بی اختیاری بعد از لیز خوردن دیسک

معرفی

بیاختیاری بعد از یک دیسک لغزش یک پدیده معمولی است ، اما لزوماً مکرر نیست. تحریک یا آسیب به رشته های عصبی ناشی از فتق دیسک دلیل این امر است. درجه بیاختیاری شدت آن نیز می تواند متفاوت باشد و لزوما به این معنی نیست که دیگر نمی توانید آب خود را نگه دارید. اغلب فقط چند قطره وجود دارد.

چرا لیز خوردن دیسک در کمر می تواند منجر به بی اختیاری شود؟

تداوم ادرار انسان مثانه بر اساس تعامل پیچیده عضلات ارادی و خودمختار است. علاوه بر این ، حالت پر شدن مثانه، سطح فعالیت سمپاتیک و پاراسمپاتیک سیستم عصبی نقش مهمی در احتباس ادرار دارد. تمام این اجزا توسط کنترل و تأمین می شوند اعصاب که راه خود را به مثانه یا از مثانه به مغز از طریق نخاع.

دیسک فتق شده در ناحیه کمر اکنون اطمینان حاصل می کند که برخی از این اتصالات فیبر بین مثانه و مغز مختل شده یا در بدترین حالت حتی از بین رفته است. بنابراین انتقال دیگر نمی تواند بدون مشکل کار کند. به عنوان یک قانون، بیاختیاری ترکیبی از شکست عضله کنترل خودسرانه است - یعنی کف لگن و عضلات مثانه ، که توسط سیستم عصبی دلسوز و پاراسمپاتیک کنترل می شوند ، اصطلاحاً خودمختار سیستم عصبی.

La کف لگن عضلات ، که می توانند آگاهانه تنش داشته باشند ، در خدمت آگاهانه بستن عضله هستند مجرای ادرار. هر کسی که مجبور شده است فوراً ادرار کند ، این احساس را دارد که بدن در واقع تمام سیگنال های خود را برای "رها کردن" تنظیم می کند ، اما شما هنوز هم می توانید با فشار دادن کف لگن عضلات به شدت اگر اتصالات عصبی با عضلات کف لگن مختل شده باشد ، ممکن است دیگر نتوان این شرایط بحرانی را حفظ کرد.

به منظور جلوگیری از کشش دائمی کف لگن ، رویشی سیستم عصبی - دلسوز و پاراسمپاتیک - به طور معمول قدرت را تحویل می گیرد. آنها عضله انسداد ناحیه را کنترل می کنند مجرای ادرار، که کمی بالاتر از کف لگن واقع شده است. به طور معمول این عضله منقبض می شود - کاملاً ناخودآگاه برای انسان - و بنابراین راه را برای عضله مسدود می کند مجرای ادرار.

عضلات مثانه شل هستند. با این حال ، هنگامی که مثانه به طور جداگانه به سطح پر شدن محدود می شود ، سنسورهای فشار از مثانه سیگنال هایی را به آن ارسال می کنند مغز. انسان این را به عنوان یک تجربه می کند اصرار به ادرار کردن.

اگر فرد تصمیم بگیرد که تسلیم اصرار به ادرار کردن یا اگر مثانه خیلی پر باشد ، سیستم عصبی خودمختار دوباره شروع به کار می کند. عضله انسداد مجرای ادرار گسترده شده و راه مجرای ادرار به کف لگن را پاک می کند. علاوه بر این ، عضلات اطراف مثانه شروع به انقباض می کنند - در واقع از بین می رود.

اگر تصمیم برای شل شدن کف لگن به طور خودسرانه گرفته شود ، ادرار می تواند از کل مجرای ادرار عبور کرده و دفع شود. بنابراین بدیهی است که در صورت ایجاد اختلال در مثانه ، بی اختیاری منجر به بی اختیاری می شود. بسته به جایی که نخاع یا خارج شدن اعصاب آسیب دیدند و شدت خسارت وارده بود.