بیهوشی عمومی برای زوال عقل
بیهوشی عمومی همیشه با افزایش خطر همراه است جنون بیماران. این از قبل در حین برنامه ریزی آشکار می شود بیهوشی، زیرا افراد مبتلا نمی توانند اظهارات موثقی در مورد بیماریها و داروهای قبلی خود ارائه دهند. علاوه بر این ، قوانینی مانند این خشک دهن دوره قبل از بیهوشی برای این بیماران دشوار است.
افراد با جنون از سندرم گذرگاه اعداد بالاتر از حد متوسط رنج می برند. این حالت افزایش سردرگمی پس از آن است بیهوشی، که طی چند روز کاهش می یابد. در برخی موارد ، افزایش در جنون پس از جراحی نیز گزارش شده است.
هزینه
برای عملیات بزرگ مورد نیاز است بیهوشی عمومی، بیهوشی عمومی توسط همه پوشانده می شود سلامت شرکت های بیمه. برای عملیاتی که الف بیهوشی عمومی کاملاً ضروری نیست ، باید بخشی از آن توسط بیمار پرداخت شود. این شامل دندان عقل به عنوان مثال عمل. در این حالت ، بیهوشی عمومی برای ساعت اول حدود 250 یورو و برای هر نیم ساعت اضافی حدود 50 یورو هزینه دارد. علاوه بر این ، ممکن است اقامت در بیمارستان لازم باشد که با این وجود دیگر لازم نیست بیهوشی موضعی.
سابقه بیهوشی
بیهوشی صدها سال مورد استفاده قرار گرفته اند اولین بیهوشی گازهایی بودند که به افراد آزمایش داده می شدند. کنترل آنها دشوار بود و باعث مرگ بسیاری شد.
مشهورترین داروی بیهوشی تاریخ اتر بود که در سال 1846 استفاده شد. حدود سال 1869 ، گاز خنده مورد استفاده قرار گرفت. استفاده از بیهوشی برای اولین بار در اواسط قرن نوزدهم به شکل داروهای تجویز داخل وریدی وارد عمل شد. داروهای بیهوشی به طور مداوم بیشتر در دست تولید هستند تا حتی قابلیت کنترل بهتر و کاهش عوارض جانبی برای بیمار را داشته باشند.
خلاصه
بیهوشی عمومی روشی است که در آن هوشیاری بیمار و همچنین احساس درد و کنترل حرکات عضلانی معلق است. از بیهوشی عمومی همیشه در مواردی استفاده می شود که باید یک عمل جراحی اساسی انجام شود و یا بیمار به دلیل شدت بیماری مجبور به خواب عمیق مصنوعی شود تا بهتر تحت درمان قرار گیرد. قبل از تجویز بیهوشی ، بیمار در مورد روش کار و خطرات احتمالی و عوارض جانبی به وی اطلاع داده می شود.
معمولا، القای بیهوشی روز بعد برای شروع می شود خشک دهن صبور. اول از همه ، او باید از طریق ماسک اکسیژن تنفس کند تا اشباع شود خون. سپس از طریق دسترسی وریدی به او داروی محرک خواب و داروی شل کننده عضلات داده می شود.
با تأثیر این داروها ، توانایی تنفس بیمار به تنهایی از بین می رود. او توسط دستگاه تنفس لوله گذاری و تأمین می شود. علاوه بر این ، او مسکن از طریق رگ.
تمام داروها بصورت کاملاً اتوماتیک و در فواصل منظم با پمپ تزریق می شوند. علائم حیاتی و عملکردهای حیاتی در طول عمل به طور دائمی کنترل می شوند. اگر همه داروها از طریق وریدها تجویز شود ، به این بی حسی داخل وریدی (TIA) گفته می شود.
همچنین می توان داروی محرک خواب را به صورت گاز در حین عمل تجویز کرد. پس از اتمام مراحل جراحی ، داروهای تجویز شده مجدداً تحت فشار قرار می گیرند. ابتدا ماده بیهوشی کاهش می یابد ، سپس داروی شل کننده عضلات پس از پایان عمل کاهش می یابد.
هنگامی که بیمار توانایی تنفس خود را پیدا کرد ، او را خارج می کنند و تحت نظارت به اتاق ریکاوری منتقل می شوند. بیهوشی عمومی امروزه کم خطر شده است. تهوع اغلب شکایت می شود ، آرزوها گاه به گاه است. تهدید کننده زندگی هایفوتراپی بدخیم امروزه در بیهوشی نادر است.
