تری گلیسیرید چیست؟
تری گلیسیرید نیز مانند کلسترول به گروه بزرگی از چربی های رژیم غذایی تعلق دارد. آنها با غذا از طریق روده جذب می شوند، به عنوان مثال به شکل کره، سوسیس یا محصولات لبنی. سپس بدن تری گلیسیریدها را در بافت چربی ذخیره می‌کند که در صورت نیاز به انرژی می‌توانند از آن آزاد شوند.
بدن همچنین قادر است خود تری گلیسیرید تولید کند. این عمدتاً در کبد و همچنین در بافت چربی اتفاق می افتد.
تری گلیسیرید: تعریف و متابولیسم
تری گلیسیرید از یک مولکول گلیسرول تشکیل شده است که به سه اسید چرب مرتبط است. هنگامی که آنها تجزیه می شوند، آنزیم های ویژه (لیپازها) تری گلیسیریدها را دوباره به گلیسرول و اسیدهای چرب تقسیم می کنند. سپس گلیسرول در خون آزاد می شود. اسیدهای چرب به چرخه تخریب دیگری وارد می شوند.
تری گلیسیرید چه زمانی تعیین می شود؟
پزشک مقادیر مختلف خون را برای روشن شدن طیف وسیعی از علائم و بیماری ها تعیین می کند. تری گلیسیرید اغلب یکی از آنهاست. از جمله، آنها در موارد مشکوک به اختلالات متابولیسم لیپید تعیین می شوند. برای مثال در بیمارانی که رسوبات چربی روی پوستشان قابل مشاهده است (به اصطلاح زانتلاسما) چنین شکی وجود دارد. سپس مقادیر آزمایشگاهی اطلاعات دقیق تری در مورد علت ارائه می دهد.
تری گلیسیرید: مقادیر طبیعی
پزشک برای تعیین چربی خون نیاز به نمونه خون دارد. برای اطمینان از اینکه مقدار تا حد ممکن تحت تأثیر قرار نمی گیرد، بیمار نباید حدود هشت تا دوازده ساعت قبل از گرفتن نمونه خون، الکل بخورد یا بنوشد.
غلظت تری گلیسیرید سرم در بزرگسالان نباید بیشتر از 200 میلی گرم در دسی لیتر باشد. با این حال، برای بیماران مبتلا به بیماری های قبلی مانند دیابت یا بیماری عروق کرونر قلب، مقادیر در محدوده نرمال پایین تر به طور کلی مطلوب است.
سایر مقادیر طبیعی برای کودکان اعمال می شود.
چه زمانی تری گلیسیرید خیلی پایین است؟
مقادیر پایین تری گلیسیرید در کشورهای ثروتمند مانند آلمان بسیار نادر است. برای مثال، آنها می توانند نشانه ای از سوء تغذیه، اختلال در جذب چربی در روده یا پرکاری تیروئید باشند. به همین ترتیب، با این حال، دوزهای بیش از حد از همان داروهایی که قرار است سطح تری گلیسیرید بالا را کاهش دهند نیز می تواند منجر به مقادیر پایین شود.
چه زمانی تری گلیسیرید افزایش می یابد؟
تری گلیسیرید از مقدار mg/dl 200 (بزرگسالان) خیلی زیاد است. این می تواند ناشی از اختلال متابولیسم لیپید باشد. اگر این مادرزادی باشد، هیپرتری گلیسیریدمی اولیه نامیده می شود. اگر در زمینه بیماری های دیگر رخ دهد، پزشکان از آن به عنوان هیپرتری گلیسیریدمی ثانویه یاد می کنند. تری گلیسیرید بالا در موارد زیر رخ می دهد، به عنوان مثال:
- چاقی (چاقی)
- بیماری های متابولیک مزمن، به عنوان مثال دیابت، بیماری کوشینگ یا نقرس
- اختلال عملکرد مزمن کلیه
- بارداری
- مصرف برخی داروها، به عنوان مثال بتا بلوکرها یا کورتیکواستروئیدها
در صورت تغییر تری گلیسیرید چه باید کرد؟
هیپرتری گلیسیریدمی می تواند خطر جدی برای سلامتی داشته باشد: اگر تری گلیسیرید بالای 150 میلی گرم در دسی لیتر باشد، این یک عامل خطر برای ابتلا به دیابت است. اگر به اصطلاح کلسترول HDL (کلسترول "خوب") نیز کم باشد، خطر ابتلا به بیماری های عروقی مانند کلسیفیکاسیون عروقی (تصلب شرایین) نیز وجود دارد. سطوح بسیار بالای تری گلیسیرید (بیش از 1,000 میلی گرم در دسی لیتر) نیز می تواند باعث ایجاد پانکراتیت حاد شود. بنابراین افزایش سطح چربی خون باید به صورت اضطراری عادی شود.
در بسیاری از موارد تغییر سبک زندگی با فعالیت بدنی کافی و رژیم غذایی سالم کافی است. اگر تری گلیسیرید بالا را نتوان به اندازه کافی به این روش کاهش داد، پزشک می تواند داروهای مختلف کاهنده چربی مانند استاتین ها یا فیبرات ها را تجویز کند.
