چه زمانی جراحی لازم است؟
جراحی در مچ دست گانگلیون معمولاً فقط در صورتي مورد توجه قرار مي گيرد كه درمان هاي محافظه كارانه منجر به موفقيت طولاني مدت نشود علاوه بر این ، جراحی زودرس بیشتر در افرادی انجام می شود که با دست و انگشت زیاد کار می کنند. در برخی موارد ، خواسته های فرد مبتلا نیز نقش دارد.
پس از برخی اقدامات ناامیدکننده درمان محافظه کارانه ، می توان زودتر تصمیم گرفت که یک عمل انجام دهد. خطرات گانگلیون جراحی عمدتا مربوط به ساختارهای اطراف گانگلیون است. در حین جراحی ، عروق و اعصاب در حال اجرا همراه مچ دست می تواند آسیب ببیند.
آسیب عروقی منجر به خونریزی می شود و در بدترین حالت می تواند باعث مشکلات گردش خون دائمی شود. ضایعات عصبی می تواند باعث از دست دادن احساس ، بی حسی و گزگز شود. عملکرد حرکتی دست نیز می تواند مختل شود.
اختلال حرکتی نیز هنگامی رخ می دهد تاندون ها و عضلات آسیب دیده اند. همه این خطرات به ندرت اتفاق می افتد. بیشتر اوقات ، شکایات معمول مانند درد, التیام زخم اختلالات ، کبودی رخ می دهد. آن واکنش های آلرژیک به بیهوشی نیز امکان پذیر است.
روش جراحی
عملیات گانگلیون در مچ دست می تواند تحت موضع یا بازو انجام شود بیهوشی. عمدتا از جراحی آندوسکوپی استفاده می شود ، زیرا فقط باید برش های کوچک برای ابزار ایجاد شود. ابتدا دسترسی تا آزاد گانگلیون آماده شده و سپس گانگلیون با دقت از بافت بریده می شود.
به منظور محافظت از بسیاری تاندون ها, اعصاب و عروق و همچنین کپسول ، کار بسیار دقیق مورد نیاز است. سپس ساقه به دنبال می رود کپسول مفصلی، بسته شده و گانگلیون کاملاً برداشته می شود. به عنوان یک قاعده ، مچ دست پس از عمل بی حرکت است.
مرخصی بیمار بعد از جراحی
پس از یک عمل از گانگلیون بر روی مچ دست، مرخصی استعلاجی طولانی تر از چند هفته توصیه می شود. به خصوص اگر افرادی که بسیار با دست خود کار می کنند تحت تأثیر قرار بگیرند ، می توان تا دو ماه از کار افتاد. این تنها راه جلوگیری از عود زودهنگام بار اضافی است. با این حال ، بیشتر افراد می توانند پس از چند هفته به کار خود بازگردند.
