چه رفلکس هایی روی بازو وجود دارد؟
شما می توانید متفاوت است واکنش روی بازو موقعیت شروع بیماری در وضعیت خوابیده به پشت است که دستان خود را آزادانه بر روی کشاله ران قرار می دهد. به طور معمول ، چهار مورد زیر آزمایش می شود:
- تاندون دوسر بازویی رفلکس: در رفلکس تاندون دو سر بازویی ، یکی از انگشتان معاینه کننده روی تاندون عضله دوسر بازو در خمیدگی آرنج قرار می گیرد و سپس ضربه می خورد.
این باعث می شود ساعد خم شدن.
- Brachioradialis- / Radiuspersiostreflex: بازتاب Brachioradialis با ضربه زدن به قسمت داخلی ایجاد می شود ساعد نزدیک مچ دست این منجر به خم شدن جزئی از ساعد.
- رفلکس تاندون سه سر بازو: برای رفلکس تاندون عضله سه سر ، معاینه کننده تاندون گفته شده را به آرنج خارجی می زند ، کشش بازو
- رفلکس Trömner: وقتی دست آویزان است رفلکس Tr ismmer شروع می شود. بازرس از جلو در برابر نوک انگشتان حرکت می کند. این باعث می شود که دست کمی بسته شود.
رفلکس ها چه موهایی دارند؟
La مو نیز منوط به واکنش. همه پدیده به اصطلاح "برجستگی غاز" را می دانند. این در نهایت بازتابی است که منجر به مو صاف کردن
همه چیز تکاملی است: اجداد ما بسیار موی ما بودند. هنگامی که هوا سرد یا در معرض خطر بود ، مو سلولها به صورت انعکاسی صاف می شوند ، طوری که کت پف می کند. از یک طرف ، این منجر به گنجاندن هوا و در نتیجه یک لایه عایق در برابر سرما شد ، و از طرف دیگر ، کت بسیار تهدیدآمیز به نظر می رسید. این رفلکس تا به امروز برای ما باقی مانده است ، حتی اگر عملکرد آن احتمالاً تاکنون قابل اغماض باشد.
چگونه می توان رفلکس ها را آزمایش کرد؟
معاینه یا آزمایش از واکنش بخشی از معاینهی جسمی و معاینه عصبی. این معاینه آزمایش می کند که آیا می توان رفلکس ها را به همان میزان فیزیولوژیکی و بسته به رفلکس به همان سمت تحریک کرد یا اینکه رفلکس های پاتولوژیک وجود دارد. بسته به رفلکس مورد بررسی ، وضعیت به اصطلاح رفلکس با چکش رفلکس یا سایر نورولوژیک بررسی می شود ایدز، مانند برس ، یک شی object نوک تیز یا حتی دست معاینه کننده.
هنگام آزمایش رفلکس های خودکار ، ضربه ای سبک با چکش رفلکس به تاندون عضله وارد می شود (به عنوان مثال رفلکس تاندون کشکک) ، باعث انقباض عضله می شود. در صورت امکان ، برای ارزیابی بهتر پاسخ رفلکس ، همیشه یک رفلکس در یک مقایسه همزمان قرار می گیرد. پاسخ رفلکس به عنوان "طبیعی" ، "کاهش" ، "افزایش" یا "وجود ندارد" ارزیابی می شود.
اگر پزشکی بخواهد رفلکس های بیمار خود را آزمایش کند ، وسیله انتخاب به اصطلاح چکش رفلکس است. این وسیله ای است که با یک تکنیک تمرین شده ، ضربه زدن به صورت دقیق و با همان نیرو را در یک ناحیه خاص (معمولاً تاندون) امکان پذیر می کند. چکش معمولاً از فلز ساخته می شود ، اما همچنین می تواند از پلاستیک ساخته شود و دارای انتهای لاستیکی است. مدلهای مختلفی وجود دارد که متداولترین آنها چکش "Trömner" است که دارای دو انتهای اندازه متفاوت است: یکی برای بزرگسالان و دیگری برای کودکان. این دسته با طول متوسط و گرفتن آن به شکل مشخصه مشخص می شود.
