خط تحریک | اعصاب

خط تحریک

به منظور انتشار اطلاعات در امتداد سلول عصبی و در مسافت های طولانی منتقل می شود ، پتانسیل های عمل باید بارها و بارها در امتداد عصب ایجاد شوند. دو شکل از هدایت تحریک را می توان تشخیص داد: در هدایت شوری ، قسمتهایی از عصب در بخشهای منظم به خوبی جدا شده اند که تحریک می تواند از یک منطقه غیر جدا شده به منطقه دیگر "بپرد". به این مناطق کاملاً جدا شده ، میانگره گفته می شود.

به مناطق کوتاه و غیر جدا شده کوتاه در این بین حلقه های لنج دار Ranvier گفته می شود و حاوی تعداد زیادی کانال یونی است ، به طوری که یک پتانسیل عمل هر بار در اینجا تولید می شود ، که می تواند دوباره به حلقه بعدی بند بپیچد. بنابراین ، پتانسیلهای عمل کمتری باید نسبت به حالت تحریک مداوم ، که در آن پتانسیلها باید بارها و بارها در امتداد کل عصب در بخشهای مجاور تحریک شوند ، تحریک شوند. بنابراین ، هدایت تحریک شوری با حدود 100 متر بر ثانیه بسیار سریعتر از هدایت تحریک مداوم با حدود 1 متر بر ثانیه است.

این امر فقط در سلولهای عصبی منزوی صورت می گیرد ، جداسازی توسط میلین که به اطراف آن پیچیده شده است تضمین می شود سلول عصبی. ازم زدایی پاتولوژیک ، مانند در اسکلروز متعدد (MS) ، منجر به کاهش قابل توجهی در هدایت عصب با از دست دادن جزئی عملکرد عصب می شود. به عنوان مثال در MS این موارد عبارتند از:

  • سالتاتوریک و
  • هدایت تحریک مداوم.
  • اختلالات بینایی ،
  • اختلالات عاطفی و
  • فلج عضله.

بنابراین می توان اطلاعات را از یک سلول به سلول دیگر منتقل کرد ، اصطلاحاً سیناپس لازم است

آنها تحت تأثیر برجستگی پیستونی شکل در انتهای عصب قرار می گیرند. هر سلول عصبی نه تنها یکی بلکه بسیاری دارد سیناپس و بنابراین بیشتر نیز بسیاری از اتصالات به سلولهای دیگر وجود دارد. بین سیناپس نورون اول (presynapse ، قبل از قبل) و نورون دوم (پس از آن) نهفته است شکاف سیناپسی. هنگامی که تحریک ، که از طریق نسل منتقل می شود پتانسیل عمل، به پیشیناپیس می رسد ، کلسیم کانالهای یونی با تغییر بار در غشا opened باز می شوند ، بنابراین کلسیم با بار مثبت به پرینسیناپاز جریان می یابد و پتانسیل غشا مثبت تر می شود.

از طریق فرآیندهای پیچیده مولکولی ، کلسیم جریان تضمین می کند که وزیکول های پیش ساخته از داخل سلول به غشا رسیده ، با غشا membrane ذوب شده و محتوای آنها را در شکاف سیناپسی. این وزیکول ها حاوی انتقال دهنده های عصبی مانند استیل کولین. اینها به غشا the پست می رسندسیناپس از طریق شکاف سیناپسی، جایی که آنها به گیرنده های خاص آنها متصل می شوند.

این اتصال می تواند مسیرهای مختلف سیگنالینگ را تحریک کند.

  • از یک طرف ، می توان کانال های یونی را دوباره باز کرد ، که ورودی یا خروجی یون ها را فراهم می کند. این یا باعث می شود غشای سلول هدف بار منفی بیشتری داشته باشد (افزایش قطبش) و در نتیجه تحریک پذیری آن کمتر می شود ، یا بار مثبت آن بیشتر می شود (دپلاریزاسیون) و در نتیجه تحریک پذیرتر می شود ، به طوری که با رسیدن به مقدار آستانه ، پتانسیل عمل تحریک می شود ، سپس دوباره در امتداد سلول عصبی منتقل می شود.
  • از طرف دیگر ، اطلاعات می توانند بدون کانال های یونی ، یعنی به صورت مولکول های کوچکی که به عنوان پیام رسان (پیام رسان دوم) عمل می کنند ، منتقل شوند.