اثر Marcumar®

مترادف به معنای گسترده تر

فن پروكومون (نام ماده فعال) ، كومارین ها ، آنتاگونیست های ویتامین K (مهاركننده ها) ، ضد انعقادها ، ضد انعقاد خون

Marcumar® چگونه کار می کند؟

دارویی که با نام تجاری Marcumar® شناخته می شود ، حاوی ماده فعال فن پروکومون است که به گروه اصلی کومارین ها (آنتاگونیست های ویتامین K) تعلق دارد. کومارین ها مولکول هایی هستند که اثر سرکوب کنندگی بر روند طبیعی آن دارند خون انعقاد و در نتیجه از انعقاد خون جلوگیری می کند (انعقاد خون بازدارنده ها). Marcumar® به طور کلی برای پیشگیری استفاده می شود ترومبوز.

این ممکن است در زمینه کاشت مصنوعی لازم باشد قلب دریچه ها یا بای پس عروقی ، پس از حملات قلبی یا در موارد مزمن آریتمی قلبی. در طول طبیعی خون انعقاد ، فرآیندهای فعال مانند آبشار از انواع مختلف انعقاد خون عوامل در ارگانیسم رخ می دهد. این بدان معنی است که خاص است خون عوامل لخته شدن یکی پس از دیگری شروع به کار می کنند و سپس یکدیگر را فعال می کنند.

از جمله موارد دیگر ، فاکتورهای II ، VII ، IX و X برای روند نرمال ضروری است هموستاز. ویژگی خاص این عوامل لخته شدن خون این واقعیت است که همه آنها به ویتامین K وابسته هستند (حافظه aid: فاکتورهای لخته شدن خون وابسته به ویتامین K 1972 = "نه ، ده ، هفت ، دو") و بنابراین می تواند توسط Marcumar® مهار شود. این فاکتورها در یک باقیمانده اسید آمینه خاص (گلوتامیل) توسط ویتامین K کربوکسیله می شوند ، به این معنی که یک گروه کربوکسیل اضافه می شود.

توسط این Carboxyllierung عوامل لخته شده وابسته به ویتامین K باید علاوه بر این در یک موقعیت خاص به طور موثر به کلسیم یونها و برای افزایش لخته شدن خون از این طریق. با این حال ، از آنجا که این واکنش کربوکسیلاسیون ساختار شیمیایی ویتامین K را تغییر می دهد ، مکانیزمی لازم است که بتواند حالت اصلی ویتامین را بازیابی کند. کومرین ها به طور کلی و Marcumar® به طور خاص اکنون به عنوان بازدارنده های رقابتی روی آنزیمی به نام ویتامین K اپوکسید ردوکتاز عمل می کنند که دقیقاً این وظیفه را انجام می دهد.

رقابتی در این زمینه به این معنی است که دارو با ویتامین K تغییر یافته برای ایجاد محل اتصال بر روی آنزیم رقابت می کند و بنابراین احتمال بازیابی ویتامین K را بشدت کاهش می دهد. بنابراین اثر Marcumar® بر اساس کاهش سطح ویتامین K در ارگانیسم و ​​در نتیجه جلوگیری از کربوکسیلاسیون از انعقاد خون عوامل II ، VII ، IX و X. در نتیجه عوامل غیر فعال می مانند یا فقط تا حد محدودی می توانند فعال شوند. در نتیجه ، روند طبیعی انعقاد خون به شدت تداخل می کند ، هیچ مهار انعقادی نتیجه نمی شود.

به دلیل این مکانیسم عملکرد ، Marcumar® به گروهی از مهارکننده های لخته شدن خون معروف است که به عنوان "آنتاگونیست ویتامین K" شناخته می شوند. برخلاف سایر داروهای مهار کننده لخته شدن خون ، اثر کومارین ها (از جمله Marcumarum) فقط بسیار به تأخیر می افتد. این امر در این حقیقت توجیه می شود که آنتاگونیست های ویتامین K تنها در صورت استفاده از فاکتورهای انعقادی طبیعی ویتامین K و کربوکسیله و کاملاً فعال ، می توانند اثری را آشکار کنند. به همین دلیل ، نمی توان از آنها در شرایط اضطراری حاد استفاده کرد ، بلکه فقط در موارد طولانی مدت و اختلالات انعقادی خون مزمن یا برای پیشگیری از ترومبوزها استفاده می شود. از آنجایی که مصرف طولانی مدت مارکومار اثر پایداری بر متابولیسم ویتامین K دارد ، باید در حین استفاده مراقبت شود تا از تأمین کافی ، اما نه بیش از حد ، ویتامین اطمینان حاصل شود.