آیا ام آر آی مضر است؟

در پزشکی ، روش های مختلفی در تشخیص برای نشان دادن ساختارهای داخلی بدن وجود دارد. بعلاوه سونوگرافی، که با امواج صوتی ، اشعه ایکس و توموگرافی کامپیوتری (CT) کار می کند ، که از اشعه ایکس برای تولید تصاویر استفاده می کند ، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) نوعی تشخیص غیر تهاجمی است. تصویربرداری با کمک یک میدان مغناطیسی قوی و امواج رادیویی انجام می شود. مطالعات نشان داده است که نه میدان مغناطیسی و نه امواج رادیویی خطری برای بیمار ندارند. اینها در درجه اول بر روی فلزات داخل بدن یا بدن تأثیر می گذارند ، به همین دلیل است که قبل از تصویربرداری MRI باید به طور کلی از بین بروند.

آیا در طول MRI تابش وجود دارد؟

بر خلاف اشعه ایکس یا توموگرافی کامپیوتری (CT) ، هنگام تصویربرداری با MRI تابشی وجود ندارد. MRI با کمک یک میدان مغناطیسی قوی و امواج رادیویی کار می کند ، بنابراین برای بدن مضر نیست و بیمار در حین معاینه احساس نمی کند. به همین دلیل است که MRI (در مقایسه با سایر روش های تصویربرداری) یک نوع روش معاینه برای کودکان و در طی آن است بارداری، در میان دیگران است.

آیا میدان مغناطیسی قوی می تواند برای من مضر باشد؟

میدان مغناطیسی قوی (قدرت میدان مغناطیسی تا 3 تسلا ممکن است) معمولاً برای بیمار مضر نیست. این برای هم ترازی هسته های اتمی عمل می کند که بسته به نوع بافت با سرعت های مختلف به موقعیت اصلی خود باز می گردند. این روند توسط انسان احساس نمی شود و مطالعات هیچ خطری برای بیمار نشان نداده است.

با این حال ، میدان مغناطیسی بر روی فلزاتی که در بدن هستند (به عنوان مثال ایمپلنت) یا روی بدن (به عنوان مثال سوراخ کردن ، لباس ، جواهرات) تأثیر می گذارد. بسته به اندازه ، پایداری و موقعیت فلزات ، میدان مغناطیسی می تواند خطرات قابل توجهی برای بیمار ایجاد کند.

جاذبه و حرکت خصوصاً در سازه های فلزی کوچک و ناپایدار امکان پذیر است. اینها می توانند به بافت اطراف بدن فشار وارد کرده و آن را صدمه بزنند. علاوه بر این ، این خطر وجود دارد که ایمپلنت ها توسط میدان مغناطیسی از موقعیت خود خارج شوند و بنابراین دیگر کارایی ندارند. لغو اثر مغناطیسی کاشت های فردی نیز امکان پذیر است (به عنوان مثال بسیاری از کاشت حلزون از آهن ربا استفاده می کنند). بنابراین ، کلیه اشیا met فلزی باید قبل از معاینه برداشته و یا زمین گذاشته شوند و عوامل خطر احتمالی باید از قبل با پزشک معالج در میان گذاشته شود.