نحوه عملکرد ستیریزین
به عنوان یک آنتی هیستامین H1، ستیریزین مکان های اتصال (گیرنده های H1) هیستامین ماده پیام رسان خود بدن را مسدود می کند - ماده ای که در همه جای بدن وجود دارد و در غلظت های طبیعی در فرآیندهای مهمی مانند پاسخ ایمنی، تولید نقش دارد. اسید معده و تنظیم خواب با این حال، هیستامین نیز نقش مهمی در واکنش های آلرژیک دارد.
واکنش آلرژیک یک واکنش حساسیت بیش از حد سیستم ایمنی است. بدن در برابر تماس با یک محرک آلرژی در واقع بی ضرر (آلرژن مانند گرده، گرد و غبار خانه یا موی حیوانات) با انتشار بیش از حد هیستامین واکنش نشان می دهد تا با آلرژن ظاهرا خطرناک مبارزه کند.
اگر هیستامین متعاقباً به گیرنده خود متصل شود، علائم معمول آلرژی مانند افزایش جریان خون در بافت (قرمزی و تورم)، خارش، آبریزش چشم و حتی گرفتگی عضلات راه هوایی (برونکواسپاسم) رخ می دهد.
ستیریزین با مسدود کردن گیرنده هیستامین از اثرات هیستامین جلوگیری می کند و در نتیجه علائم واکنش آلرژیک را کاهش می دهد.
جذب، تجزیه و دفع
ماده فعال عمدتاً از طریق کلیه ها دفع می شود. به همین دلیل در افراد مبتلا به نارسایی کلیه (نارسایی کلیه) باید دوز مصرفی کاهش یابد.
چه زمانی از ستیریزین استفاده می شود؟
زمینه های کاربرد (نشانه ها) آنتی هیستامین عبارتند از
- تسکین علائم کهیر مزمن (کهیر)
- تسکین علائم چشم (التهاب ملتحمه آلرژیک) و بینی (تب یونجه)
نحوه استفاده از ستیریزین
ستیریزین بیشتر به شکل قرص مصرف می شود. با این حال، قطره ستیریزین و آب ستیریزین نیز موجود است. دوز ستیریزین معمولاً ده میلی گرم در روز است که برای کودکان و افراد مبتلا به مشکلات کلیوی کمتر است.
معمولاً یک بار در روز طبق دستور پزشک مصرف می شود. غذا سرعت جذب (و در نتیجه شروع اثر) را کاهش می دهد، اما مقدار ماده فعال جذب شده را کاهش نمی دهد.
عوارض جانبی ستیریزین چیست؟
به طور کلی، ماده فعال به خوبی تحمل می شود. اغلب (به عنوان مثال در یک تا ده درصد از بیماران)، ستیریزین باعث خستگی، آرام بخش و شکایات گوارشی (در دوزهای بالاتر) می شود.
کمتر از یک درصد از افراد تحت درمان دچار سردرد، سرگیجه، بی خوابی، پرخاشگری یا خشکی دهان به عنوان عوارض جانبی می شوند.
هنگام مصرف ستیریزین چه نکاتی را باید در نظر داشته باشم؟
موارد منع مصرف
ستیریزین در موارد زیر نباید استفاده شود
- حساسیت مفرط به ماده فعال یا هر یک از اجزای دیگر دارو
- اختلال عملکرد کلیوی شدید
- کودکان زیر دو سال
تداخلات
هیچ تداخلی با سایر داروها تا به امروز شناخته نشده است.
ستیریزین واکنش پوست به تست های آلرژی را سرکوب می کند. بنابراین، مصرف دارو باید سه روز قبل از انجام چنین آزمایشی قطع شود تا نتیجه جعل نشود.
کارشناسان توصیه می کنند در طول درمان با آنتی هیستامین هایی مانند ستیریزین از مصرف الکل خودداری کنید.
توانایی رانندگی و کار با ماشین آلات
برخلاف بسیاری از آنتی هیستامین های دیگر، ستیریزین فقط یک اثر آرام بخش خفیف دارد. با این وجود، هنگام رانندگی با وسیله نقلیه موتوری و کار با ماشین آلات احتیاط لازم است. بیماران باید از واکنش فردی بدن خود به ماده فعال (خستگی، سرگیجه و غیره) آگاه باشند.
محدودیت سنی
مصرف در کودکان زیر دو سال توصیه نمی شود.
بارداری و تغذیه با شیر مادر
پس از مشورت با پزشک می توان از ستیریزین در دوران شیردهی استفاده کرد. با این حال، هیچ اطلاعاتی در مورد انتقال ماده فعال به شیر مادر در انسان وجود ندارد. اصولاً استفاده طولانی مدت از آنتی هیستامین ها می تواند باعث بی قراری، آرام بخشی و سایر علائم در کودکان شیرده شود. با این حال، در مورد خاص ستیریزین، این نسبتاً بعید است. به گفته متخصصان، بنابراین می توان این ماده فعال را در دوران شیردهی بدون نیاز به قطع شیردهی مصرف کرد.
نحوه تهیه دارو با ستیریزین
داروهای حاوی ستیریزین بدون نسخه در داروخانه های آلمان، اتریش و سوئیس در دسترس هستند.
چه مدت است که ستیریزین شناخته شده است؟
ستیریزین مدت زیادی است که شناخته نشده است. پس از مصرف یک آنتی هیستامین نسل اول، ستیریزین به عنوان یک محصول تبدیلی در بدن افراد مبتلا یافت شد. سپس مطالعات بالینی نشان داد که ماده جدید دارای اثر قابل مقایسه با عوارض جانبی کمتر است.
بنابراین ماده فعال بهتر از آماده سازی های قدیمی تحمل می شود و تا حد زیادی جایگزین استفاده از آنها به عنوان دارو برای واکنش های آلرژیک شده است.
