اسکیزوفرنی پارانوئید چیست؟

معرفی

پارانوئید اسکیزوفرنیا شایعترین زیرگروه اسکیزوفرنی است. علاوه بر علائم کلاسیک ، مانند اختلالات نفسانی و الهام از تفکر ، با وجود توهم و یا توهم، که اغلب می تواند منجر به آزار و اذیت شود. علاوه بر این ، علائم به اصطلاح منفی ، که عمدتا در آغاز رخ می دهد اسکیزوفرنیا به معنای تسطیح احساسات یا بی تفاوتی عمومی ، فقط بسیار کم یا اصلاً رشد نکرده اند. مانند اکثر اشکال دیگر اسکیزوفرنیا، زیر فرم پارانوئید در بزرگسالی جوان (20-30 سال) آغاز می شود. از آنجا که اسکیزوفرنی پارانوئید معمولاً به خوبی به درمان دارویی پاسخ می دهد ، به طور کلی می توان پیش آگهی خوبی را تصور کرد.

دلایل اسکیزوفرنی پارانوئید چیست؟

منشأ دقیق اسکیزوفرنی هنوز کاملاً درک نشده است. با این حال ، قبلاً توافق شده است که اسکیزوفرنی بیماری است که اصطلاحاً پیدایش چند عاملی دارد. این بدان معنی است که عوامل مختلفی باید با یکدیگر تعامل داشته باشند تا منجر به پیشرفت بیماری شوند.

اینها شامل عوامل وراثتی ، بلکه همچنین مقاومت به فشار روانی یا تأثیرات خارجی خود بیمار است. بهترین مدل توضیحی شناخته شده از این نظر ، مدل اصطلاحاً آسیب پذیری - مقابله با استرس است. این مدل فرض می کند که استرس بیش از حد ، که توسط مکانیسم های دفاعی استرس شخص کاهش نمی یابد (مقابله) ، در نهایت می تواند منجر به ایجاد اسکیزوفرنی شود.

با این حال ، محرک هایی مانند مصرف شاهدانه نیز می تواند منجر به ایجاد بیماری شود. نقش م componentلفه ارثی همچنان بحث برانگیز است. اگرچه مشخص است که کودکان افراد مبتلا به میزان قابل توجهی افزایش خطر (12٪) نسبت به جمعیت عمومی (0.5-1٪) دارند ، اما هنوز مشخص نیست که چه تغییرات ژنتیکی باعث افزایش این حساسیت می شود.

آیا اسکیزوفرنی پارانوئید ارثی است؟

بدون تردید عوامل ژنتیکی در بروز اسکیزوفرنی نقش دارند. دانش در مورد این ارتباط مبتنی بر مشاهداتی است که نشان داده است کودکان مبتلایان در طول زندگی خود به طور قابل توجهی خطر ابتلا به اسکیزوفرنی را افزایش می دهند. این خطر هر دو والدین تحت تأثیر قرار بگیرند بیشتر می شود.

با این حال ، مطالعات با دوقلوهای یکسان نشان داده است که خطر ابتلا به این بیماری فقط 50٪ است ، که نشان می دهد عوامل ژنتیکی ممکن است تنها عامل ابتلا به اسکیزوفرنی نباشد. بنابراین ، در حال حاضر اعتقاد بر این است که برخی تغییرات ژنتیکی ممکن است منجر به افزایش آسیب پذیری (حساسیت) به استرس شود ، که با مدل مقابله با استرس در برابر آسیب پذیری مطابقت دارد (نگاه کنید به بالا). آیا می خواهید اطلاعات عمومی تری در مورد این موضوع دریافت کنید؟