زیرا عموم مردم از اینکه کودکان نیز از آن رنج می برند بی اطلاع هستند روماتیسم, آرتروز idiopathic نوجوان اغلب خیلی دیر تشخیص داده می شود. در حقیقت ، با وجود بسیاری از علائم معمول ، تشخیص و تمایز بدون شک از سایر بیماری های التهابی آسان نیست. خون آزمایشات ، اشعه ایکس و به اصطلاح فاکتور روماتوئید در مراحل اولیه اغلب هیچ سرنخی ارائه نمی شود.
تشخیص در آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان.
پزشکان مراجعه می کنند آرتروز idiopathic نوجوان هنگامی که مفصل است التهاب حداقل به مدت شش هفته به طور مداوم ادامه داشته و هنگامی که علت التهاب مفصل ناشناخته مانده است.
درمان آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان
جدید داروهای و رویکردهای جدید درمانی عملا انقلابی در درمان آرتروز idiopathic نوجوان در سالهای اخیر. دستیابی به موفقیت در درک فزاینده فرآیندهای بیماری و پیشرفت در زیست شناسی مولکولی و بیوتکنولوژی است. اصولاً هرچه پزشک بیماری موذی را زودتر تشخیص دهد ، احتمال کنترل موثر آن بیشتر است. پنج گروه دارو ، همراه تن درمانی, کار درمانی، آموزش بیمار و پشتیبانی روانی ، امروزه در درمان استفاده می شود.
داروها در درمان
با این حال ، گزینه های درمانی در کودکان در مقایسه با بزرگسالان بسیار محدود است: از آنجا که مطالعات علمی کمی وجود دارد و بنابراین داده های قابل اعتماد در مورد استفاده از آنها در کودکان وجود دارد ، بسیاری از داروها برای درمان کودکان تأیید نشده اند.
مسکن ها (مسکن ها): اینها فقط می جنگند درد و علائم معمولی مانند تورم مفصل or سفتی صبحگاهی.
کورتیزونضد التهاب رایگان داروهای (داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی): این داروها خیلی سریع عمل می کنند اما فقط مختصراً روی موضع انجام می شوند التهاب، یعنی در برابر تورم مفصل، گرم شدن بیش از حد و سفتی. هیچ تاثیری در اصطلاحاً سیستمیک ندارند التهاب. آنها قادر به کاهش میزان رسوب گلبول های قرمز بالا یا افزایش سطح پروتئین واکنش پذیر C (CRP) در خون. در دوره های معتدل تر ، این درمان اغلب برای استراحت بیماری کافی است.
کورتیزون: می توان از کورتیزون برای کنترل سریع التهاب حاد استفاده کرد. التهابات موضعی به سرعت فروکش می کنند. خون رسوب و سایر مقادیر التهاب نرمال می شود. با این حال ، این اثر طولانی مدت نیست. علاوه بر این، کورتیزون نمی تواند تغییرات در مفصل را متوقف کند غضروف یا استخوان کورتیزون به دلیل عوارض جانبی جدی در طولانی مدت و اثرات مهار رشد ، در کودکان بسیار محتاطانه استفاده می شود.
ضد حرارتی طولانی مدت داروهای (داروهای ضد رطوبت اصلاح کننده بیماری): داروهای اساسی در دخالت می کنند سیستم ایمنی بدن به صورت نظارتی. آنها آسیب های ناشی از التهاب مزمن مفصل را کاهش می دهند و از آن جلوگیری می کنند غضروف یا استخوان در مطلوب ترین موارد ، آنها حتی شروع به ترمیم آسیب مفصلی می کنند. داروهای ضد روماتیس با اثر طولانی مدت ضد درد و ضد التهاب هستند. اثرات مثبت همراه با عوارض جانبی شدید نیست ، مانند مورد کورتیزون.
کنترل داروهای ضد روماتیسمی بیماری: همه بیماران به اندازه کافی به داروهای سنتی پاسخ نمی دهند. گروه جدیدی از داروها از گروه درمان های بیولوژیکی: داروهای مهارکننده TNF-a ، امید جدیدی به آنها می دهند. آنها پیام رسان خود بدن TNF-a را مسدود می کنند ، که التهاب را تحریک و تشدید می کند. مطالعات بالینی نشان می دهد که این داروهای جدید سرعت تخریب را کاهش می دهند غضروف و استخوان و حتی به طور کامل آن را در برخی بیماران مهار می کند.
