Brivudin چگونه کار می کند؟
Brivudine به اصطلاح آنالوگ نوکلئوزیدی است. نوکلئوزیدها به عناصر سازنده DNA سلولهای ما تعلق دارند. اگر از بریوودین به جای نوکلئوزید طبیعی در ساختار DNA استفاده شود ، سنتز مجدد بیشتر اطلاعات ژنتیکی متوقف می شود.
بنابراین اثر بریوودین این است که با چرخه تولید مثل مواجه می شود ویروس ها. از نظر فنی ، به این شکل از عمل ویروس استاتیک گفته می شود ویروس ها به طور مستقیم کشته نمی شوند ، اما تولید مثل بیشتر آنها مهار می شود. به این ترتیب ، میزان بیماری و علائم ناشی از آن مهار می شود. به این ترتیب سیستم دفاعی بدن در مبارزه با بیماری پشتیبانی می شود.
اثرات جانبی
عوارض جانبی به ندرت با استفاده مناسب از Brivudine اتفاق می افتد. اغلب اوقات ، این دارو باعث می شود تهوع. بسیاری از شکایات دیگری نیز وجود دارد که ممکن است در موارد نادر یا بسیار نادر ناشی از مصرف Brivudine باشد ، یا حداقل مشکوک به آن باشد: اگر بعد از شروع درمان ، علائمی را تجربه کردید که می تواند ناشی از مصرف Brivudine باشد ، باید مشورت کنید دکتر خود را در اسرع وقت قطع مصرف دارو بدون مشاوره توصیه نمی شود. - اختلالات دستگاه گوارش مانند درد شکم ، نفخ شکم یا یبوست رخ می دهد
- بی خوابی ، سردرد ، سرگیجه یا اضطراب
- علاوه بر این ، فشار خون می تواند تحت تأثیر قرار گیرد ، به موجب آن هر دو افزایش و کاهش امکان پذیر است
- در موارد نادر ، عواقب جدی مانند خون شمارش تغییرات ، التهاب کبد یا توهمات مربوط به مصرف Brivudine رخ داده است.
بریودین و الکل - آیا این سازگار است؟
مصرف الکل می تواند اثر بخشی داروهای مختلف را کاهش یا تحت تأثیر قرار دهد. اگرچه تأثیر مستقیم الکل بر Brivudine مشخص نیست ، اما در طول مدت مصرف نباید الکل مصرف شود. علاوه بر تأثیر احتمالی در دارو درمانی ، مصرف الکل سیستم دفاعی بدن را تضعیف می کند و بنابراین می تواند تأثیر منفی بر روند دودکش.
این خطر احتمالاً دوره های شدید بیماری و آسیب دائمی را افزایش می دهد. به همین دلیل ، الکل فقط باید دوباره مصرف شود وقتی بیماری کاملاً بهبود یافته و فرد دوباره احساس سلامتی کند. با این حال ، حتی در آن زمان ، الکل فقط باید در حد متوسط مصرف شود ، زیرا مصرف بیش از حد خطر شیوع مجدد آن را افزایش می دهد دودکش یا سایر بیماریها
تداخل با سایر داروها
مصرف بریوودین در صورت مصرف همزمان با داروهای خاص می تواند باعث تداخلات جدی شود ، بنابراین ضروری است که در مورد تمام داروهای مصرفی به طور منظم یا اخیراً به پزشک اطلاع دهید. این داروها در وهله اول شامل داروهایی هستند که حاوی ماده فعال 5-فلوئوروراسیل هستند (5-FU نیز نامیده می شود). این علاوه بر قرص ، شامل کرم ، پماد یا قطره چشم حاوی این ماده فعال است.
حتی مواد موثره ای که در بدن به 5 فلوئوروراسیل تبدیل می شوند ، مانند کپسیتابین ، فلوکسوریدین و تگافور ، می توانند تداخل های خطرناکی با بریودین داشته باشند. علاوه بر این ، سایر اشکال داروهای ضد سرطان یا داروهای مهار کننده سیستم ایمنی بدن می تواند تعاملات را تحریک کند. در صورت وجود بیماری قارچی و درمان آن با داروی حاوی ماده فعال فلوسیتوزین نیز باید مراقبت شود.
تمام مقالات این مجموعه:
