بررسی اجمالی
- پیش آگهی: پیش آگهی اغلب بدون درمان نامطلوب است و به دلیل بیماری های ثانویه موجود، امید به زندگی کاهش می یابد.
- درمان: درمان محافظه کارانه چندوجهی، مداخلات جراحی (جراحی چاقی مانند کاهش معده)، درمان چاقی.
- علل: رژیم غذایی ناسالم، ورزش نکردن
- پیشگیری: تغذیه و رفتار درمانی اولیه و کاهش وزن برای اضافه وزن و چاقی موجود تا درجه 2.
منظور از چاقی پرمگنا چیست؟
چاقی از نظر پزشکی به درجات مختلفی از شدت تقسیم می شود. این طبقه بندی بر اساس شاخص توده بدنی (BMI) است. از این واحد اندازه گیری می توان برای طبقه بندی تقریباً وزن افراد استفاده کرد. برای محاسبه BMI، وزن بدن را بر حسب کیلوگرم بر مجذور قد بر حسب متر تقسیم کنید: BMI = وزن [kg]/(قد [m])²
برخی از افراد در حال حاضر از محدودیت های شدید و بیماری های ثانویه ناشی از BMI بیش از 30 کیلوگرم بر متر مربع رنج می برند. علاوه بر این، این تنها میزان اضافه وزن نیست که نقش دارد، بلکه مدت زمان وجود اضافه وزن نیز به طور کلی نقش دارد. هر چه فرد اضافه وزن بیشتری داشته باشد، معمولاً عواقب جسمی و روانی آن شدیدتر می شود.
تعداد افراد دارای اضافه وزن شدید در حال افزایش است
سازمان بهداشت جهانی (WHO) سالهاست که مشاهده کرده است که تعداد افراد مبتلا به چاقی در آلمان و در سراسر جهان به شدت در حال افزایش است. به طور خاص، تعداد افرادی که دارای اضافه وزن هستند (چاقی permagna) در حال افزایش است. کارشناسان تخمین می زنند که حدود دو میلیون نفر در آلمان در حال حاضر از چاقی پرمگنا رنج می برند. به ویژه نگران کننده است که کودکان و جوانان بیشتری در حال حاضر تحت تأثیر چاقی تهدید کننده سلامت قرار می گیرند.
هنگامی که رفتارهایی مانند رژیم غذایی ناسالم خود را نشان می دهد، شکستن آنها دشوار است. بدون درمان های فشرده و هدفمند فردی، درمان تقریبا غیرممکن و پیش آگهی نامطلوب است. مراقبت های پیگیری مادام العمر (مدیریت وزن) اغلب برای کاهش موثر وزن و حفظ آن از طریق تغییرات جامع سبک زندگی ضروری است. با این حال، هرچه درمان زودتر انجام شود، شانس بازیابی وزن طبیعی بیشتر است.
امید به زندگی در چاقی پرمگنا چقدر است؟
چاقی پرماگنا به عنوان چاقی مرضی (لاتین morbidus "بیمار") نیز شناخته می شود، زیرا این شکل از اضافه وزن معمولا منجر به انواع بیماری ها می شود و بنابراین در بسیاری از موارد به طور قابل توجهی امید به زندگی را کاهش می دهد. بیماری های ثانویه رایج چاقی پرمگنا عبارتند از دیابت نوع 2، فشار خون بالا، ساییدگی مفاصل و سرطان.
افراد مبتلا به چاقی پرمگنا نیز اغلب از محیط اطراف خود بیزاری می کنند. بنابراین بسیاری به سختی جرأت می کنند خانه را ترک کنند، جایی که در معرض نگاه های قضاوت آمیز دیگران قرار می گیرند. این انزوای اجتماعی اغلب به شدت مشکلات جسمی و روانی را تشدید می کند، که به نوبه خود منجر به گرفتار شدن افراد مبتلا به به اصطلاح «غذا خوردن ناامید» می شود. یک دور باطل ایجاد می شود. همه این عوامل درمان را دشوارتر می کند.
درمان چاقی پرمگنا
رژیم‌های غذایی اغلب تنها موفقیت کوتاه‌مدتی با چاقی درجه 3 به دست می‌آورند. بسیاری از مبتلایان پس از رژیم نسبتاً سریع وزن خود را به دست می‌آورند.
علل چاقی درجه 3
مانند سایر اشکال چاقی، تعدادی از علل مختلف چاقی مرضی وجود دارد. با این حال، چاقی درجه 3 عمدتاً ناشی از رژیم غذایی بسیار غنی از چربی در ترکیب با ورزش بسیار کم است. با این حال، این به طور خودکار به این معنی نیست که افراد چاق همیشه خودشان باعث بیماری خود می شوند.
متخصصان تعدادی از ژن ها را شناسایی کرده اند که منجر به اشتهای بیش از حد می شوند. به نظر می رسد که ژن ها طیف وسیعی از اثرات دیگر را نیز دارند. از جمله، آنها بر متابولیسم انرژی تأثیر می گذارند. به عنوان مثال، افراد لاغرتر دارای میزان متابولیسم پایه نسبتاً بالاتری هستند. این بدان معنی است که آنها حتی در حالت استراحت کالری بیشتری می سوزانند و بنابراین در برابر چاقی بهتر محافظت می شوند.
به نظر می رسد یک عامل مهم برای ایجاد چاقی پرمگنا سنی است که در آن یک کودک یا نوجوان در حال حاضر اضافه وزن دارد. هر چه اضافه وزن جوان تر و مشخص تر باشد، احتمال اینکه در نقطه ای به BMI بیش از 40 کیلوگرم بر متر مربع برسد، بیشتر می شود. بسیاری از افراد مبتلا به چاقی پرمگنا یک "حرفه چاقی" واقعی پشت سر خود دارند. با گذشت زمان، آنها به افزایش وزن ادامه می دهند. مشکلات در مسیر زندگی (سوگ، شکست و غیره) اغلب وقفه های تعیین کننده ای هستند که منجر به افزایش وزن بیشتر و بیشتر می شوند.
چگونه از چاقی پرمگنا جلوگیری کنیم؟
اگر اضافه وزن دارید، برای مشاوره با پزشک مراقبت های اولیه خود صحبت کنید.
