گزینه های درمان | ضایعه TFCC

گزینه های درمان

درمان محافظه کارانه از ضایعه TFCC معمولاً شامل بی حرکتی در مچ دست ابتدا با آتل و بعد با ارتز. این به TFCC امکان بازسازی می دهد و نقص های کوچک توسط بدن قابل اصلاح است. در همان زمان ، باید فیزیوتراپی محتاطانه ای شروع شود تا بی حرکتی باعث محدودیت بعدی حرکت نشود.

درمان محافظه کارانه به ویژه برای نقص کوچک که TFCC کافی داشته باشد مناسب است خون عرضه. ضایعات دژنراتیو نیز به طور کلی بهتر به صورت محافظه کارانه درمان می شوند. فیزیوتراپی را می توان همزمان با درمان محافظه کارانه شروع کرد.

در ابتدا ، تمرکز بر روی تحرک است مچ دست، از آنجا که این می تواند با بی حرکتی و بدون تمرینات مناسب به سرعت از بین برود. تمرینات حرکتی نیز باید در فیزیوتراپی پس از یک عمل انجام شود. علاوه بر این ، تورم و درد می توان بلافاصله بعد از عمل با استفاده از فیزیوتراپی سریعتر کاهش داد.

بعداً ، از فیزیوتراپی برای ایجاد قدرت در بدن استفاده می شود مچ دست به روشی هدفمند. یک بار ضایعه TFCC بهبود یافته است ، مچ را می توان دوباره به طور معمول ورزش کرد. محدودیت های احتمالی حرکتی که ممکن است تا آن زمان باقی مانده باشند نیز می توانند بیشتر درمان شوند.

ارتز نوعی بانداژ است که معمولاً در قسمتهای مختلف بدن استفاده می شود مفاصل. در مورد ضایعه TFCC ، اغلب از ارتز روی مچ دست استفاده می شود. مانند آتل ، این قسمت می تواند در ابتدا قسمتهای ثابت داشته باشد ، بنابراین حرکت در مچ دست تا بهبودی ضایعه در TFCC محدود می شود. سپس ارتز الاستیک بیشتری می تواند مچ را در حرکات خود پشتیبانی کند تا زمانی که دوباره قدرت عضلانی کافی برای انجام تمام حرکات روزمره و تحمل بارها ایجاد شود.

چه زمانی نیاز به جراحی است؟

در جوانان با ضایعه TFCC به طور فزاینده ای از جراحی استفاده می شود. بنابراین ، جراحی در افراد مسن با تغییر دژنراتیو در TFCC معمولاً مثر نیست. با این حال ، جوانان مبتلا به ترومای حاد TFCC اغلب از جراحی بهره مند می شوند.

به خصوص اگر آسیب های همزمان در مچ دست وجود داشته باشد ، جراحی نشان داده می شود. علائم دیگر برای جراحی اختلال است خون به علت ضایعه به TFCC جریان پیدا کنید. این امر احتمال بهبودی را به شدت بدتر می کند ، به همین دلیل کافی است خون تأمین TFCC باید در حین جراحی برقرار شود.

این عمل اغلب می تواند از طریق آرتروسکوپی انجام شود. این بدان معنی است که فقط برش های پوستی کوچک ایجاد می شود و به ندرت جراحی باز ضروری است. مدت زمان عمل برای ضایعه TFCC معمولاً بسیار کوتاه است و معمولاً فقط حدود 30 تا 60 دقیقه طول می کشد.

به دنبال آن بی حرکتی کامل مچ دست حدود یک هفته انجام می شود. پس از آن ، می توان به تدریج با تمرینات خاص فیزیوتراپی ، حرکت بیشتر در مچ دست را انجام داد. مرحله بهبودی معمولاً 8 تا 12 هفته طول می کشد.

پس از آن ، می توان دوباره از دست در زندگی روزمره استفاده کرد. با این حال ، ورزش هایی مانند بوکس و تنیس باید حدود 5 ماه اجتناب شود.