اختلالات عملکرد دهلیزی

از اندام دهلیزی (ارگان تعادل) برای درک شتاب و تعیین جهت نیروی گرانش زمین استفاده می شود. این جز component گوش داخلی است. اندام دهلیزی از سه کانال نیم دایره و دو ساختار به نام اندام های ماکولا (ساکول و بطن) تشکیل شده است. پاساژها ، مملو از اندولنف ، اندام حسی چرخشی را تشکیل می دهند. اندام های ماکولا شتاب ترجمه ای بدن را در فضا احساس می کنند. اطلاعات حسی بدست آمده از این طریق از طریق VIII منتقل می شود. جمجمه اعصاب (Nervus vestibulocochlearis) به هسته های عصبی مربوطه در مغز استخوان (هسته دهلیزی). در زیر اختلالات عملکرد دهلیزی شرح داده شده است. طبق ICD-10 ، اختلالات عملکرد دهلیزی را می توان به اشکال زیر تقسیم کرد:

  • بیماری منیر (ICD-10 H81.0) - اختلال گوش داخلی همراه با سرگیجه چرخشی و هیپاکوزیس (از دست دادن شنوایی) بروز: 10.1٪
  • دهلیزی میگرن میگرن / بیسیلاریسم (IDC 10: G43.1) - در نتیجه سرگیجه از علائم جزئی آن است میگرن؛ 11.4)) ، مریضی منیر (10.1٪) حملات خود به خودی و مکرر سرگیجه.
  • پاروکسیسم خوش خیم (خوش خیم) (مانند تشنج) سرگیجه (H81.1) یا پاروکسیسم خوش خیم سرگیجه موضعی (BPLS ؛ مترادف: کوپولیتیازیس ؛ کانالولیت و سرگیجه موضعی خوش خیم (با سرگیجه موضعی اشتباه نشود) ؛ سرگیجه موضعی پاروکسیسم (BPPV) ؛ سرگیجه موضعی پاروکسیسم موضعی (BPPV)) - بی ضرر است ، البته بسیار بی ضرر است ، فرم بسیار معمول سرگیجه ؛ بروز: 17.1٪
  • Neuritis vestibularis (مترادف: neuropathia vestibularis) (H81.2) - یک اختلال حاد یا مزمن در تعادل عضوی در گوش داخلی ؛ بروز: 8.3٪
  • دهلیز دو طرفه (BV) - اختلال دهلیزی که با نارسایی کامل یا کمبود ناقص هر دو هزارتوی و / یا دهلیز مشخص می شود. اعصاب؛ بروز: 7.1٪
  • پاروکسیسم دهلیزی - سندرم فشار عصبی عروقی عصب جمجمه هشتم ؛ حملات سرگیجه معمولاً فقط چند ثانیه تا چند دقیقه طول می کشد. سرگیجه چرخشی و نوسانی ممکن است رخ دهد. فرکانس: 3.7٪
  • دیگر محیطی سرگیجه (H81.3) - اختلال در به اصطلاح هزارتوی (اندام تعادل در گوش داخلی). این به عنوان یک احساس ناخوشایند از حرکت (توهم حرکت) درک می شود
  • سرگیجه با منشا مرکزی / سرگیجه مرکزی (H81.4) - سرگیجه ناشی از اختلالات سیستم عصبی مرکزی:
    • ضایعات ساقه مغز
    • فلج مرتعش (بیماری تکان دادن ؛ فلج تکان دهنده).
    • مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)
    • عروق مغزی - به دلیل اختلالات در خون جریان به مرکز سیستم عصبی.
    • ضایعات مخچه - آسیب به مخچه.
  • سایر اختلالات عملکرد دهلیزی (H81.8).
  • اختلالات عملکرد دهلیزی ، مشخص نشده (H81.9)

انواع زیر سرگیجه را می توان تشخیص داد:

  • سرگیجه سیستماتیک (سرگیجه کارگردانی).
    • سرگیجه مداوم
    • چرخش سرگیجه
    • سرگیجه ارتفاع
    • سرگیجه موضعی
    • سرگیجه موضعی
    • سرگیجه آسانسور
    • سرگیجه سرسام آور (به عنوان مثال سرگیجه سرسام آور ترسناک ، فرکانس: 15٪).
  • سرگیجه غیر سیستماتیک (سرگیجه بدون جهت ، سرگیجه منتشر).

حملات سرگیجه دومین علامت شایع پس از آن هستند سردرد، نه تنها در مغز و اعصاب. نسبت جنسیتی پاروکسیسم خوش خیم سرگیجه موضعی: مردان به زنان 1: 2. مریضی منیر: مردان بیشتر از زنان مبتلا می شوند. با این حال ، شواهد مطالعه در بسیاری از موارد متناقض است. اوج فرکانس: سرگیجه به طور کلی با افزایش سن بیشتر اتفاق می افتد ، به خصوص در گروه بالای 80 سال. پاروکسیسم خونی خوش خیم سرگیجه موضعی (BPPV) می تواند از کودکی به پیری. Neuritis vestibularis: این بیماری عمدتا در سنین 30 تا 60 سالگی رخ می دهد. مریضی منیر: این بیماری عمدتا در سنین 40 تا 60 سالگی رخ می دهد. سرگیجه غیر قلبی: این بیماری عمدتا در افراد بالای 65 سال رخ می دهد. شیوع (بروز بیماری) برای سرگیجه به طور کلی تقریباً یک چهارم جمعیت (در آلمان) است. شیوع می تواند با افزایش سن تا 40 افزایش یابد. شیوع مادام العمر برای سرگیجه متوسط ​​و شدید تا 30 است. کسانی که بیش از 65 سال دارند حداقل در هر ماه 30 بار از سرگیجه رنج می برند. شیوع سرگیجه موضعی پاروکسیسم 10٪ (در افراد بالای 80 سال) است. شیوع سرگیجه چرخشی و تاب خورده در طول زندگی حدود 30٪ است. شیوع مینیر در طول زندگی 0.5٪ است. شیوع دهلیز در طول زندگی میگرن در 1٪ تخمین زده می شود و شیوع یک ساله 0.9٪ است. شیوع سرگیجه غیر قلبی 20٪ است (در افراد بالای 65 سال). بروز (فراوانی موارد جدید) برای سرگیجه موضعی پراکسیزمال خوش خیم (BPLS) تقریباً 64 مورد در هر 100,000 نفر جمعیت در سال است (در ایالات متحده). میزان بروز نوریت وستیبولاریس (سرگیجه دهلیزی) تقریباً 3.5 اختلال در هر 100,000 نفر جمعیت در سال است (در آلمان). بروز بیماری منیرر تقریباً 1 بیماری در هر 1,000 نفر در سال است (در کشورهای صنعتی). روند و پیش آگهی: حملات سرگیجه معمولاً غیر منتظره است و ممکن است همراه باشد تهوع (حالت تهوع) و استفراغ (استفراغ). افراد مبتلا معمولاً احساس ناتوانی می کنند. پیش آگهی به نوع و شدت زمینه بستگی دارد شرط. با این وجود ، تشخیص بیماری زمینه ای معمولاً به زمان نیاز دارد. به عنوان مثال ، سرگیجه مداوم معمولاً عوامل محرک روانشناختی را نشان می دهد.