درمان
درمان واکنش پذیر آرتروز از یک طرف ، جبران عفونت در صورت تشخیص مثبت پاتوژن ، و از سوی دیگر ، درمان علامتی. درمان علامتی واکنش پذیر آرتروز شامل فیزیوتراپی (به عنوان مثال سرماخوردگی) ، درد (NSAID ها) و اگر NSAID ها به اندازه کافی موثر نباشند ، داروهای سرکوب کننده ایمنی (گلوكوكورتيكوئيدها, سولفاسالازین).
پیش بینی
در 80٪ موارد بهبودی واکنش دهنده است آرتروز بعد از یک سال حاصل می شود هرچه علائم کمتر باشد ، پیش آگهی بهتر است. عود از آرتریت واکنشی می تواند پس از استرس یا عفونت مجدد رخ دهد و 20 تا 70٪ بیماران را تحت تأثیر قرار دهد.
