معرفی
یک دست عقب بیشتر و بیشتر مورد توجه قرار گرفته است در تنیس در سالهای اخیر. با توجه به نوسان بازوی کشیده ، عقب یک دست از نظر زیبایی پسند است ، اما بازی آن نیز دشوارتر از بک هند دو دست است. راجر فدرر و تامی هاس نمایندگان نمونه یک دست عقب یک دست هستند.
تفاوت های عقب مانده دو دست
در مقابل بک هند دو دست ، جایی که بازیکن می تواند موقعیت باشگاه را تحت تأثیر قرار دهد سر با دست چپ ، عقب یک دست نیاز به نگه داشتن چوب در عقب با عقب است. با دو دست عقب ، هر دو دست در طول کل چسب را محکم نگه می دارند ضربه. این بدان معناست که قسمت بالاتنه باید در حین ضربه جنبش است.
این مورد در مورد بک هند یک دست وجود ندارد که مشکلات بیشتری را برای مبتدیان ایجاد می کند. یک دست عقب دارای این مزیت است که به بازیکن اجازه می دهد دامنه بیشتری داشته باشد ، بنابراین نقطه برخورد بیشتر جلوی بدنه است.
- راکت با گرفتن عقب بر روی راکت نگه داشته می شود.
- دست بدون سیلی تقریباً در باشگاه است گردن باشگاه.
- پای راست جلوی چپ است.
- بالاتنه خیلی عقب برگشته است.
- دید به سمت توپ است.
- وزن بدن به پای عقب منتقل می شود
- ابتدا سر چوب به جلو / پایین هدایت می شود تا توپ در حرکتی رو به بالا مورد اصابت قرار گیرد
- بازو در محل جلسه کشیده شده است. پای جلو برای حمایت از حرکت به سمت بالا کشیده شده است
- نقطه ملاقات در کنار ، بسیار جلوتر از بدن است
- بالاتنه در مقایسه با عقب دو دست کمتر چرخانده است
- حرکت رو به بالا باشگاه در جهت سکته ادامه دارد
- قسمت فوقانی بدن به سمت جلو چرخانده شده است
- موقعیت جانبی پاها حفظ می شود
