نحوه عملکرد کلونازپام
مانند سایر بنزودیازپین ها، کلونازپام به مکان های اتصال (گیرنده) گیرنده پیام رسان عصبی گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) متصل می شود. در نتیجه، اثرات ضد تشنج (ضد صرع)، ضد اضطراب (ضد اضطراب)، آرام بخش (آرام بخش) و شل کننده عضلات (شل کننده عضلانی) دارد.
سلول های عصبی مغز از طریق مواد پیام رسان معروف به انتقال دهنده های عصبی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. در این فرآیند، یک سلول عصبی این انتقال دهنده های عصبی تحریکی یا مهاری را در یک نقطه تماس (سیناپس) آزاد می کند و سلول پایین دست که پیام رسان را از طریق مکان های اتصال (گیرنده ها) درک می کند، متعاقباً برانگیخته یا مهار می شود.
یکی از مهم ترین انتقال دهنده های عصبی بازدارنده گابا است. این انتقال دهنده عصبی از جمله به گیرنده های GABA متصل می شود. اینها می توانند تحت تأثیر بسیاری از مواد قرار گیرند، به عنوان مثال به طور غیر اختصاصی توسط الکل یا به طور خاص توسط قرص های خواب باربیتورات مانند فنوباربیتال.
بنزودیازپین ها مانند کلونازپام نیز به گیرنده GABA متصل می شوند. بنابراین، آنها اثر گابا طبیعی موجود را افزایش می دهند و بنابراین به عنوان قرص های خواب، آرام بخش و ضد تشنج مناسب هستند.
جذب، تخریب و دفع
در کبد، کلونازپام به محصولات تخریب بی اثر تبدیل می شود و سپس عمدتاً از طریق ادرار و به میزان کمتری نیز از طریق مدفوع دفع می شود. پس از یک و نیم روز، سطح کلونازپام در بدن دوباره به نصف کاهش یافته است (نیمه عمر).
چه زمانی کلونازپام استفاده می شود؟
در آلمان، کلونازپام تنها زمانی برای درمان اشکال مختلف صرع در بزرگسالان و کودکان (از جمله نوزادان) تایید شده است که صرع به سایر داروها پاسخ نداده باشد.
کلونازپام را می توان به تنهایی (تک درمانی) یا همراه با سایر داروها (درمان تکمیلی) استفاده کرد. در اشکال خاصی از صرع، ماده فعال منحصراً به عنوان یک درمان اضافی نشان داده می شود.
کلونازپام همچنین برای درمان صرع در اتریش و سوئیس تایید شده است.
در چندین کشور و همچنین در آلمان، کلونازپام به‌عنوان «خارج از برچسب» (خارج از نشانه‌های تایید شده مربوطه) برای درمان اختلالات اضطرابی، راه رفتن در خواب و اختلالات حرکتی (سندرم پای بی‌قرار، اسپاسم عضلات جونده، بی‌قراری در هنگام نشستن) استفاده می‌شود. ، بین دیگران.
نحوه استفاده از کلونازپام
درمان با کلونازپام به تدریج شروع می شود:
بزرگسالان معمولاً درمان را با 0.5 میلی گرم کلونازپام دو بار در روز شروع می کنند. سپس دوز به آرامی طی چند هفته افزایش می یابد تا اثر مطلوب حاصل شود. از مجموع دوز روزانه هشت میلی گرم - تقسیم به سه تا چهار دوز جداگانه - نباید بیشتر شود. مستقل از وعده های غذایی با مایعات کافی مصرف می شود.
بیماران جوان تر دوز کاهش یافته دریافت می کنند. کودکان زیر شش سال و بیمارانی که مشکل بلع دارند ممکن است به جای قرص از قطره کلونازپام استفاده کنند.
مانند سایر داروهای ضد تشنج، درمان نباید به طور ناگهانی قطع شود، زیرا ممکن است باعث تشنج شود. برای توقف درمان، دوز باید به تدریج کاهش یابد ("کم شدن").
عوارض جانبی کلونازپام چیست؟
عوارض جانبی کلونازپام مشابه سایر بنزودیازپین ها است. خستگی، خواب آلودگی، غش، سرگیجه، سبکی سر و ضعف، به ویژه در ابتدای درمان و در دوزهای بالاتر شایع است.
هنگام مصرف کلونازپام باید به چه نکاتی توجه کنم؟
موارد منع مصرف
کلونازپام نباید در موارد زیر استفاده شود:
- اختلال شدید تنفسی (نارسایی تنفسی)
- اختلال شدید عملکرد کبد (نارسایی کبدی)
- وابستگی شناخته شده به داروها، مواد مخدر یا الکل
تداخلات دارویی
اگر کلونازپام علاوه بر سایر عوامل برای صرع استفاده شود، دوزهای پایین تر از عوامل معمولاً به دلیل افزایش اثر متقابل کافی است. این ممکن است تحمل درمان را بهبود بخشد.
داروهایی که منجر به غلظت بالاتر آنزیم های تخریب کننده در کبد می شوند (به اصطلاح القاء کننده آنزیم) می توانند در نتیجه تخریب کلونازپام را افزایش دهند - اثر آن کاهش می یابد. برخی از این داروها در صرع نیز استفاده می شوند، به عنوان مثال فنوباربیتال، فنی توئین، کاربامازپین و اکسکاربازپین.
به دلیل خطر تداخلات غیرقابل پیش بینی، الکل هرگز نباید در طول درمان با کلونازپام مصرف شود.
رانندگی و کار با ماشین آلات سنگین
حتی زمانی که کلونازپام طبق دستور مصرف شود، ممکن است هوشیاری و پاسخگویی را مختل کند. بنابراین، به خصوص در روزهای اول درمان، بیماران نباید وسایل نقلیه رانندگی کنند یا ماشین آلات سنگین را کار کنند.
محدودیت سنی
در صورت لزوم، کلونازپام ممکن است از همان دوران نوزادی استفاده شود. دوز بر اساس وزن بدن است.
بارداری و شیردهی
در صورت امکان، درمان با کلونازپام نباید در دوران بارداری شروع شود. با این حال، زنانی که قبلاً کلونازپام را دریافت کرده‌اند، می‌توانند در دوران بارداری به مصرف کلونازپام ادامه دهند. کمترین دوز موثر را باید در نظر گرفت.
مقدار کمی از ماده فعال وارد شیر مادر می شود. اگر ادامه مصرف در دوران شیردهی کاملا ضروری باشد، زنان باید قبل از شیردهی از شیر مادر استفاده کنند. به دلیل نیمه عمر طولانی کلونازپام، خطر تجمع ماده فعال در بدن کودک وجود دارد.
داروهای حاوی کلونازپام در آلمان، اتریش و سوئیس قابل تجویز هستند.
چه مدت است که کلونازپام شناخته شده است؟
پس از عرضه اولین بنزودیازپین به بازار (کلردیازپوکساید در سال 1960)، بنزودیازپین های متعدد دیگری با خواص و مشخصات عملکرد متفاوت تولید شدند. ماده فعال کلونازپام در سال 1964 ثبت اختراع شد و از سال 1975 در ایالات متحده به بازار عرضه شد.
