In آسم برونش (مترادف: آسم برونش آلرژیک ؛ آسم برونش آلرژیک ؛ سیستم برونش بیش فعالی آلرژیک ؛ آسم برونشیت؛ اسپاسم آسم ؛ آتوپیک آسم؛ آسم ناشی از ورزش ؛ آسم برونش؛ آسم مزمن آسم درون زا آسم برونشي غير آلرژيك درون زا. آسم آلرژیک خارجی آسم برونش خارجی. بیش فعالی برونش ICD-10-GM J45. -: آسم برونش) حمله تنگی نفس است. علت آن تنگی متغیر و برگشت پذیر لوله های برونش (شاخه های نای) است که ناشی از التهاب و واکنش بیش از حد (حساسیت بیش از حد) است. برونشیال آسم شایع ترین است بیماری مزمن in کودکی و نوجوانی سن اولین تظاهرات معمولاً در پنج سال اول زندگی است (70٪ موارد). اشکال آسم برونش:
- برونش خارجی آسم - آسم برونش آلرژیک (حساسیت آسم) ، با واسطه IgE ؛ متعلق به بیماریهای آتوپیک ارثی پلی ژنیک (آتوپی) است.
- آسم برونش ذاتی - غیر آلرژیک ، واسطه IgE نیست.
- عفونی (ویروس ها, باکتری) - به طور معمول در زمستان پس از عفونت های تنفسی (آسم عفونی) رخ می دهد.
- مربوط به دارو - مسکن (داروهای ضد درد; استیل سالیسیلیک اسید/ آسم در اسپرین عدم تحمل ("بیماری مجاری هوایی با تشدید آسپرین: AERD") ؛ شیوع (فراوانی بیماری): 5.5/12.4-XNUMX/XNUMX درصد بیماران آسم) ، بتا بلاکرها
- با اعمال جسمی (آسم ناشی از ورزش ، انگل: "آسم ناشی از ورزش" ، EIA ؛ در کودکان و نوجوانان ، شیوع (فراوانی بیماری): 40-90٪) یا همچنین احساسی فشار.
- شغلی یا محیطی - مواد سمی ، مواد شیمیایی تحریک کننده (استنشاق سموم)
- آسم برونشيال به صورت مخلوط براي آسم خارجي - آسم آلرژيك - كه در بزرگسالي جوانتر شروع مي شود ، اولين ظاهر در سنين بالاتر بيشتر در مورد آسم ذاتي يا نوع مخلوط است.
تعریف شدت آسم طبقه بندی زیر را ببینید. نسبت جنسیت: پسران به دختران 2: 1 است. در میان بیماران مبتلا به آسم بزرگسالان ، زنان اکثریت دارند. اوج بروز: آسم آلرژیک عمدتا از سال آغاز می شود کودکی. حداکثر وقوع بین سالهای 8 تا 12 است. آسم غیر آلرژیک تا سنین میانسالی (> 40 سال) ظاهر نمی شود. آسم عفونی بیشتر در سنین بالای 45 سال دیده می شود. تجمع فصلی بیماری: آسم آلرژیک بیشتر در اوایل تابستان (گرده گل) و پاییز (گرد و غبار خانه) رخ می دهد. شیوع (بروز بیماری) 10-15٪ کودکان و تقریباً 5-7٪ بزرگسالان در سراسر جهان است. شیوع بیشترین میزان در اسکاتلند و نیوزیلند و در اروپای شرقی و آسیا کمتر است. تقریباً 30٪ از آسمهای بزرگسال مبتلا به آسم خارجی یا ذاتی هستند و بقیه دارای اشکال مخلوطی از هر دو هستند. به طور کلی ، شیوع آسم با افزایش سن ، به ویژه برای آسم آلرژیک ، کاهش می یابد. در اینجا شیوع در گروه 18 تا 29 ساله 9 درصد است. روند و پیش آگهی: این بیماری اغلب به صورت مزمن ادامه دارد. در دوره نوجوانی ، بهبودی خود به خودی (بهبود یا رهایی از علائم) در 40-80 of موارد اتفاق می افتد. در حدود 50٪ کودکان مبتلا به آسم شدید ، این بیماری در بلوغ برطرف می شود: ائوزینوفیلی در خون یک عامل پیش بینی کننده برای از دست دادن شدت شدید در بلوغ بود. با این حال ، با افزایش سن ، احتمال بهبودی خود به خودی کاهش می یابد. مجاری تنفسی افراد مبتلا در طول زندگی مستعد باقی می مانند. آسم برونش با میزان بالای مرگ و میر همراه است (تعداد مرگ و میرها در یک دوره معین ، نسبت به تعداد جمعیت مورد نظر): 1-8 نفر در هر 100,000 نفر در سال در اروپا از آسم می میرند. بیماری های همراه (بیماری های همراه): بیماری های مشترک مشترک هستند چاقی (اضافه وزن) ، دستگاه گوارش رفلکس (GERD ؛ سوزش معده) ، آپنه انسدادی خواب (تنفس قطع در هنگام خواب) و بالا دستگاه تنفسی بیماریها و همچنین بیماریهای روانشناختی (اختلالات اضطرابی, افسردگی) بیماران آسم به ویژه به احتمال زیاد از رینیت آلرژیک رنج می برند ("سرماخوردگی") ، سینوزیت (التهاب سینوس ها) یا پولیپ ها. این امر اغلب با کنترل ضعیف آسم همراه است ، به دلیل التهاب مجاری هوایی فوقانی. همبودی دیگر است پسوریازیس در حضور کودکی آسم.
