رادیکال های آزاد (مترادف: رادیکال های آزاد ؛ رادیکال های آزاد ؛ رادیکال های آزاد (بیماری) ؛ رادیکال های آزاد (اکسیداتیو) فشار) استرس اکسیداتیو (رادیکال های آزاد) ؛ ICD-10-GM E88.9: اختلال متابولیکی ، مشخص نشده) اتمهای واکنشی هستند یا مولکول ها با حداقل یک الکترون جفت نشده در مداری بیرونی. آنها بسیار واکنش پذیر ، بسیار تهاجمی ، شیمیایی هستند اکسیژن مولکول ها یا ترکیبات آلی. عمده 02 گونه واکنش پذیر آزاد (ROS) [استرس اکسیداتیو] و N گونه (RNS) [نیتروسترس ؛ تنش نیتروزاسیون] عبارتند از:
- آنیون سوپراکسید (O2-.)
- رادیکال هیدروکسیل (OH)
- رادیکال اکسید نیتریک (NO-)
- آنیون پراکسینیتریت (ONOO-)
به عنوان واسطه های متابولیسم ، رادیکال های آزاد به طور مداوم در هر سلول از بدن انسان تولید می شوند. اکسیژن ترکیبات با الکترونهای جفت نشده مشتاق ربودن الکترونها از یک اتم یا مولکول دیگر هستند. آنها با اینها واکنش نشان می دهند و رادیکالهای جدیدی را تشکیل می دهند که به نوبه خود الکترونها را از سایر مواد ربوده و در یک واکنش زنجیره ای به طور مداوم تعداد رادیکالها در بدن افزایش می یابد. در نتیجه این واکنش زنجیره ای ، اکسیداتیو یا نیتروزاسیون فشار زمانی رخ می دهد که سلولی باشد آنتی اکسیدان دفاع (آنتی اکسیدان ها) برای جبران واکنش بسیار کم است اکسیژن رادیکال ها یا اکسید نیتریک تندروها
آنتی اکسیدان ها با اکسید کننده ها مقابله می کنند. آنها عوامل کاهنده هستند (= مواد کاهنده) ، یعنی اثر اکسیدان ها را لغو می کنند و بنابراین آنها را بی خطر می کنند.
