تشخیص های افتراقی
تشخیص افتراقی (علل جایگزین بیماری) از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در سالهای اخیر ، نوعی "فروش PTSD" وجود داشته است ، به ویژه در میان "غیر درمانگران". اختلال استرس پس از سانحه به نوعی "تشخیص مد" بدل شد. این مسئله از این نظر مشکل ساز است که اگر تشخیص نادرستی ایجاد شود ، رویکردهای درمانی نادرستی دنبال می شود ، که از یک طرف معمولاً به بیمار کمک نمی کند و از طرف دیگر دست باعث هزینه های هنگفتی می شود که اگر تشخیص های افتراقی دقیق تر شناخته شوند ، می تواند صرفه جویی کند.
در زیر ، تشخیص افتراقی باید مشخص شود:
- واکنش استرس حاد: اگر علائم (به ICD-10 / علامت در زیر مراجعه کنید) به دلیل یک اتفاق فقط چند ساعت یا چند روز طول بکشد (حداکثر 4 هفته) و دوباره از بین برود ، به این واکنش استرس حاد می گویند.
- اختلال سازگاری: اختلال سازگاری به طور معمول تمام علائم PTSD (اختلال استرس پس از سانحه) را برآورده نمی کند. غالباً ، این اختلال پس از حوادث "فاجعه بار" کمتر ایجاد می شود (معمولاً پس از جدایی ، سوگواری یا بیماری جدی جسمی). (با این وجود ، حتی بدترین بلایا نیز می تواند منجر به اختلال سازگاری شود).
- واکنش غم و اندوه: واکنش های غم و اندوه کاملاً طبیعی است.
با این حال ، اگر آنها برای مدت زمان مشخصی (6 ماه) فروکش نکنند ، این "واکنش عزاداری غیر طبیعی" نامیده می شود. این تحت اختلالات سازگاری است.
- تغییر شخصیت مداوم: در نتیجه تجربیات آسیب زای طولانی مدت یا مکرر (سو abuse استفاده ، شکنجه ، زندان و غیره) ، ممکن است تغییرات اساسی در شخصیت اساسی ایجاد شود.
