بیماری های قارچی سیستمیک
این جدی ترین نوع بیماری قارچی نادر است ، اما یک بیماری جدی است و نیاز به درمان فشرده دارد. بیماری های قارچی م affectثر بر کل بدن تقریباً به طور انحصاری در بیمارانی رخ می دهد که به شدت ضعیف شده اند سیستم ایمنی بدن. بیماری هایی مانند ایدز or سرطان خون می تواند منجر به این شود.
La سیستم ایمنی بدن همچنین به عنوان یک عارضه جانبی ضعیف شده است سرطان درمان با داروهای سیتوستاتیک. علاوه بر این ، بیماران پیوند اعضا همچنین خطر سیستمیک را افزایش می دهند بیماری های قارچی، از آنجا که سیستم ایمنی بدن با جلوگیری از رد عضو توسط دارو سرکوب می شود. علائم در اینجا نسبتاً مشخص نیستند و به شدت به حمله عضوی قارچ بستگی دارند.
میکوز سیستمیک اغلب موذیانه شروع می شود. در طول بیماری ، تنفس مشکلات ، دیس ریتمی قلب ، تهوع, استفراغ و خستگی عمومی ممکن است رخ دهد. اغلب نیز واکنش های قابل مشاهده ای روی پوست وجود دارد.
علاوه بر این به تاریخچه پزشکی، یک خون نمونه و الف معاینهی جسمی، تشخیص با گرفتن نمونه ای از مناطق آسیب دیده انجام می شود. این اجازه می دهد پاتوژن دقیق شناسایی شود. درمان معمولاً با دوز بالا انجام می شود ضدمیکوت به صورت بستری
تجویز وریدی معمولاً لازم است. علاوه بر این ، کنترل علائم از اهمیت بالایی برخوردار است. به اصطلاح ضدمیکوت، گروهی از داروها که فقط در برابر قارچ ها مثر هستند ، نقش تعیین کننده ای در درمان با بیماری های قارچی.
شخص خود را از ساختار و متابولیسم خاص قارچ برای استفاده استفاده می کند. یک مکانیسم مهار سنتز دیواره سلولی است به طوری که قارچ نمی تواند رشد کند ، مواد دیگر در دیواره سلولی قارچ ها قرار می گیرند و آنها را از بین می برند. داروهای ضد میکروب عوارض جانبی کمی دارند ، زیرا ساختارهای مورد حمله در ارگانیسم انسان رخ نمی دهد.
آنها به صورت پماد ، کرم ، اسپری یا به عنوان لاک ناخن تجویز می شوند تا بتوانند به صورت محلی عمل کنند. دوره های شدیدتر ، به ویژه بیماری های قارچی سیستمیک ، نیاز به درمان خوراکی به صورت قرص یا تزریق تزریقی دارند. اقدامات حمایتی در برابر بیماری های قارچی اقدامات بهداشتی مانند تغییر مكرر لباس یا روتختی و همچنین كاهش عوامل خطر فوق الذكر است. در ادامه ، رایج ترین بیماری های قارچی از نظر علت ، تشخیص ، علائم و درمان با دقت بیشتری مورد بررسی قرار می گیرند.
تمام مقالات این مجموعه:
