معرفی
قارچ های مخمر در واژن در بیشتر موارد به استعمار طبیعی واژن تعلق دارند و در درجه اول نمایانگر a نیستند سلامت در ابتدا خطر با این حال ، اگر تعادل میکروارگانیسم ها در واژن از کنترل خارج می شوند ، قارچ های مخمر می توانند باعث ایجاد عفونت در ناحیه تناسلی شوند. در این حالت اصطلاح قارچ واژن اغلب به عنوان یک تعمیم استفاده می شود. قارچ های مخمر ، در بیشتر موارد از نوع Candida albicans ، باعث علائمی مانند یک منطقه صمیمی قرمز شده ، سوزش، خارش و در بعضی موارد ترشح از واژن. از آنجا که عفونت توسط قارچ های مخمر بر اندام تناسلی خارجی ، یعنی ولو و واژن به طور مساوی تأثیر می گذارد ، از نظر پزشکی میکوز ولوو واژینال نامیده می شود.
اطلاعات عمومی
عفونت با قارچ مخمر همچنین به نام Candida Albicans شناخته می شود. قارچ مخمر یکی از شایعترین بیماریهای عفونی است و بیشتر در ناحیه غشای مخاطی اتفاق می افتد ، زیرا محیط مرطوب و گرم در آنجا زمینه مناسبی برای تولید قارچ مخمر وجود دارد. در 85٪ موارد آلودگی به علت قارچ مخمر کاندیدا آلبیکانس
اگر قارچ مخمر در ناحیه واژن رخ دهد ، گاهی اوقات نیز نامیده می شود میکوز واژن. به دلیل شرایط گرم و مرطوب واژن ، واژن شرایط خوبی را برای قارچ مخمر فراهم می کند ، به خصوص در سن باروری. قارچ مخمر عفونی است که بسیاری از زنان در طول زندگی خود یکبار تحت تأثیر آن قرار می گیرند.
تقریباً هر پنجمین زن پس از بلوغ توسط قارچ مخمر در منطقه صمیمی خود آلوده می شود. علائم معمولی a عفونت قارچی خارش دارند ، سوزش، قرمزی یا حتی ترشحات خرد شده در ناحیه صمیمی زن. دلایل آلودگی به یک قارچ مخمر می تواند اختلالات دفاع ایمنی بدن باشد که ناشی از استرس یا سایر بیماری های اساسی است.
علت دیگر ، محیط واژن سالم و دست نخورده است. در مورد اختلالات ناشی از ، به عنوان مثال ، تغییرات هورمونی ، تغذیه ، بهداشت یا دارو ، الف عفونت قارچی همچنین می تواند با افزایش احتمال رخ دهد. اگر یک عفونت قارچی مشکوک است ، معمولاً باید با یک متخصص زنان مشورت شود. عفونت های مخمری معمولی را می توان با عوامل ضد قارچ به صورت شیاف یا کرم درمان کرد. با این حال ، علائم همچنین می تواند در نتیجه سایر عفونت های باکتریایی باشد ، بنابراین درمان باید فقط پس از تشخیص علت واقعی آغاز شود.
