معرفی
La هپاتیت ویروس C باعث خطرناک می شود التهاب کبد، که معمولاً مزمن و پیشرونده است. در آلمان حدود 0.3/XNUMX درصد مردم به این بیماری مبتلا هستند هپاتیت ج- به دلیل تشخیص زودهنگام ، امروزه نتایج خوبی با گزینه های درمانی مدرن ممکن است. در بسیاری از موارد ، بیماری می تواند قبل از مزمن شدن بهبود یابد.
در تشخیص ، به اصطلاح "آزمایش های اعتیاد" و "آزمایش های تأییدی" موفقیت آمیز بوده است. آزمایش های تشخیصی باید همیشه بسیار حساس و در عین حال بسیار خاص باشند. این بدان معناست که آزمایشات در صورت وجود یک بیماری بسیار مثبت هستند ، اما نتایج منفی قابل اعتمادی را نیز در صورت عدم وجود بیماری ارائه می دهند.
چه نوع آزمایشات هپاتیت C در دسترس است؟
در تشخیص هپاتیت C ، دو آزمایش به صورت بالینی ، یک تست اعتیاد و یک آزمایش تأییدی استفاده می شود.
- آزمایش غربالگری ، آزمایش آنتی بادی ضد HCV نیز نامیده می شود. اینجا آنتی بادی تشکیل شده توسط بدن در برابر هپاتیت C ویروس جستجو می شود
حدود 7-8 هفته پس از عفونت ، بدن تولید می کند آنتی بادی در برابر ویروس ، که با اطمینان از درجه بالایی در این روش آزمایش قابل تشخیص است. در صورت وجود سوicion ظن به عفونت ، آزمایش غربالگری به عنوان آزمایش اولیه مناسب است. اگر آزمایش مثبت باشد ، این لزوماً به معنای بیمار بودن بیمار نیست.
حتی اگر بیماری وجود نداشته باشد ، آزمایش در برخی موارد می تواند مثبت باشد.
- سپس باید یک تست تأیید انجام شود. در این آزمایش اصطلاحاً "HCV-RNA" تعیین می شود. این به نوبه خود از ویژگی بالایی برخوردار است ، به این معنی که اگر هیچ بیماری وجود نداشته باشد تقریباً هرگز مثبت نمی شود.
در این آزمایش ماده ژنتیکی مستقیم ویروس هپاتیت تعیین می شود که نه تنها عفونت را تأیید می کند ، بلکه اجازه می دهد ژنوتیپ و مقدار ویروس در بدن نیز تعیین شود. ژنوتیپ به ویژه در برنامه ریزی درمانی نقش دارد ، زیرا داروها بر روی ژنوتیپ های مختلف متفاوت عمل می کنند.
- امروز ، آزمایشات سریع نیز برای ساده سازی تشخیص در حال توسعه است هپاتیت C ابتلا به ویروس. این امکان تشخیص عفونت از ورید را فراهم می کند خون, انگشت خون یا بزاق.
مطالعات جدید نشان می دهد که آزمایش های سریع در حال حاضر از موفقیت بالایی در تشخیص برخوردار هستند. با این حال ، آنها هنوز در عمل بالینی روزمره ثابت نشده اند.
در زمینه هپاتیت C تشخیص ویروس ، در حال حاضر آزمایش های سریع در حال انجام است تا اولین تشخیص مشکوک را در روال بالینی قبل از اقدامات طولانی آزمایشگاهی امکان پذیر کند. آزمایشات سریع مشابه از قبل در تشخیص HIV وجود دارد و به صورت بالینی مورد استفاده قرار می گیرند. مزیت آزمایش های سریع مدت زمان 20 دقیقه در هر روش آزمون است. جمع آوری نمونه نمونه نیز یک مزیت است ، زیرا نه تنها از طریق وریدی می توان آن را بدست آورد خون جمع آوری ، بلکه توسط یک قطره خون از نوک انگشت یا با بزاق.
