خواب گردی یک پدیده نادر است حدود 15٪ از کودکان 5 تا 12 ساله تحت تأثیر قرار گرفته اند راه رفتن در خواب. با بلوغ ، درصد به طرز چشمگیری کاهش می یابد و در بزرگسالی این شکل از اختلال خواب به سختی اتفاق می افتد چه چیزی در پشت آن نهفته است و در صورت مواجهه با یک خواب آلود چگونه رفتار می کنید؟ پدیده راه رفتن در خواب متعلق به اصطلاح parasonias است. این به حوادث غیرطبیعی در هنگام خواب یا در آستانه بین بیداری و خواب اشاره دارد. رفتار پیاده روی در خواب پیچیده است. نشستن ساده ، که به آن "بیداری گیج" یا راه رفتن در اطراف خانه گفته می شود ، ممکن است رخ دهد. بعد از بیدار شدن ، معمولاً هیچ چیز را نمی توان به خاطر آورد.
"اطمینان روزمره"
یک فرضیه مشترک وجود دارد که خوابگردان ها می توانند به خوبی جهت گیری کنند و معمولاً خود را در معرض خطر قرار نمی دهند. با این حال ، تحقیق خلاف این را ثابت می کند. هماهنگی الگوهای حرکتی بسیار ضعیف است. غالباً خواب پیاده دچار لغزش یا تزلزل می شود.
راه رفتن در خط مستقیم یکی از بزرگترین خطرات است. علی رغم چشمان باز ، مرد خواب نمی تواند ببیند آیا چیزی به سمت او حرکت می کند. بنابراین موانع می توانند به او آسیب وارد کنند. خطر سقوط نیز وجود دارد ، زیرا خواب آور متوجه نمی شود که مسیرش به پایان می رسد.
در صورت مواجه شدن با خوابگرد چه باید کرد؟
یک آدم خواب معمولاً بی پاسخ است. اگر پاسخی بدهد ، فن بیان ضعیفی دارد. شما باید سعی کنید که خواب پیاده را به تخت او برگردانید. پرهیز از بیدار کردنش مهم است. در غیر این صورت از وضعیت فعلی خود ترسیده و دلهره می گیرد.
در صورت خطر ، او احتمالاً از ترس واکنش اشتباه نشان می دهد. در نادرترین موارد این اتفاق می افتد که یک خواب پیاده خشن شود. هنگام بازگرداندن خواب پیاده ، تنها چیزی که مهم است محافظت از او در برابر خودش است.
آیا ماه در راه رفتن در خواب نقشی دارد؟
از پیاده روی به عنوان "اعتیاد به ماه" نیز یاد می شود. در حقیقت ، آنچه اتفاق می افتد این است که خواب پیکر تمایل دارد که خود را به سمت منبع نور سوق دهد. این می تواند ماه یا هر نور دیگری باشد. امروزه ، ماه احتمالاً نقش آنچنانی ندارد ، زیرا در یک منطقه مسکونی معمول ، یک نور در میان بسیاری است.
