمه بین شکاف تاندون حاصل می شود.

انگشت در وسط خم شده است مفصل انگشت در این آسیب در بدترین حالت و با الگوی آسیب دیدگی شدید ، نه تنها پارگی تاندون پاره می شود. در بعضی موارد ، تکه کوچکی از استخوان که تاندون شکسته به آن متصل شده بود ، به دلیل وارد آمدن نیروی زیادی از بین می رود. در صورت شک به شکستگی استخوان ، روش های تصویربرداری بیشتر مانند اشعه ایکس یا تصویر CT ممکن است مفید باشد.

درمان

تاندون های اکستانسور پاره شده در انتهای انگشت مفاصل معمولاً به صورت محافظه کارانه با آتل درمان می شوند. در اکثر موارد جراحی ضروری نیست. انگشت با آتل در حالت طبیعی خود ثابت می شود (آتل Stack).

فقط مفصل انتهایی آسیب دیده بی حرکت است ، در حالی که میانی سالم است مفصل انگشت کاملاً متحرک باقی می ماند. به این ترتیب ، از دست دادن حرکت در اثر فیکس شدن غیرضروری قطعات سالم خنثی می شود. آتل ممکن است فقط یک بار در هفته برای تمیز کردن برداشته شود و تا حدود 8 هفته در محل باقی بماند تاندون پاره شده شفا یافته است

انگشت باید همیشه در آن باقی بماند کشش موقعیت این امر با قرار دادن آن روی یک سطح صاف مانند لبه میز به دست می آید. بنابراین توصیه می شود که کمک بگیرید.

تحت هیچ شرایطی نباید با حرکت انگشت خود بررسی کنید که آیا تاندون قبلاً رشد کرده است یا خیر ، زیرا این امر می تواند روند بهبودی را مختل کرده و باعث کشیده شدن آن شود. بیش از 90٪ از آسیب های تاندون اکستانسور با استفاده از آتل درمانی قابل بهبود است. تاندون های اکستانسور پاره شده در وسط و پایه مفاصل انگشت باید همیشه به طور جداگانه توسط پزشک معالجه ارزیابی شود.

درمان پارگی تاندون در انگشت اغلب می تواند به صورت محافظه کارانه انجام شود. برای این منظور ، تاندون به طور معمول برای چند هفته با آتل انگشت بی حرکت می شود. این اجازه می دهد تاندون در حالت استراحت با هم رشد کند.

در موارد نادر ، آسیب نیز می تواند ضبط شود. با این حال ، نوار اغلب به اندازه آتل پایدار نیست ، بنابراین از حرکت انگشت به طور کامل جلوگیری نمی کند و بنابراین احتمال موفقیت در درمان محافظه کارانه را بدتر می کند. با این حال ، اگر تاندون دوباره روی هم رشد کرده یا در یک عمل بخیه زده شده باشد ، می توان آتل را بعد از مرحله بی حرکتی اولیه با نوار جایگزین کرد.

حتی اگر تاندون از قبل کاملاً قادر به تحمل وزن باشد ، شکایاتی از جمله درد هنوز هم ممکن است رخ دهد به خصوص هنگامی که دست آسیب دیده تحت فشار شدید است ، می توان انگشت را نگه داشت تا از آن حمایت کند. اطلاعات بیشتر در مورد این:

• ضربه زدن روی انگشتان - چگونه کار می کند
• فیلمبرداری

جراحی پارگی تاندون در انگشت باید به خصوص در مورد آسیب های پیچیده مورد توجه قرار گیرد.

افرادی که باید با دستان خود بسیار کار کنند به طور حرفه ای نیز باید یک عمل به موقع را در نظر بگیرند. این امر خصوصاً در مورد صنعتگران ، ورزشکاران رقابتی ، نوازندگان و غیره صدق می کند. اما همچنین افرادی که زیاد روی کامپیوتر کار می کنند می توانند از این عملیات بهره مند شوند.

از طرف دیگر ، کسانی که می توانند با بی حرکتی محافظه کارانه انگشت بدون هیچ مشکلی کار کنند ، ابتدا باید یک آسیب بدون عارضه را به طور محافظه کارانه درمان کنند. اگر درمان موفقیت آمیز نباشد ، معمولاً هنوز هم می توان جراحی انجام داد. آسیب های تاندون اکستنسور معمولاً با جراحی درمان نمی شوند.

در برخی موارد ، یک روش جراحی کوچک تحت بیهوشی موضعی با آتل زدن بعدی انگشت ضروری است. آسیب های تاندون های خم کننده باید طی چند ساعت پس از جراحی با جراحی درمان شود. کنده های تاندون با استفاده از بخیه های نازکی بخیه زده می شوند که می توانند در آن باقی بمانند و با گذشت زمان خود به خود حل شوند و به آنها امکان بهبودی بخشد.

برای جراحات جزئی ، جراحی تحت بیهوشی موضعی ممکن است. با این حال ، این تصمیم باید همیشه متناسب با شرایط موجود باشد و در نهایت به عهده پزشک معالج است. پس از آن ، هنوز نمی توان وزن کامل را روی انگشت گذاشت.

به همین دلیل ، فرد مبتلا باید تا حدودی 6 هفته تا بهبود جراحت از آتل مخصوص (آتل کلاینرت) استفاده کند. اگر استخوان پاره یا شکسته شده باشد ، بستگی به اندازه قطعه استخوان و وسعت آن دارد شکستگی، در بعضی موارد ممکن است لازم باشد که قطعه استخوان در محل اصلی خود با استفاده از سیم یا پیچ ثابت شود تا بهبود یابد. اگر استخوان فقط چند میلی متر جابجا شده باشد ، در برخی موارد ابتدا یک درمان آتل محافظه کار و غیر جراحی انجام می شود.