مترادف به معنای گسترده تر
مریضی منیر؛ سرگیجه گوش داخلی ، کاهش شنوایی ناگهانی ، سرگیجه ، اندام تعادل
تعریف بیماری منیر
بیماری منیر یک بیماری از است گوش داخلی و اولین و چشمگیر در سال 1861 توسط پزشک فرانسوی پروسپر منیر توصیف شد. مریضی منیر با افزایش تجمع مایع (هیدروپس) در هزارتوی غشایی مشخص می شود گوش داخلی (آناتومی گوش را ببینید). این منجر به افزایش آسیب شناختی فشار گوش داخلی می شود. این افزایش فشار منجر به علائم معمولی بیماری می شود (شکایت از علائم): ناگهانی ، بی پروا سرگیجه، صدای زنگ یک طرفه در گوش (وزوز گوش) و یک طرفه از دست دادن شنوایی یا کم شنوایی تهوع و استفراغ همچنین ممکن است رخ دهد.
وقوع و فرکانس
فراوانی (بروز) این بیماری گوش داخلی در کشورهای صنعتی 1: 1000 برآورد می شود. عمدتاً افراد بین 40 تا 60 سال تحت تأثیر بیماری منیر قرار می گیرند هر 5 بیمار سابقه خانوادگی مثبتی دارد ، یعنی یکی از بستگان درجه یک نیز تحت تأثیر بیماری منیر قرار می گیرد ، به همین دلیل یک م aلفه ژنتیکی مشکوک است. ممکن است عفونت های ویروسی ، استعمال دخانیات، آلرژی ، استرس و مصرف الکل ممکن است در بروز بیماری نقش داشته باشد.
علل
منشا بیماری (پاتوژنز) کاملاً مشخص نیست. فرض بر این است که بین تولید و حذف مایع گوش داخلی مغایرت وجود دارد و توضیحات زیر را می توان یافت: تولید معیوب اندولنف (مایع گوش داخلی) اتفاق می افتد ، مایع موجود در هزارتوی غشایی گوش داخلی. این یا یک اختلال کمی ، یعنی کمی است ، یا یک اختلال کیفی است که در آن تغییر در ترکیب مایع گوش داخلی وجود دارد.
فشار زیاد حاصل باعث پارگی لوله آندولنف و نفوذ اندولنف می شود اندام تعادل، منجر به گزارش های نادرست از حس تعادل و گوش داخلی اختلاط اندو و پریلمف منجر به بروز علائم معمول منیر می شود: پارگی در لوله آندولنفاتیک یا اختلال نفوذ پذیری در غشای مرزی بین هزارتوی استخوانی و غشایی از دلایل احتمالی ایجاد علائم در بیمار است. مشکوک است که مخلوط کردن پتاسیم- غنی (اندولنف) و سدیممایعات غنی شده (perilymph) به سلول های حس شنوایی آسیب می رساند (مو سلول ها).
در مورد عنوان دیگر می توانید اطلاعات بیشتری در مورد علل دیگر کسب کنید: سرگیجه ای که می تواند توسط گوش داخلی ایجاد شود
- جذب (جذب) اندولنف در کیسه اندولنفاتیک ، کیسه گوش داخلی پر از اندولیپما ، که می توان آن را "مخزن اندولنف" نامید ، مختل می شود.
- یک مجرای endolymphaticus مجرا وجود دارد ، که در ارتباط مستقیم با حلزون گوش و همچنین با سیستم بازی است و اندولیپم را به مخزن (saccus endolymphaticus) هدایت می کند.
- Saccus endolymohaticus مواد فعال انكوتيكي را آزاد مي كند ، يعني آن دسته از موادي كه اثر حمايت كننده آب دارند ، در فضاي آندولنفاتيك آزاد مي شوند.
- طلسم گیجی
- وزوز گوش
- از دست دادن شنوایی.
به اصطلاح سه گانه Menière ، وقوع سه علامت معمول در این بیماری ، متشکل از این علائم پس از چند دقیقه تا چند ساعت بهبود می یابد و به طور مکرر در فواصل نامنظم رخ می دهد. بیمار نمی داند که تشنج بعدی چه موقع و در چه حدی رخ می دهد که می تواند منجر به عدم اطمینان و ترس شود. به ویژه در ابتدای بیماری ، علائم نیز می توانند به تنهایی و نه در الگوی سه گانه معمول رخ دهند ، به طوری که تشخیص مریضی منیر به عنوان دلیل چرخش سرگیجه دشوار است و ممکن است تا پیشرفت بیماری امکان پذیر نباشد.
- شروع ناگهانی سرگیجه چرخشی، علاوه بر این استفراغ و تهوع امکان پذیر است (مشاهده کنید: سرگیجه به دلیل بیماری های گوش).
- صدای گوش یک طرفه (وزوز گوش) و احساس کسل کننده ("گویی پنبه جاذب در گوش خود دارید") و
- یک طرفه از دست دادن شنوایی برای صدای کم (کاهش شنوایی با فرکانس پایین).
