چگونه کودکان را آزمایش می کنید؟ | کور رنگی

چگونه کودکان را آزمایش می کنید؟

به منظور تشخیص رنگ کوری (آکرومازی) در کودکان ، از حدود سه سالگی می توان از آزمایشات برای معاینه استفاده کرد. با این حال ، آزمایشات با آزمایشاتی که برای بزرگسالان استفاده می شود تفاوت زیادی ندارد. یک آزمون معمول نمودار رنگی Ishihara است.

این برای آزمایش اینکه آیا کودکان یک الگو یا تصویر متشکل از نقاط مختلف رنگ را تشخیص می دهند ، استفاده می شود. در حالی که اشباع رنگ متفاوت است ، روشنایی با پس زمینه یکسان است. بنابراین ، آزمون فقط به تناژ رنگ بستگی دارد ، اما به تفاوت کنتراست بستگی ندارد. به جای الگوهای معمول اعداد یا حروف که توسط بزرگسالان استفاده می شود ، کودکان می توانند از نقوش حیوانی یا تصاویر ساده دیگر استفاده کنند. بسته به سن و درک وظیفه ، کودکان می توانند با استفاده از آنومالوسکوپ ، رنگ های سبز و قرمز را با هم مخلوط کنند تا یک تن زرد خاص ایجاد کنند ، یا برای تعیین توالی رنگ از آزمون Farnsworth استفاده کنند.

آیا عینک می تواند کمک کند؟

به رنگ کوری، سلولهای حسی در شبکیه ما که مسئول درک رنگها هستند (مخروطها) عملکردی ندارند. مخروط های مختلفی برای درک رنگ های مختلف وجود دارد. در بیشتر موارد رنگ کوری، فقط دو نوع از سه نوع مخروط سالم نیستند.

این اختلالات بیشتر اختلالات مادرزادی است و ارثی است. متاسفانه ، عینک نمی تواند چنین تغییراتی را در شبکیه چشم جبران کند. افراد با کور رنگی معمولاً استراتژی های خود را برای جبران این کسری تدوین می کنند. به عنوان مثال ، آنها خود را در چراغ راهنمایی راهنمایی می کنند از این که چراغ بالا ، میانه یا پایین روشن است و بنابراین می توانند بدون نیاز به تشخیص دقیق رنگ ، مدیریت کنند.

آیا کوررنگی را می توان شبیه سازی کرد؟

شبیه سازی کاملاً امکان پذیر است کور رنگی. اگر کسی به آزمایشاتی که برای تشخیص استفاده می شود نگاه کند کور رنگی، قابل توجه است که همه آنها نیاز به همکاری بیمار دارند. بنابراین می توان آزمایشی را انجام داد که کوری رنگ را نشان دهد.

به عنوان مثال ، می توان وانمود کرد که نمی تواند الگوهای نشان داده شده در قرص های ایشیهارا را تشخیص دهد. با این حال ، تابلوهایی وجود دارند که می توانند چنین شبیه سازهایی را نشان دهند. اینها جداولی هستند که تفاوت در تناژ رنگ و میزان روشنایی را نشان می دهند.

این جداول باید توسط افراد سالم و افراد کور رنگ به رسمیت شناخته شود. اگر کسی شبیه سازی کند و ادعا کند قادر به تشخیص این الگوها نیست ، این قابل توجه است. با این حال ، بیشتر افراد سعی می کنند شبیه سازی کنند که هیچ اختلال حس رنگی ندارند و سعی دارند با حفظ کارت ها ، آزمون را پشت سر بگذارند.